26 กรกฎาคม 2552 13:33 น.

เพื่อหัวใจ

รำจวน

จากหัวใจ..ถึงหัวใจ...ใคร..? คนหนึ่ง
ใจคนซึ่งซึ้งในหัวใจฉัน
คิดถึงมาก ..ยาก !..จะจากกัน
จึงรำพันฝากใจมาให้เธอ
             	ขอเธอซึ้งถึงค่า...คำว่ารัก
	             อย่าด่วนหักใจฝันให้ฉันเก้อ
	             เพราะความภักดิ์รักฉันนั้นเลิศเลอ
	             พร้อมเสนอชีวามาตายแทน
จะภพนี้หรือว่าภพหน้านั้น
ไม่แปรผันเทิดรักภักดิ์หวงแหน
ถึงใครจะประณามหยามดูแคลน
รักฉันแน่นแฟ้นอยู่หารู้คลาย
	             พระรามรักภักดีสีดาเจ้า
	             รักอิเหนาบุษบาค่าเลิศหลาย
             	พระรถรักเมรีชีวันวาย
	             เพียงนิยายรักผ่านฉันอ่านเจอ
ความรักฉันนั้นมีมากที่สุด
แม้นมนุษย์เทพไท้ไม่เสนอ
เพราะรักฉันนั้นมีพลีเพื่อเธอ
ใช่เพียงเพ้อหลอกลวงดวงกมล
				          	หากร่างยาวเพียงวาหนาเพียงคืบ
               ถูกกระทืบเตะต่อยร้อยพันหน
                เหตุเพียงเธอรักซึ้งเพียงหนึ่งคน
                ฉัน...ยอมทนเจ็บตัว... เพื่อหัวใจ


ปัจฉิมลิขิต........ศึกรบต้องสู้ด้วยกำลังอันเกรียงไกร
                        ศึกหัวใจต้องสู้ด้วยหัวใจอันแข็งแกร่ง				
25 กรกฎาคม 2552 22:23 น.

“บุญคุณครู”

รำจวน

ครูนั้นมีความอดทนและอดกลั้น
และมีความบากบั่นการศึกษา
นำความรู้ที่พากเพียรร่ำเรียนมา
เป็นวิชาสอนศิษย์ด้วยจิตใจ
	          บุญคุณครูมีค่ากว่าน้ำหมึก
           ที่จารึกเป็นบทถ้อยร้อยคำได้
           ควรเชิดชูบูชากว่าสิ่งใด
           จดจำไว้ในลานจิตนิจนิรันดร์
อย่าทำตนเป็นคนไพร่ไร้สำนึก
ที่ครูฝึกสอนไว้ให้มุ่งมั่น
จงทำตัวให้มีค่าสถาบัน
ร่วมสร้างสรรค์ตอบแทนครูผู้อารีย์
           เลิกเสียเถอะเลิกเสียทีพวกกี๋โก๋
	          จงหยุดโชว์ความโง่เขลาเศร้าเหลือที่
	          จงทุ่มจิตเทใจเรียนให้ดี
	          บรรดาครูคงจะมีความดีใจ
ฝากบทกลอนไม่อ่อนหวานผ่านความคิด
ถึงญาติมิตรพวกพ้องน้องทั้งหลาย
มุมานะเรียนให้จบพบสบาย
อย่าทำลายน้ำใจครูผู้อุ้มเรา....				
25 กรกฎาคม 2552 15:14 น.

คม??

รำจวน

คมปากกามีไว้ระบายฝัน
คมจำนรรจ์มีไว้ให้สื่อสาร
คมความคิดมีไว้เพื่อใช้งาน
คมดวงมาลย์มีไว้เพื่อให้เธอ...				
25 กรกฎาคม 2552 00:18 น.

