31 กรกฎาคม 2548 19:22 น.
ราชิกา
** หลับตาลง ครั้งใด ใยดวงจิต
พบนิมิต หญิงงาม ในความฝัน
ใบหน้าหวาน พริ้งเพริศ เลิศลาวัลย์
แย้มโอษฐ์พลัน เยื้องย่าง นางพญา
ขัตติยะ ราชินี ศรีเชียงแสน
ทั่วแว่นแคว้น สุขสันต์ ให้หรรษา
อาณาจักร ถิ่นฐาน เมืองล้านนา
พระชายา พร้อมองค์ ผู้ทรงธรรม์
ศกหนึ่งพัน สี่ร้อย แปดสิบหก
ขอมเร่งยก ทัพใหญ่ ใจมหันต์
เข้าเข่นฆ่า ชีพดับ นับอนันต์
เจ้านางพลัน ถูกจับเป็น เช่นเชลย
นางทนทุกข์ ทดท้อ รอคนรัก
จำต้องหัก ใจพร่ำ คำเฉลย
ชีวิตข้า ชาตินี้ ขอสังเวย
คำสัตย์เคย มั่นไว้ ในสัญญา
องค์เจ้านาง ครางครวญ ชวนเศร้าหมอง
น้ำตานอง หลั่งริน ถวิลหา
โอ้ราชัน จากจร ไม่ย้อนมา
ขออำลา ดวงหทัย จำไกลกัน
องค์ราชัน กลับมา หาคนรัก
ด้วยแน่นหนัก รักแท้ มิแปรผัน
ขัตติยะ ราชินี ที่ผูกพัน
ปลิดชีวัน ด้วยคมกริช แห่งบิดา
ก่อนวิญญา จะลาลับ ไปกับร่าง
องค์เจ้านาง พร้อมคู่ เสน่หา
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน วานเทวา
ขอรักข้า อย่าแคล้วคลาด ทุกชาติไป
คือนิมิต ความฝัน ในวันก่อน
อดีตย้อน พันปี ที่สดใส
ภาพ**เจ้านาง** สง่าแสน ณ.แดนไกล
ประทับใน ทิพย์สถาน แห่งล้านนา........ฯ
27 กรกฎาคม 2548 19:58 น.
ราชิกา
ส่งแรงใจ ให้พี่น้อง ร่วมครองถิ่น
ทุกแดนดิน ห่างไกล หากใจเหงา
พระเพลิงโหม ทุกวัน ไม่บรรเทา
ขอเพียงเรา ส่งแรงใจ ให้แก่กัน
ขออวยชัย ให้กับ แม่ทัพกล้า
จงฟันฝ่า เพื่อประเทศ ทุกเขตขันธ์
ภาระกิจ มากล้ำ เกินรำพัน
หากใจนั้น ห่วงหา เอื้ออาทร
นักรบไทย ใจกล้า ฟันฝ่าสู้
คอยเคียงคู่ พร่ำพรอด ต้องกอดหมอน
กายเดียวดาย เหว่ว้า ให้อาวรณ์
ไร้บังอร สุดฝืน ทุกคืนวัน
แด่คนดี นักรบไทย ใจห่วงยิ่ง
คือความจริง ใช่เป็น เช่นในฝัน
ความสงบ ชาติเรา เข้าโรมรัน
สู้ประจัน ศัตรูร้าย ทำลายชน
ส่งแรงใจ ให้เธอ ผู้กล้าหาญ
ถูกรุกราน เพียงใด ไม่สับสน
ยังองอาจ เพื่อผองไทย ในสกล
พลีชีพตน ฝังจม ชาติร่มเย็น.......ฯ
15 กรกฎาคม 2548 19:51 น.
ราชิกา
** แผ่นดินใต้ ละเลง ด้วยเพลงเลือด
ไฟใต้เดือด เข่นฆ่า ใครอาสัญ
พี่น้องไทย หลั่งเลือด เข้าเชือดฟัน
ต่อสู้กัน ใครบงการ รุกรานชน
** เสียงหวีดร้อง ร่ำไห้ ใจทนทุกข์
ใครปลอบปลุก วิญญา คราสับสน
ไร้ที่พึ่ง สูญสิ้น ต้องดิ้นรน
ความยากจน ย้ำเตือน บ้านเรือนพัง
** ขอฝากใจ ให้กับ แม่ทัพกล้า
จงฟันฝ่า ผองภัย ด้วยใจหวัง
คือชาติไทย ผืนนี้ ที่คงยัง
เลือดไหลหลั่ง ทาทาบ อาบชีวา
** ขอส่งใจ ให้เธอ ผู้กล้าหาญ
ปลอบดวงมาน สุขสันต์ และหรรษา
ผองชาวไทย มอบมาลัย น้ำใจมา
แด่ผู้กล้า..ให้มีสุข..ทุกวันวาร.....ฯ
15 กรกฎาคม 2548 18:30 น.
ราชิกา
เพียงพบ ยลพักตร์ ให้หนักจิต
เพียงพิศ ชิดใกล้ กลัวใจเผลอ
เพียงร้อย คำรัก จักละเมอ
เพียงเพ้อ พร่ำหา ให้อาวรณ์
เพียงเพื่อ ส่งจิต ให้คิดถึง
เพียงซึ้ง น้ำคำ ที่พร่ำสอน
เพียงรัก ร้อยรส ในบทกลอน
เพียงวอน อ้อนดาว พร่างพราวตา
เพียงนิ่ง จริงแน่ นานแค่ไหน
เพียงใจ ในทรวง เฝ้าห่วงหา
เพียงแอบ แนบชิด ยามนิทรา
เพียงว่า รักปลูก เราผูกพัน
เพียงขอ ความหวัง สักครั้งใหม่
เพียงให้ คลายทุกข์ จงสุขสันต์
เพียงเธอ เข้าใจ ห่วงใยกัน
เพียงมั่น จริงแท้ รักแด่เธอ........ฯ
3 กรกฎาคม 2548 15:37 น.
ราชิกา
** หญิง **.........
เจ็บป่วยคราใดใจท้อ เฝ้าเพียงแต่รอ
อยากขอพลังแรงใจ.....................................
แม้นห่างสุดแดนแสนไกล ห่วงหาอาลัย
หทัยอยู่ข้างเคียงกัน..................................
คิดถึงซึ้งอยู่ทุกวัน ขอเพียงเธอนั้น
ผูกพันรักมั่นฤทัย.....................................
บางครั้งอารมณ์อ่อนไหว สื่อรักแสนไกล
อาลัยรักห่วงดวงตา...................................
ขอรักจักมั่นสัญญา เชื่อในสัจจา
แก้วตาห่วงหาอาทร.................................ฯ
** ชาย **.......
ร้างไกลใจยังอาวรณ์ ก่อนเธอเข้านอน
ฝากกลอนแทนกายใจเคียง......................
สื่อรักจักร่วมร้อยเรียง ผสานด้วยเสียง
สำเนียงหวานล้ำเคียงครอง.......................
ขอรักสมหวังดั่งปอง สว่างเรืองรอง
ประคองรักมั่นมิคลาย..............................
เจ็บป่วยนั้นเพียงร่างกาย วอนให้พระพาย
กำจายรักนี้แด่เธอ.................................
อิงแอบแนบชิดเสมอ อุ่นไอใคร่เจอ
ละเมอทุกวันเวลา..................................
ห่วงใย..เนื้อนวลครวญหา รักจากพี่ยา
ส่งมาประคองน้องนาง........................ฯ