29 สิงหาคม 2549 01:31 น.
ราชิกา
................อย่างช้าช้า................
เธอก้าวมา อยู่ใน กลางใจฉัน
ดุจแสงทอง ส่องฟ้า เลิศลาวัลย์
จุดประกาย ความฝัน ทุกวันวาร
. .......อย่างช้าช้า.........
เมื่อเวลา เศร้าใจ ใครสงสาร
กระซิบแผ่ว พร่ำพรอด ยอดดวงมาลย์
เปรียบใดปาน ดั่งพี่ ที่รู้ใจ
......อย่างช้าช้า.....
ด้วยเมตตา คงมั่น มิหวั่นไหว
ความผูกพัน รักยิ่ง เหนือสิ่งใด
คือจริงใจ สายใยภักดิ์ รักนิรันดร์
.......อย่างช้าช้า.......
เธอก้าวมา อยู่ใน ดวงใจฉัน
รักห่วงหา ยั่งยืน ทุกคืนวัน
อ้อมแขนนั้น อุ่นไอ ให้แอบอิง......ฯ
27 สิงหาคม 2549 01:47 น.
ราชิกา
** ขอเป็นธาร...น้ำใจ ให้ชุ่มชื่น
ขอเป็นคืน...เดือนงาม ในความฝัน
ขอเป็นโซ่...คล้องใจ มอบให้กัน
ขอเป็นจันทร์...แจ่มฟ้า ยามราตรี
ขอเป็นเพื่อน...รู้ใจ เมื่อไกลห่าง
ขอเป็นนาง...แนบกาย มิหน่ายหนี
ขอเป็นรัก...สลักไว้ ในชีวี
ขอคนดี...รักแท้ นั้นแน่นอน
ขอเป็นลม...หายใจ อยู่ใกล้ชิด
ขอเป็นมิตร...ร้อยคำ คอยพร่ำสอน
ขอเป็นผ้า...ห่มกาย มิคลายคลอน
สื่อด้วยกลอน...สานรัก ประจักษ์ใจ
** ขอจงรัก...ภักดี ด้วยชีวิต
จารลิขิต...มั่นคง มิสงสัย
กระซิบคำ...ว่ารัก และห่วงใย
ห่างแสนไกล...ฝันเพียง..รักเคียงครอง......@
16 สิงหาคม 2549 22:52 น.
ราชิกา
** เมื่อความรัก เข้าตา พาครุ่นคิด
ใยดวงจิต พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
ห่างแสนไกล สองใจ อยู่ใกล้กัน
เฝ้ารำพัน ห่วงหา และอาทร
มหัศจรรย์ ดลใจ เมื่อได้พบ
ตาประสบ สื่อรัก ด้วยอักษร
หวานน้ำคำ วาจาที่ อาวรณ์
ใจรอนรอน ห่วงใย อาลัยกัน
ยามเคียงใกล้ ใจฉัน นั้นอบอุ่น
หวานละมุน กรุ่นไอ ให้สุขสันต์
อุ่นอกแอบ แนบชิด สนิทพลัน
ทุกคืนวัน มีเธอ เสมอใจ
** เมื่อความรัก เข้าตา พาให้หวั่น
จะคงมั่น รักแท้ สักแค่ไหน
ขอพิสูจน์ รักจริง ทุกสิ่งไป
ด้วยหทัย.รักนี้ มีเพียงเธอ..ฯ
12 สิงหาคม 2549 23:57 น.
ราชิกา
** กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสม
กลั่นเลือด..เป็นน้ำนม
รักชื่นชมเพียงแก้วตา
เหนื่อยหนัก..ไม่เคยบ่น
สู้อดทนคอยห่วงหา
ความสุข..เพื่อลูกยา
รักเมตตาทุกนาที
คราใด..ที่ใจทุกข์
แม่ปลอบปลุกให้สุขศรี
อ้อมกอด..แม่คงมี
โอบคนดีด้วยอุ่นไอ
อ้อมอก..อันอบอุ่น
ตักแม่หนุนยามหลับใหล
อ้อมกอด..แม่ปลอดภัย
รักห่วงใยเฝ้าผูกพัน
สองแขน..ที่โอบอุ้ม
เสียงแม่นุ่มคอยปลอบขวัญ
หลับเถิด..ยอดชีวัน
อกแม่นั้นป้องกันภัย
สายใย..จากใจแม่
มั่นคงแน่จะหาไหน
เสียสละ..และใส่ใจ
เป็นผู้ให้ทุกคืนวัน
** กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสันต์
รักแม่..เหนือชีวัน
พระคุณนั้นตรึงหทัย
** กราบลง...ตรงเท้าแม่
ด้วยรักแท้พิสุทธิ์ใส
ไตรรัตน์..พิพัฒน์ภัย
ร่มเย็นไซร้...ตราบนิรันดร์....ฯ
4 สิงหาคม 2549 00:11 น.
ราชิกา
** สายฝน หล่นจาก ฟากฟ้า
สู่ท้อง ธารา ธารใส
ไหลริน เอื่อยเอื่อย เรื่อยไป
ผ่านไพร ชื่นใจ ให้เย็น
มัจฉา แหวกว่าย ไปมา
ฝูงปลา หลบลี้ ที่เห็น
ธรรมชาติ สุขสม ร่มเย็น
ดังเช่น พฤกษ์ไพร ในพนา
ธารทอง คลองใส ใจนึก
รำลึก สุขสันต์ หรรษา
กลางดง พงพี บีฑา
ท้องนา ทุ่งทอง ผองไทย
สายน้ำ ไหลไป ไม่กลับ
เลยลับ แดนดิน ถิ่นไหน
ชื่นฉ่ำ สุขล้น หทัย
ธารใส ไหลเย็น สู่ชน.....ฯ