31 มีนาคม 2546 20:47 น.
ราเมือก
เมื่อแรกเห็นเธอช่างเป็นคนที่สดใส
ยิ่งเมื่อได้ชิดใกล้ยิ่งไหวหวั่น
เห็นแววตารอยยิ้มเธออย่างนั้น
คนอย่างฉันพูดได้แต่คำว่ารัก
เมื่อวันนี้เรามีกัน เหมือนดังฝัน
ทุกๆวันคอยบอกรักไม่ห่างเหิน
แต่แล้ววันหนึ่งเธอบอกกัน ฉันมัน ส่วนเกิน
แล้วที่ฉันทำ ฉันเดิน ไปเพื่อใคร
30 มีนาคม 2546 23:46 น.
ราเมือก
ไม่เคยหยุด ไม่เคยหย่อนเลยนะใจ
ทุกๆสิ่งที่ทำไป ก็แค่หวังให้เธอได้ยิ้ม
พยายามแล้ว ทำแล้ว ทุ่มไปให้ทุกสิ่ง
แต่วันนี้ทำไม เธอถึงวิ่งหนีห่างจากฉันไป
คำว่ารักที่บอก ความห่วงหาที่มีให้
ความคิดถึง ความรู้สึกจากหัวใจ เข้าใจกันไหมคนดี
หน้าส่วนตัว
625
