11 ตุลาคม 2547 20:16 น.
ราชิกา
ยาม..เมื่อเธอ จากไกล ใจหวนคิด
ยาม..พินิจ วงหน้า พาใจหมอง
ยาม..ที่เธอ จากลา น้ำตานอง
ยาม..เมื่อมอง จ้องตา ยังอาลัย
ไกล..แสนไกล เพียงใด ใจยังรัก
ไกล..วงพักตร์ พี่ยา พาหวั่นไหว
ไกล..เกินกว่า ขอบฟ้า สุราลัย
ไกล..หทัย ยังมั่นคง ตรงต่อกัน
ใจ..หนอใจ ใยหมอง ครองความเศร้า
ใจ..ของเรา คอยใคร ให้โศกศัลย์
ใจ..ดวงนี้ มีรักแท้ และผูกพัน
ใจ..นับวัน ขอเธอสุข ในทุกครา
ครวญ..พร่ำเพ้อ ถึงเธอ ไกลสุดแสน
ครวญ..ถึงแดน ดินใด ใจใฝ่หา
ครวญ..ด้วยรัก จักโบยบิน ถิ่นนภา
ครวญ..เพ้อว่า ข้าคิดถึง จึ่งรอคอย.......ฯ
10 ตุลาคม 2547 13:45 น.
ราชิกา
เพียงหยดหนึ่ง น้ำใจ ใสพิสุทธิ์
เปรียบประดุจ ธารริน สู่ถิ่นฝัน
คือแรงใจ ไมตรี นี้ต่อกัน
เพื่อสร้างสรรค์ สิ่งดีไว้ ให้ประชา
วิกฤตผัน ปัจจุบัน พรั่นวิตก
ไข้หวัดนก ระบาด หวาดผวา
สาสุขสู้ ป้องกันภัย ในพารา
เหนื่อยกายา เพียงใด ไม่คำนึง
ไมตรีจิต มิตรมิ่ง ที่ยิ่งใหญ่
ดั่งธารใจ ไหลริน ถวิลถึง
ส่งมอบไป ให้เรา เฝ้ารำพึง
จะตราตรึง ประทับไว้ ในอุรา
ดุจน้ำทิพย์ ชโลมดิน มิสิ้นสูญ
กลับเพิ่มพูน พลังใจ ไม่กังขา
เพียงน้ำใจ หนึ่งหยด รดรินมา
ปลอบวิญญา พาใจ ให้สราญ
ขอขอบคุณ มิ่งมิตร จิตสดใส
เผื่อแผ่ใน ความรัก สมัครสมาน
ความหวังดี ห่วงใย คือสายธาร
ร้อยดวงมาลย์ ผองเพื่อน มิเคลื่อนคลา
คือน้ำใจ ใสซื่อ บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ ธารรัก จักห่วงหา
ขอน้อมรับ น้ำใจ มิตรให้มา
ราชิกา...ประทับใจ...ไม่รู้ลืม..........ฯ
8 ตุลาคม 2547 18:54 น.
ราชิกา
วิกฤต...ปัจจุบัน ทำให้พรั่นและหวั่นไหว
ประชาทั่วแดนไทย ต่างหวั่นใจผองภัยพาล
หวัดนก...รอบที่สอง เพื่อนพี่น้องต้องประสาน
เข้มงวดบริการ ทุกสถานงานป้องกัน
ล้างมือ...ให้สะอาด อย่าประมาทอาจโศกศํลย์
สัตว์ปีกไก่ตายพลัน ซากเหล่านั้นรีบทำลาย
หลีกเลี่ยง...การสัมผัส ปฏิบัติยังไม่สาย
น้ำมูกและน้ำลาย แหล่งโรคร้ายไวรัสแรง
ผ้าปิด...ปากจมูก ทำให้ถูกไม่แอบแฝง
ป้องกันหวั่นระแวง คำชี้แจงต้องใส่ใจ
จงตั้ง...สติมั่น ปัญญานั้นพลันสดใส
สติรู้...อยู่ที่ใจ นกเป็ดไก่ให้ระวัง
สัมผัส..สัตว์ที่ป่วย เร่งรีบช่วยเอาไปฝัง
หลีกเลี่ยงและระวัง อาจพลาดพลั้งทุกเวลา
กันไว้...ดีกว่าแก้ ไม่ใช่แย่ค่อยรักษา
ชีวิต...ของประชา มีคุณค่าเหนือกว่าใคร
ดูแล...อย่างเต็มที่ พร้อมยอมพลีมิผลักไส
หน้าที่..เหนือสิ่งใด เพื่อชาวไทย...ได้ร่มเย็น......ฯ
2 ตุลาคม 2547 14:56 น.
ราชิกา
ใยอกหัก รักโรยลา พาให้คิด
โอ้มิ่งมิตร คนดี นี้โศกศัลย์
ฉันยังอยู่ เคียงข้าง ทุกวารวัน
ร่วมสร้างสรรค์ สิ่งดีไว้ ให้สังคม
ขอเพียงเธอ จงมีสุข คลายทุกข์โศก
ความวิโยค ทิ้งเถิดหนา อย่าสั่งสม
ปรับจิตเรา ให้สบาย คลายทุกข์ตรม
ฝากสายลม พรมพร่าง หว่างหทัย
ณ. วันนี้ ยังคงมี ความสดชื่น
หอมระรื่น ท่ามกลาง ความสดใส
ฝากส่งมา จากห้วง แห่งดวงใจ
พร้อมห่วงใย ให้เธอสุข ในทุกครา
แม้บุปผา มาลี นี้โรยร่วง
ออกจากห้วง แห่งรัก เสน่หา
โปรดจำไว้ ใครคนหนึ่ง ซึ่งไกลตา
คอยห่วงหา ผูกพัน ทุกวันวาร......ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
1335
