17 มกราคม 2547 18:29 น.
ราชิกา
* ระยะทาง แสนไกล ยังใฝ่ถึง
เฝ้าคำนึง แรงรัก จักครวญหา
ฝากสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยพา
ด้วยวิญญา สองเรา เข้าใจกัน
อุ่นไอรัก รู้ใจ ใครปกป้อง
อุ่นไอสอง ร่วมจิต ลิขิตฝัน
อุ่นไอครอง คลอเคล้า เราผูกพัน
อุ่นไอจันทร์ แจ่มกระจ่าง กลางหทัย
ฝากไอรัก พักพิง เฝ้าอิงแอบ
ประคองแนบ จิตน้อง ต้องหวั่นไหว
คือความรัก ละมุน อบอุ่นไอ
ฝากด้วยใจ เคียงข้าง ไม่ห่างกาย
อยากจะให้ ไออุ่น คราหนุนตัก
อยากจะให้ ไอรัก มิห่างหาย
อยากจะให้ ใจภักดิ์ มิเว้นวาย
รักไม่คลาย คงอยู่ คู่เคียงเธอ.....ฯ
16 มกราคม 2547 20:55 น.
ราชิกา
กระดาษหนึ่ง ซึ่งขาว ราวกับวาด
เพื่อประกาศ ความดี เช่นนี้หนอ
ใส่สิ่งใด ลงไป ไม่เพียงพอ
เติมแต้มต่อ แต่งสี ที่ควรเป็น
หากหยดหมึก สีดำ จำต้องรู้
ความมืดอยู่ แห่งใด มองให้เห็น
หยดหมึกขาว สกาวใส ไม่ลำเค็ญ
กลับกลายเช่น สีเทา เงาหมองมัว
ชีวิตเรา ไม่มีขาว เด่นพราวพร่าง
รอยดำด่าง ปะปน ระคนทั่ว
อยู่ที่ตน ต้องลดละ ประคองตัว
ให้พ้นชั่ว สู่ทางดี มีเมตตา
คุณค่าคน นั้นเป็น เช่นกระดาษ
หมึกที่วาด ประดับไว้ ให้หรรษา
แม้เป็นเพียง เศษกระดาษ ด้อยราคา
แต่คุณค่า อยู่ที่ตน และผลงาน
จะมีใคร ไหนบ้าง สร้างโอกาส
เศษกระดาษ ด้อยค่า น่าสงสาร
พลิกชีวิต ลิขิตฝัน นั้นบันดาล
พร้อมเจือจาน หนุนเกื้อ เอื้ออาทร......ฯ
14 มกราคม 2547 21:32 น.
ราชิกา
คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ้งดวงจิต
พรหมลิขิต หมายปอง ครองใจฝัน
ห่างแสนไกล สายใยรัก จักผูกพัน
ด้วยรักมั่น เราสอง ครองคู่ใจ
ภาพเหล่านั้น พลันเสมือน เตือนใจนึก
ความรู้สึก สองเรา เฝ้าหวั่นไหว
จะจดจำ ความสุขนี้ ที่หทัย
มอบเธอไว้ ด้วยรัก พักพิงกัน
หากคราใด ใจเรา เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง พร่างพราย สู่ปลายฝัน
มองดวงดาว พราวพร่าง กลางแสงจันทร์
สองตานั้น ประสาน หวานซึ้งใจ
แม้นจันทรา ลาไกล ใกล้ฟ้าสาง
รักไม่จาง ความหวัง ยังสดใส
คงอิงแอบ แนบชิด สนิทใน
ที่กลางใจ เธอนั้น คือฉันเอง........ฯ
10 มกราคม 2547 20:33 น.
ราชิกา
เจ้านกน้อย บินว่อน เที่ยวร่อนเร่
บินหักเห อ้างว้าง ทางไฉน
เจ้าไม่มี ที่พำนัก พักพิงใจ
เหตุอันใด จึงเที่ยวไป ในพารา
ค่ำที่ไหน นกน้อย นอนที่นั่น
รุ่งอีกวัน บินต่อ ไม่ท้อหนา
หยุดพำนัก พักกาย คลายวิญญา
ต่อชีวา ที่เหน็ดเหนื่อย อยู่เรื่อยไป
เปรียบชีวิต คนเรา เฝ้าสุขสันต์
หฤหรรษ์ กิเลสกลั้ว มัวหลงใหล
มายาฝัน ท่วมท้น ล้นดวงใจ
ดุจกองไฟ เผาผลาญ วิญญาณจม
ให้เวียนว่าย เวิ้งว้าง สังสารวัฎฎ์
มัวขานขับ เพลงชื่น อันขื่นขม
เสียงร่ำร้อง น้องพี่ ที่ระทม
ดังระงม ทุกแหล่งหล้า นภาลัย
เจ้านกน้อย บินว่อน หยุดร่อนเร่
บินหักเห กลับมา อย่าสงสัย
ละความหลง ปลงจิต พิชิตชัย
สงบใจ ด้วยปัญญา พาร่มเย็น.....ฯ
9 มกราคม 2547 20:42 น.
ราชิกา
มองเดือนเพ็ญ เด่นฟ้า คราหน้านี้
ดวงฤดี อิ่มเอม เกษมสันต์
ภาพแห่งรัก สองเรา เฝ้าเคียงกัน
สื่อรักฝัน ด้วยใจ ไม่สร่างซา
ค่ำคืนนึ้ มีเพียงน้อง ประคองจิต
ครวญครุ่นคิด ถึงคนดี ที่ห่วงหา
ห่างแสนไกล ใจผูกพัน มั่นอุรา
ยามนิทรา ฝันถีงเธอ ละเมอไป
นิมิตฝัน พลันเกิด บรรเจิดจ้า
ดวงดารา แพรวพรรณ จันทร์สดใส
อุ่นไอรัก ประจักษ์ซึ้ง ตรึงทรวงใน
สองหทัย ฝากรักไว้ ให้แก่กัน
สายลมพัด ระบัดพริ้ว ปลิวลอยล่อง
ดุจดั่งท่อง เมืองแมน แดนสวรรค์
มนต์จันทรา ส่องนวล ยวนใจพลัน
งามแสงจันทร์ ดลใจ ให้อาวรณ์
มองเดือนเพ็ญ เด่นฟ้า ในครานี้
สองชีวี รักร้อยใจ ในอักษร
ต่างคิดถึง คนึงหา เอื้ออาทร
มิคลายคลอน รอรักคู่ สู่สองใจ....ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
891
