29 ธันวาคม 2546 20:42 น.
ราชิกา
ลุวันปีใหม่แล้ว เวียนมา
วอนเทพไท้เทวา ปกป้อง
พรใดเลิศจงพา นำสู่ ท่านแฮ
ดั่งฤกษ์เบิกฟ้าก้อง เกริกกล้าเกรียงไกร......ฯ
ขอให้มีสุขแท้ อวยพร
วอนเทพประนมกร สู่หล้า
ยศศํกดิ์สโมสร จงอยู่ คู่แฮ
หวังสิ่งใดเจิดจ้า จรัสฟ้ากำจาย......ฯ
ส่งความสุขสื่อให้ พรชัย
มอบแด่มวลมิตรใน ที่นี้
อนาคตจงสดใส ใจส่ง ถึงเฮย
ดุจดั่งเทพช่วยชี้ เช่นแม้นแดนสรวง......ฯ
27 ธันวาคม 2546 19:33 น.
ราชิกา
คืนวันที่ผันผ่าน
จะเนิ่นนานสักเพียงไหน
มิตรภาพซาบซึ้งใจ
อยู่แห่งใดใจรำพึง
เฝ้าคิดคร่ำครวญหา
แม้นไกลตาพาคิดถึง
ความรักปักใจตรึง
ยังเป็นหนึ่งคนึงคอย
ด้วยรักภักดีมั่น
สื่อถึงกันมิเหงาหงอย
จำพรากยังฝากรอย
ให้น้องน้อยพลอยสุขใจ
พักพิงอิงอกพี่
ไออุ่นนี้ประทับใน
ซาบซึ้งตรึงหทัย
ฝากรักไว้ให้แก่กัน
ด้วยรักจักไม่ท้อ
จะคอยรอไม่โศกศัลย์
เราสองครองชีวัน
ตราบนิรันดร์..ฉันรักเธอ...ฯ
27 ธันวาคม 2546 19:01 น.
ราชิกา
กวีกานท์ สานฝัน วรรณศิลป์
เรียงร้อยริน บทกลอน อักษรสาร
สื่อด้วยรัก จักให้เห็น เป็นตำนาน
จินตนาการ เกณฑ์กฏ กำหนดมี
กรอบกำหนด บทเรียน ให้เขียนอ่าน
ร่วมขับขาน วรรณกรรม นำศักดิ์ศรี
ศาสตร์ที่เรียน เพียรรู้ ดูให้ดี
บทกวี เรียงร้อย ถ้อยคำคม
หากไม่คิด ติดกฏ กำหนดค่า
เปิดดวงตา ที่สาม ช่างงามสม
มองนอกกรอบ ความคิด ไม่ติดจม
ปล่อยอารมณ์ วรรณศิลป์ จินตนา
ด้วยความงาม แห่งดวงจิต ที่คิดฝัน
สือถึงกัน จากใจ ในภาษา
วรรณศิลป์ รินร้อยรัก อักษรา
คือคุณค่า มธุรส บทกวี..........ฯ
27 ธันวาคม 2546 18:24 น.
ราชิกา
กวีรจน์ พจนาท เป็นศาสตร์ศิลป์
ให้ยลยิน ร้อยคำ นำอักษร
สื่อด้วยใจ ให้เห็น เป็นกานท์กลอน
ถ้อยสุนทร มธุรส บทกวี
อันกฏเกณฑ์ กำหนดไว้ ให้มีอยู่
หมั่นเรียนรู้ ฝึกไว้ ในศักดิ์ศรี
วรรณกรรม หวานล้ำ คำวาที
จึงต้องมี พื้นฐาน กานท์บทกลอน
สื่อเรียงร้อย ถ้อยคำ นำเสนอ
เพื่อให้เธอ ซึ้งใจ ในอักษร
จินตนาการ ความคิด จิตสุนทร
มิคลายคลอน คือศิลป์ จินตนา
วรรณกรรม นำทาง สร้างความฝัน
สื่อสัมพันธ์ ตรองดู ให้รู้หนา
เปิดทหัย ให้กว้าง ทางมรรคา
เปิดดวงตา ที่สาม งามด้วยใจ
ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด
ควรพินิจ ศาสตร์และศิลป์ ที่สดใส
อยู่ที่เรา จะเลือกทำ ในสิ่งใด
ตรองดูไซร้ ให้เห็น เป็นสำคัญ.....ฯ
26 ธันวาคม 2546 12:20 น.
ราชิกา
กวีรจน์ พจนาท เป็นศาสตร์ศิลป์
ให้ยลยิน ร้อยคำ นำอักษร
สื่อด้วยใจ ให้เห็น เป็นกานท์กลอน
ถ้อยสุนทร มธุรส บทกวี
อันกฏเกณฑ์ กำหนดไว้ ให้มีอยู่
หมั่นเรียนรู้ ฝึกไว้ ในศักดิ์ศรี
วรรณกรรม หวานล้ำ คำวาที
จะต้องมี พื้นฐาน กานท์บทกลอน
สื่อเรียงร้อย ถ้อยคำ นำเสนอ
เพื่อให้เธอ ซึ้งใจ ในอักษร
จินตนาการ ความคิด จิตสุนทร
มิคลายคลอน คือศิลป์ จินตนา
วรรณกรรม นำทาง สร้างความฝัน
สื่อสัมพันธ์ ตรองดู ให้รู้หนา
เปิดหทัย ให้กว้าง ทางมรรคา
เปิดดวงตา ที่สาม งามด้วยใจ
ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด
ควรพินิจ ศาสตร์และศิลป์ ที่สดใส
อยู่ที่เรา จะเลือกทำ ในสิ่งใด
ตรองดูไซร้ ให้เห็น เป็นสำคัญ.....ฯont>
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
2080
