15 เมษายน 2547 17:47 น.
ราชิกา
ด้วยเพราะรัก ปักใจ จึงไห้หวน
เฝ้าคร่ำครวญ รำพัน ฝันเพ้อหา
คอยวันที่ เธอนั้น จะกลับมา
ปลอบน้องยา รับขวัญ วันสุขใจ
ด้วยเพราะรัก พี่นั้น พลันให้นึก
เฝ้าตรองตรึก ความรัก อันสดใส
รักมากล้น จากห้วง หฤทัย
แม้นตัวไกล ฝากใจ ไว้เคียงกัน
ด้วยเพราะรัก จักรอ ไม่ท้อแท้
ขอเพียงแต่ พี่ยา มาปลอบขวัญ
เก็บความหวาน ซ่านซึ้ง ซึ่งผูกพัน
เก็บความฝัน อิงแอบ แนบหทัย
ด้วยเพราะรัก จึ่งหวง และห่วงหา
ดวงวิญญา คงมั่น มิหวั่นไหว
รักเราสอง ปองฝัน อย่างมั่นใจ
อุ่นอกไอ พี่แท้ รักแน่นอน........ฯ
12 เมษายน 2547 22:37 น.
ราชิกา
ดิถีฤกษ์ เบิกสงกรานต์ งานวันนี้
ล้วนเปรมปรีดิ์ มีสุข สนุกสนาน
สาดน้ำเย็น กระเซ็น ทั่วท้องธาร
ร่วมขับขาน วันครอบครัว ทั่วแดนไทย
กาลเวลา ผ่านผัน วันแห่งรัก
ครอบครัวภักดิ์ คงมั่น มิหวั่นไหว
ทั้งลูกหลาน จากบ้าน นานแสนไกล
สู่อ้อมใจ แห่งแม่พ่อ รอเวลา
ลูกจากบ้าน นานไป ใจยังหาย
มิคลอนคลาย คิดถึง คนึงหา
ความผูกพัน ลึกซึ้ง ตรึงอุรา
อยากกลับมา ด้วยหวัง พลังใจ
ประคองขัน ใบน้อย ลอยดอกรัก
วางแทบตัก บุพการี ที่สดใส
ลูกขอพร จากท่าน ผู้สูงวัย
อวยพรชัย ให้มีสุข ในทุกครา
ดิถีฤกษ์ เบิกสงกรานต์ วานเทพไท้
นำพรให้ ปกปัก และรักษา
อำนวยพร ให้ท่านสุข ทุกทิวา
ตราบวิญญา จงสุขสันต์ นิรันดร์เทอญ....ฯ
11 เมษายน 2547 19:33 น.
ราชิกา
พริ้วพร่างพรม ลมไล้ ใบไม้ไหว
ล่องลอยไป สู่ห้วย แห่งละหาน
ปล่อยชีวิต จิตท่อง ล่องสายธาร
มิรู้กาล ลอยไป ในธารา
เปรียบมัจฉา ท่องธาร ต้านกระแส
ปลาเป็นแท้ ว่ายทวน ควรศึกษา
ปลาตัวใด ว่ายตาม สายน้ำมา
สิ้นคุณค่า ความหมาย วายชีวัน
เปรียบมนุษย์ สติตรอง ครองด้วยจิต
ทุกชีวิต มีค่า อย่าโศกศํลย์
สร้างคุณค่า แห่งความดี นี้ต่อกัน
น้ำใจ..พลัน มอบไว้ ให้เนิ่นนาน
ชีวิตคน มิใช่ ใบไม้ไหว
แกร่งด้วยใจ นอบน้อม พร้อมประสาน
ต้านกระแส ทุกข์ท้อ ทรมาน
จิตวิญญาณ หาญสู้ สู่หลักชัย.....ฯ
10 เมษายน 2547 18:11 น.
ราชิกา
ใยคร่ำครวญ ป่วนปั่น รัญจวนเศร้า
ใยเงียบเหงา เหว่ว้า น่าใจหาย
ใยทุกข์ตรม ขมจิต ชีวิตวาย
ใยกลับกลาย ไม่แกร่งกล้า และฝ่าฟัน
หนทางนั้น ยาวไกล ให้ต่อสู้
ผิดเป็นครู สอนใจ ใช่โศกศัลย์
สติครอง ตรองไว้ ไม่จาบัลย์
โมหะนั้น คือมาร ผลาญชีวา
ตั้งสติ ให้มั่น อย่าหวั่นไหว
อยู่ที่ใจ และความคิด จิตหรรษา
ทางสายกลาง หว่างใจ ในมรรคา
พิจารณา ให้ถ่องแท้ สิ่งแน่นอน
ณ.ที่ใด มีรัก มักมีทุกข์
ย่อมไร้สุข คุณธรรม นำสั่งสอน
รักให้เป็น ต้องห่วงหา เอื้ออาทร
พึงสังวรณ์ ขันธ์ห้า ปัญญาญาณ......ฯ
4 เมษายน 2547 20:46 น.
ราชิกา
เธอมองเห็น ภาพนั้น เช่นฉันไหม
รักสดใส ดั่งห้วง แห่งสวรรค์
สัมผัสรัก อบอุ่น กรุ่นใจพลัน
ฝากรักกัน ด้วยดวงตา ภาษาใจ
สื่อจากถ้อย ร้อยคำ ลำนำรัก
ซึ้งประจักษ์ ดวงจิต พิศมัย
สองรักหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงทรวงใน
มอบรักให้ แก่กัน ทุกวันวาร
รักร้อยเรียง เคียงฝัน วันเราสอง
เฝ้าประคอง อิงแอบ แนบประสาน
อกอบอุ่น กรุ่นไอ ไหนจะปาน
ฟ้าประทาน น้องพี่ นี้ชื่นชม
เธอมองเห็น ภาพนั้น เช่นฉันไหม
รักล้นใจ มอบเธอ เพ้อสุขสม
ด้วยศรัทธา คุณค่า น่านิยม
รักภิรมย์ สื่อใจฝัน นั้นคือเธอ......ฯ