30 พฤศจิกายน 2548 19:46 น.
ราชิกา
** ฟังสำเนียง ครวญคร่ำ ร้องร่ำหา
ห่างไกลตา หทัย ยังใฝ่ฝัน
ส่งความรัก ภักดี นี้แก่กัน
ล่วงเหมันต์ คงได้สม อารมณ์ปอง
** อย่าถือโทษ โกรธเคือง เรื่องที่ผ่าน
เราประสาน ความเข้าใจ ไม่หม่นหมอง
สื่อที่ใจ ใช่ถ้อยคำ จงนำตรอง
รักประคอง สุขแท้ มอบแด่เธอ
** ความจริงใจ ใสยิ่ง ไม่กลิ้งกลอก
อยากจะบอก ความนัย คราใจเผลอ
ยามห่างไกล จิตเรา เฝ้าละเมอ
อยากพบเจอ คนดี ด้วยชีวัน
** ณ..วันนี้ มีคน คอยห่วงหา
ดุจดวงตา ห่วงใย ให้สุขสันต์
ขอบฟ้ากว้าง แสนไกล ใจผูกพัน
มิอาจกั้น หฤทัย ไร้พรมแดน......ฯ
27 พฤศจิกายน 2548 17:32 น.
ราชิกา
** คลื่นชีวิต ซัดไป ในทางเปลี่ยว
อาจลดเลี้ยว อ้างว้าง ร้างสับสน
เคียงข้างกาย ไม่มีรัก แม้สักคน
ฝ่าสายฝน ชอกช้ำ โดยลำพัง
หนทางไกล มิย่อท้อ ให้ต่อสู้
เหนื่อยหนักรู้ งดงาม ดั่งความหวัง
ใกล้ชิดเธอ สุขเยี่ยม เปี่ยมพลัง
มิหยุดยั้ง กำลังใจ เธอให้มา
ขอรักสอง ครองใจ อย่าไหวหวั่น
เรามีกัน และกัน จิตหรรษา
คอยเคียงข้าง อิงแอบ แนบอุรา
แม้นภัยมา ช่วยแก้ไข ในวารวัน
** จับมือเธอ ก้าวไป ในทุกที่
มอบชีวี ด้วยหทัย ที่ใฝ่ฝัน
แม้นใครล้ม ฉุดมือไว้ ให้เร็วพลัน
ประคองมั่น เพียงเรา เคียงเงาใจ....ฯ
19 พฤศจิกายน 2548 15:49 น.
ราชิกา
** รัก..คือให้ ความดี ทุกชีวิต
รัก..คือมิตร ไมตรี ที่ผ่องใส
รัก..คือเอื้อ อาทร ด้วยหทัย
รัก..คือไฟ ส่องสว่าง ทางชีวี
เพียง..ได้พบ สบตา ยังว้าวุ่น
เพียง..ละมุน กิริยา พาสุขศรี
เพียง..แอบมอง ต้องใจ อยู่ในที
เพียง..วจี สื่อหวาน ประสานใจ
เธอ..นั้นหรือ คือใคร ฉันไม่แจ้ง
เธอ..คือแสง ตะวัน พลันสดใส
เธอ..ช่วยสร้าง พลังกาย แกร่งภายใน
เธอ..ห่วงใย ให้รักแท้ แก่ประชา
** รัก..น้ำใจ พลีอยู่ เพื่อผู้อื่น
ทุกค่ำคืน ดูแล เฝ้ารักษา
ด้วย..น้ำคำ น้ำมือ คือศรัทธา
พร้อมเมตตา แห่งคุณค่า พยาบาล ..ฯ
16 พฤศจิกายน 2548 20:02 น.
ราชิกา
** งามแสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นกลางฟ้า
ห้วงนภา แวววับ ระยับฝัน
ไร้เมฆหมอก ม่านมัว มาพัวพัน
งามเฉิดฉัน พราวพร่าง ทางฟ้าไกล
สว่างจ้า งามเด่น เพ็ญสิบสอง
น้ำเจิ่งนอง ห้วยระหาน ลำธารไหล
จันทร์สาดส่อง ทั่วท้อง นภาลัย
สะท้อนใน ธารทอง ของคงคา
ริมฝั่งน้ำ ประทีปทอง มองระยับ
ละเลื่อมจับ วาววาม งามหนักหนา
เพ็ญสิบสอง น้ำนอง ทั่วธารา
ข้าฯบูชา จุดเทียน เวียนนที
กระทงใจ ลอยไป ในแดนสรวง
รักอย่าลวง ร้างกาย ใจหน่ายหนี
วอนพระแม่ คงคา โปรดปรานี
ปลอบชีวี ผูกพัน มั่นมิเลือน
กระทงน้อย ลอยนิ่ง อ้อยอิ่งไหล
ส่งหทัย ข้ามขอบฟ้า ว่าเสมือน
รักคิดถึง ห่วงใย ให้ย้ำเตือน
คุณคือเพื่อน ปลอบขวัญ ทุกวันวาร....ฯ
14 พฤศจิกายน 2548 18:52 น.
ราชิกา
** เหมันต์นี้ ไม่มีใคร ให้อิงอุ่น
เคยหอมกรุ่น กลิ่นไอ ในความฝัน
ลมรักครวญ หวนชื่น ทุกคืนวัน
สื่อสัมพันธ์ รักหวาน สะท้านทรวง.....
เหม่อมองดาว พราวตา นภาพร่าง
สุดอ้างว้าง หมองไหม้ ให้ห่วงหวง
รัตติกาล ช้ำชอก อย่าหลอกลวง
สิ่งทั้งปวง สูญลับ กับเวลา
เคยพรอดพร่ำ รำพัน เมื่อวันจาก
จรจำพราก หฤทัย ไห้โหยหา
ทิวาเปลี่ยน เวียนไป ไม่นำพา
หยุดวิญญา รักเราสอง ประคองใจ
** เหมันต์นี้ ไม่มีใคร ให้อิงอุ่น
รักหอมกรุ่น คอยคู่ เธออยู่ไหน
ยังคงภักดิ์ ถักทอ รักรอใคร
อุ่นอกไอ อิงแอบ แนบนิรันดร์....ฯ