4 ตุลาคม 2546 18:21 น.
ราชิกา
งามเพชรแท้ บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส
ดุจดั่งใจ คนเรา เฝ้าสงสาร
ต้องทนทุกข์ ทดท้อ ทรมาน
กิเลสผลาญ ให้มัวเมา เขลาปัญญา
หากรู้จัก ชำระใจ ให้ผ่องผุด
เปรียบประดุจ เพชรแท้ แน่หนักหนา
เปล่งประกาย ด้วยแสง แห่งศรัทธา
คือปัญญา สว่างใส ส่องใจตน
แม้นทางไกล มุ่งไป ด้วยใจมั่น
สู้ฝ่าฟัน ทุกข์ผองภัย ในทุกหน
จุดประกาย พลังใจ ให้ปวงชน
ก้าวหลุดพ้น กงเกวียน วงเวียนกรรม
สิ่งสำคัญ นั้นหรือ คือดวงจิต
เนรมิตร ความดี-ชั่ว ตัวถลำ
หยุดที่ใจ ใฝ่ระงับ ดับสื่อนำ
น้อมพระธรรม กอบเกื้อ เอื้อทางบุญ....ฯ
3 ตุลาคม 2546 18:48 น.
ราชิกา
.......อย่างช้าช้า.......
เธอก้าวมา อยู่ใน กลางใจฉัน
ด้วยรอยยิ้ม พริ้มพราย สายสัมพันธ์
จุดประกาย ความฝัน ทุกวันวาร
.......อย่างเบาเบา.......
คราเมื่อเรา เศร้าใจ ใครประสาน
กระซิบแผ่ว พร่ำพรอด ยอดดวงมาลย์
เปรียบใดปาน เป็นดั่งพี่ ที่รู้ใจ
เมื่อยามทุกข์ คอยปลุก ปลอบดวงจิต
อยู่ใกล้ชิด เพื่อปรึกษา พาสดใส
ความผูกพัน ล้นเหลือ เหนือสิ่งใด
สื่อสายใย เชื่อมโยงรัก ภักดีกัน
.......อย่างช้าช้า.......
เธอก้าวมา อยู่ใน ดวงใจฉัน
รักห่วงหา เอื้ออาทร ทุกคืนวัน
อ้อมแขนนั้น ยังอุ่นไอ ให้แอบอิง......ฯ
1 ตุลาคม 2546 13:22 น.
ราชิกา
จากดวงใจ ถึงใจ ที่ใสซื่อ
เพื่อเป็นสื่อ ความคิดถึง คนึงฝัน
พร้อมส่งใจ ให้เธอ ทุกคืนวัน
รอรับขวัญ พี่ยา คราเฝ้าคอย
(ชาย)......*****
ฝากสายลม พรมพร่าง กลางฟากฟ้า
ฝากดารา เขาเขิน เกินสุดสอย
ฝากสายธาร หลากล้น เมื่อฝนปรอย
ฝากน้องน้อย เปี่ยมสุข ทุกทิวา
(หญิง).....*****
ฝากเรียงร้อย ดอกรัก ภักดีมั่น
ฝากถึงกัน สื่อด้วยใจ ใฝ่ฝันหา
ฝากไออุ่น ใกล้ชิด ติดตรึงตรา
ฝากพี่ยา เฝ้าอิงแอบ แนบทรวงใน
จากดวงใจ ถึงใจ ที่ใสซื่อ
รักนั้นคือ ความผูกพัน อันสดใส
เป็นรักแท้ เกิดจากห้วง หฤทัย
รอสองใจ หลอมเป็น เช่นหนึ่งดวง.....ฯ