25 เมษายน 2546 17:41 น.
ราชิกา
คิดถึง คนไกล ใจหวน
คร่ำครวญ ละเมอ เพ้อหา
ด้วยรัก มากล้น อุรา
มรรคา จำพราก จากจร
แม้นไกล แสนไกล ใจห่วง
เฝ้าหวง ใช่ลวง สุดถอน
ด้วยรัก จักให้ อาวรณ์
อาทร ร้อยคำ นำไป
โอ้ว่า ดึกดื่น คืนนี้
ฤดี สุดหม่น หมองไหม้
มองดู พระจันทร์ อำไพ
อาลัย ด้วยรัก จักลา
คิดถึง คนไกล ใจภักดิ์
ที่รัก พักเหนื่อย ก่อนหนา
พักกาย พักใจ พี่ยา
น้องมา ดูแล ด้วยใจ.....ฯ
25 เมษายน 2546 12:33 น.
ราชิกา
สวยงามแท้ แน่ไฉน ใครปานเปรียบ
ไม่งามเทียบ เอื้องน้อย สามปอยหลวง
ดอกลดหลั่น เป็นเชิงชั้น งามพุ่มพวง
จากแดนสรวง ดวงดารา เบิ่งตาคอย
สีเหลืองทอง มองสดสวย ด้วยคุณค่า
เอื้องเมืองฟ้า สูงสุดไกล ใจสุดสอย
เจ้าลอยเด่น เช่นดวงจันทร์ ขวัญกลางดอย
ใจก็พลอย ให้ซาบซึ้ง ถึงคนไกล
ดอกเอื้องน้อย เป็นขวัญดอย ของปวงข้า
งามจับตา คราได้พิศ จิตสดใส
บริสุทธิ์ ดุจน้ำทิพย์ ชโลมใจ
เมื่อรักใคร ใจมั่นซึ้ง ตรึงอุรา
สวยงามแท้ โอ้เอื้องน้อย สามปอยหลวง
ให้สุดห่วง ด้วยอาลัย ใจใฝ่หา
เปรียบความรัก ที่มั่นคง แม้นไกลตา
คือสัญญา แห่งสองเรา เฝ้ารอคอย.....ฯ
23 เมษายน 2546 21:53 น.
ราชิกา
สายลมพรมแผ่วพริ้ว ล่องลอย
ยามนี้ที่จักคอย ค่ำเช้า
จิตใฝ่ใจเหงาหงอย เหม่อคอย พี่ยา
กายห่างแต่ใจเฝ้า เคลียเคล้าเคียงครอง
สายลมพรมแผ่วพริ้ว ใจสั่นหวิวให้อาวรณ์
ค่ำคืนให้ทอดถอน ด้วยอาทรทุกราตรี
ยามนี้ที่จักคอย ฝากลมลอยบอกเขาที
กำลังใจให้คนดี ฟากฟ้านี้มีคนรอ
คราใดที่ใจเหงา คิดถึงเขาใครกันหนอ
เคยเคล้าเคลียคู่คลอ เฝ้าพนอทุกคืนวัน
ณ..คืนแห่งวันเพ็ญ จันทร์ลอยเด่นเห็นเฉิดฉัน
สองเราเคล้าเคียงกัน ประคองขวัญฝันแนบใจ
กายห่างแต่ใจเฝ้า สองรักเราพิศมัย
อบอุ่นด้วยสายใย รักแน่ไซร้ใจเคียงครอง.....ฯ
22 เมษายน 2546 21:30 น.
ราชิกา
หากวันนี้ เธอคนดี ไม่มีใคร
ฉันจะคอย เป็นเพื่อนใจ ให้เธอบ้าง
แม้นคราใด ที่เธอเหงา และอ้างว้าง
ลอยเคว้งคว้าง อยู่ท่ามกลาง ทะเลไกล
อยากจะเก็บ ดาวดวงน้อย ที่ลอยอยู่
มาเป็นเพื่อน คอยอุ้มชู ให้สดใส
ให้คลายเหงา เราจะเฝ้า ประโลมใจ
ให้ฤทัย มีความสุข ทุกเช้าเย็น
หากวันนี้ ยังมีเธอ คอยเคียงข้าง
ใจไม่ร้าง แม้นลำบาก ยากทุกข์เข็ญ
มีคนช่วย ปลอบดวงใจ ไม่ลำเค็ญ
ด้วยว่าเป็น รักแท้ อย่างแน่ใจ......ฯ
21 เมษายน 2546 19:58 น.
ราชิกา
มองภาพถ่าย คราครั้งใด ใจคิดถึง
เฝ้ารำพึง คนึงครวญ ให้หวนหา
มั่นในรัก ประจักษ์ใจ ในทุกครา
คำสัญญา แห่งสองเรา มิเสื่อมคลาย
ไกลแสนไกล สุดโค้ง ของขอบฟ้า
ไกลสุดตา ฟ้ามิกั้น ให้ห่างหาย
หวง..สุดห่วง รักเธอนั้น ตราบชีพวาย
ดุจดั่งสาย ธารแห่งรัก จักรอเธอ
เฝ้ารำพึง กับรวงข้าว เจ้าหล่นหาย
ฝากพระพาย โชยพัดพา ใจอย่าเผลอ
แม้นอยู่แคว้น แดนดินใด ใคร่พบเจอ
เฝ้าละเมอ เพ้อพร่ำหา ด้วยอาลัย
ข้างหลังภาพ นั้นบันทึก ด้วยอักษร
เป็นบทกลอน รักหวานซึ้ง ซึ่งสดใส
คือความรัก ความภักดี และจริงใจ
ด้วยห่วงใย ใจอิงแอบ แนบอุรา
ใจดวงน้อย คอยความรัก ความอบอุ่น
หวานละมุน อกอุ่นไอ ใครกันหนา
ร่วมร้อยฝัน รักสองเรา เฝ้ารอมา
จวบถึงครา หลอมวิญญา เป็นหนึ่งเดียว......ฯ
หน้าส่วนตัว
920
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
