19 กันยายน 2546 23:59 น.
ราเมือก
เข็มเวลาเดินเรื่อยไปทุกนาที
เข็มฤดีเจ้าใยยังหยุดนิ่ง
พยายามทำแล้วทุกทุกสิ่ง
ใยเจ้ายิ่งวิ่งห่างจากข้าไป
ในฤทัยข้ายังคงมีเจ้า
แต่ในหัวใจเขามีเจ้าอยู่บ้างไหม
ลองตรองคิดดูให้ซึ้งถึงความนัย
ด้วยห่วงใยรักเจ้าเสมอมา
นาฬิกาเดินไปทุกนาที หมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่หยุดนิ่ง ทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปตามเข็มนั้น แต่เข็มแห่งรักและผูกพัน ถ้าเราหยุดมันไว้ไม่ยอมให้มันหมุนไปตามเข็มเวลาเราคงไม่ได้เจอกับคำว่ารัก มัวแต่เฝ้ารอใครคนนั้นที่ไม่มีวันเป็นจริง
งมงายไปวันๆ ปล่อยให้เข็มแห่งอดีตอยู่กับที่ติดอยู่กับฝัน ลมๆแล้งๆ ไม่ยอมปล่อยใจให้หมุนไปตามเวลา เปิดใจรับสิ่งใหม่ รับความเป็นจริง แล้วเมื่อไหร่จะได้พบกับความเป็นจริงของความรัก
9 กันยายน 2546 16:01 น.
ราเมือก
มี...แต่เธอคนดีอยู่เรื่อยไป
บาง...เวลาข้างในมันอ่อนไหว
วัน...ข้างหน้าจากนี้จะเป็นอย่างไร
ฉัน...มั่นใจว่ารักยากเกินกลับคืน
ยัง...คงเป็นคนที่คอยเข้าใจ
คิด...เสมอว่าห่วงใยเธอคนนี้
ถึง...สองเราต้องลาจากกันห่างไปทุกนาที
เธอ...คนดีรู้ไหมว่ายังรักเธอ