4 ธันวาคม 2546 18:41 น.
ราชิกา
โอ้หทัยพระจอมนารถ รอยพระบาทองค์จักรินทร์
คือ..บุญของแผ่นดิน ชุบชีวินปวงชนไทย
พระกรุณาเมตตาจิต ชุบชีวิตชนยากไร้
ทรงเหนื่อยหนักเพียงใด ไม่ท้อใจเพื่อประชา
พระคุณอุ่นปกเกศ นคเรศทั่วทิศา
ร่มเย็นด้วยบุญญา ดั่งธาราศิรกานต์
ธ.เสด็จทั่วแหล่งหล้า พระเมตตาแผ่ไพศาล
ปวงประชาสุขสราญ ทั่วโลกขานองค์ภูมินทร์
พระมิ่งขวัญภูมิพล ทุกแห่งหนได้ยลยิน
ทรงธรรม์นำธานินทร์ ครองแผ่นดินถิ่นแดนไทย
บารมี...พระผ่านฟ้า จรัสจ้า..ณ..กลางใจ
เกียรติก้องและเกริกไกร ราษฎร์อวยชัยสดุดี
สำนึกในพระกรุณา แทบใต้ฝ่าละอองธุลี
ถวายพระพรองค์ภูมี ปิ่นบดี...นฤบดินทร์.....ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
2 ธันวาคม 2546 22:17 น.
ราชิกา
มองแสงจันทร์วันเพ็ญเด่นกลางฟ้า
สว่างจ้าพราวพร่างกลางฟ้าใส
สาดแสงส่องทั่วท้องนภาลัย
หากชิดใกล้ใช่แสงแห่งแรงตน
ค่ำคืนใดเดือนลับจันทร์อับแสง
หิ่งห้อยแรงส่องสว่างกลางเวหน
สาดแสงส่องทั่วพฤกษ์ไพรในสกล
สว่างล้นดุจแสงจันทร์คืนวันเพ็ญ
ปรัชญาสอนกลอนแสดงแฝงแนวคิด
ใครลิขิตจงตรองมองให้เห็น
คุณค่าคนสูงล้ำไม่ลำเค็ญ
ใช่ต้องเป็นดาริกาอ่าอำไพ
แม้เป็นเพียงหิ่งห้อยที่น้อยแสง
ด้อยด้วยแรงส่องสว่างกลางฟ้าใส
คราใดมืดหมองมัวทั่วถิ่นไพร
หิ่งห้อยไซร้สว่างจ้าท้าดวงดาว.......ฯ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
1472
