15 กรกฎาคม 2550 08:56 น.
ราชิกา
** รวงข้าวเหลือง เรืองรอง ผ่องพิสุทธิ์
เปรียบประดุจ เมืองแมน ดั่งแดนฝัน
ข้าวออกรวง สีทอง ผ่องอำพัน
รอคอยวัน คมเคียว ที่เกี่ยวรวง
** คอยพร่ำเพรียก เรียกหา จนฟ้าสาง
มิจืดจาง รอเธอ เฝ้าเพ้อหวง
คำสัญญา พี่บอก มิหลอกลวง
สิ่งทั้งปวง มอบแล้ว เพื่อแก้วตา
** ตะแบกบาน สีม่วง ลอยร่วงพริ้ว
หล่นปลิดปลิว คล้ายบ่วง ยังห่วงหา
หริ่งเรไร ร้องระงม พรมพนา
อนิจจา ทุ่งร้าง อ้างว้างใจ
** รวงข้าวเหลือง เรืองรอง สีทองทาบ
เหลือเพียงคราบ น้ำตา มารินไหล
ไร้คมเคียว เกี่ยวรวง ห้วงหทัย
รอคอยใคร ดั่งคมเคียว เกี่ยวรักคืน.......ฯ
8 กรกฎาคม 2550 14:27 น.
ราชิกา
*** ในอ้อมกอด ยอดรัก สลักจิต
เทพนิมิต รักคือ สื่อที่เห็น
ไกลแสนห่าง เพียงใด ไม่ลำเค็ญ
รักดุจเป็น ความสุข ทุกข์มลาย
** สุดทางใจ โชคช่วย หยุดด้วยรัก
ส่งใจภักดิ์ นิยาม คงความหมาย
อยากบอกเธอ ความนัย ทั้งใจกาย
รักมิคลาย ศรรัก ปักอุรา
** แม้นท้องฟ้า จำเพาะ ใช่เกราะกั้น
รักบุกบั่น แสนไกล จักไปหา
ห่างเพียงกาย หากใจ ไม่นำพา
ด้วยดวงตา เราสอง ประคองใจ
** ในความจริง นั้นคือ สื่อที่พบ
เมื่อประสบ จิตพรั่น มิหวั่นไหว
รักร้อยเรียง เคียงครอง สองหทัย
มอบรักไว้ จริงแท้ ให้แก่กัน
*** ในอ้อมกอด แห่งดาว พร่างพราวฟ้า
คือดวงตา งามระยับ วาววับฝัน
อุ่นอกไอ รักปลูก เฝ้าผูกพัน
ใกล้ชิดกัน อิงแอบ แนบนิทรา....ฯ