กล้าใฝ่ฝัน-กล้าฟันฝ่า

รำจวน

มนุษย์ทุกคนมีความกลัวเป็นพื้นฐานอยู่ในจิตใจ แต่หากไม่สามารถควบคุมได้ หรือกลัวมากเกินไป ไม่กล้าทำสิ่งใด เพราะกลัวว่าจะผิดพลาด หรือกลัวว่าจะเริ่มต้นใหม่ ไม่กล้าที่จะเผชิญปัญหาก็ย่อมขาดความก้าวหน้า ยากที่จะบรรลุเป้าหมายในชีวิต รังแต่จะปิดกั้นโอกาสความสำเร็จในทุกๆสิ่งของตัวเอง 
             อย่าหยุดแค่ที่มีอยู่ 
             จงกล้าเผชิญกับอุปสรรคและปัญหาที่อาจเกิดขึ้น เพราะธรรมชาติของชีวิต คือการดิ้นรนต่อสู้ ด้วยจิตใจที่กล้าหาญ กล้าเผชิญหน้ากับความลำบากเท่านั้น ที่จะสามารถฟันฝ่าไปได้ ชีวิตจึงเปรียบเสมือนเรือที่ออกจากท่า เพื่อโลดแล่นไปในท้องทะเลที่สวยงาม ดังนั้นอย่ากลัวที่จะเริ่มต้นต่อสู้กับชีวิต 
            เรือที่จอดอยู่ในท่าแม้จะปลอดภัยที่สุด แต่เรือมิได้ถูกออกแบบมาเพื่อให้จอดอยู่แต่ในท่าเราจะพบความงามของมหาสมุทรได้อย่างไร หากไม่กล้าพอที่จะออกไปไกลจากฝั่ง 
            จงกล้าที่จะใฝ่ฝันถึงความงามของชีวิต และกล้าที่จะฟันฝ่าอุปสรรคเพื่อให้ถึงฝั่งฝัน

              ปัจฉิมลิขิต.....อยากให้กำลังใจทุกๆคนนะ ไม่ว่าคนๆนั้น จะอยู่ในหรือนอกร่มเงาแห่งความคิดใดๆก็ตาม				
24 กรกฎาคม 2552 00:45 น.

เกลียด.........

รำจวน

ฉันเกลียดมัน.........
เกลียดดวงจันทร์ทรงกลดงามสดใส
เกลียดดาราพริบพ้อล้อดวงใจ
เกลียดเรไรกรีดก้องร้องแข่งกัน
          เกลียดใบหญ้าที่พริ้วปลิวระยับ
          เกลียดลมขับบรรเลงเพลงปลอมขวัญ
          เกลียดความมืดคลี่คลุมพุ่มไพรวัน
          เกลียดแสงจันทร์สาดส่องลงมองดิน
เกลียดราตรีคืนนี้ที่มืดมิด
เกลียดจนคิดหนีไปให้ไกลสิ้น
เกลียดอรุโณทัยในเมฆิน
เกลียดสุริยะผินที่บินมา
          เกลียดแสงแดดแผดจ้ามาคล้ายเผา
          เกลียดลมเป่าความร้อนจรมาหา
          เกลียดคลื่นกระทบกระทั่งฝั่งคงคา
          เกลียดวาจาปลิ้นปล้อนหลอนหลอกคน
เกลียดหัวใจมนุษย์สุดกล่าวถ้อย
เกลียดหญิงร้อยหัวใจไม่อยากสน
เกลียดโจรร้ายประทุษมนุษย์ชน
เกลียดสินบน..ค่าจ้าง..และรางวัล
          เกลียดทุกสิ่งที่มีอยู่ในโลก
          เกลียดทั้งโชคทั้งเคราะห์เพราะใจฉัน
          เกลียดทั้งดีทั้งร้ายเบื่อหน่ายครัน
          เพราะใจมันเกลียดทั่ว.....แม้ตัวเอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรำจวน
Lovings  รำจวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรำจวน
Lovings  รำจวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรำจวน
Lovings  รำจวน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงรำจวน