18 มกราคม 2546 13:50 น.
ราชิกา
แม้คลื่น..โหมกระหน่ำ
พายุซ้ำ..ไม่หวั่นไหว
อิสระภาพ..แห่งดวงใจ
ติดตามไป...ไม่จืดจาง
นกน้อย..บินล่องลอย
เจ้าคงคอย..อยู่ไม่ห่าง
แม้นแสนไกล..สุดอ้างว้าง
รักไม่ร้าง...ห่างกันไกล
อิสระ..และเสรี
คือวิถี..หนทางใจ
รักคิดถึง..และห่วงใย
มอบแนบไว้..ให้สองเรา
อยากให้เธอ..มีความสุข
นิราศทุกข์..ความโศกเศร้า
จะขอเป็น..เช่นดั่งเงา
ปลอบขวัญเจ้า...ทุกเช้าเย็น...
18 มกราคม 2546 13:33 น.
ราชิกา
แม้นคราใด..ที่ใจ..เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง..พร่างพราย..สู่ปลายฝัน
มองดวงดาว..พราวพร่าง..กลางแสงจันทร์
คืนและวัน..ห่วงหา..ให้อาวรณ์
ขอเรียงร้อย..ถ้อยคำรัก..ประจักษ์แจ้ง
เพื่อแสดง..อักษรา..ภาษาษร
ฝากความรัก..และคิดถึง..เอื้ออาทร
เป็นบทกลอน..หวานซึ้ง..ติดตรึงใจ
อันความดี..ที่มี..ในแหล่งหล้า
ท้องนภา..ประดับดาว..พราวสดใส
ด้วยเมตตา..กรุณา..และจริงใจ
ปลอบขวัญให้..มีความสุข..ทุกทิวา
คราใดเศร้า..จะคอยเฝ้า..อยู่เคียงข้าง
ไม่จืดจาง..หมั่นดูแล..และรักษา
ให้มีสุข..คลายความทุกข์..ในทุกครา
ปรารถนา..เป็นมิ่งขวัญ..ทุกคืนวัน
จะขอเป็น..กำลังใจ..ให้ต่อสู้
มุ่งมั่นสู่..ความสำเร็จ..และความฝัน
เปรียบให้เห็น..เป็นดั่งเช่น..แสงตะวัน
สาดส่องพลัน..ให้สว่าง..ณ. กลางใจ
แม้นคราใด..ที่ใจ..เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง..พราวพร่าง..กลางฟ้าใส
จงมองดาว..ที่สาดส่อง..ทั่วพฤกษ์ไพร
เราสองใจ...จะพบกัน..ที่นั้นเอย....
15 มกราคม 2546 19:57 น.
ราชิกา
เครื่องแบบขาว...พราวพร่าง...กลางดวงจิต
ผู้ลิขิต...ชีวิตเรา...คราเศร้าหมอง
เป็นผู้ให้...ความอบอุ่น...แนบประคอง
คือนวลน้อง...พยาบาล...ประสานใจ
มองเสื้อขาว...เหมือนปุยเมฆ...ที่ลอยฟ่อง
มีน้ำใจ...หยาดหยดกรอง...พิสุทธิ์ใส
ด้วยน้ำมือ..เมื่อแตะลง...ที่ตรงใด
น้ำคำใส...ทายทัก...รักปราณี
ด้วยเมตตา...กรุณา...ต่อชาวโลก
สิ้นทุกข์โศก...ปรีดิ์เปรม...เกษมศรี
ให้ชาวไทย...มีความสุข...ทุกชีวี
ชีวิตพลี...มอบสุขไว้...ให้ประชา
แม้นเหน็ดเหนื่อย...เพียงใด...ไม่เคยบ่น
ขอเป็นคน...สุดท้าย...ที่รักษา
จะอยู่คู่...เคียงข้างคุณ...ทุกเวลา
จนชีวา...ล่วงเลยลับ...ดับลงดิน
ขอเพียงเป็น...เพื่อนคู่ใจ...ในยามยาก
แม้นลำบาก...คอยห่วงใย...ใจถวิล
ดั่งสายธาร...จากฟากฟ้า...สู่ธารินทร์
ให้ชีวิน..ปวงชนสุข...ทุกทิวา....
ขอส่งมอบ..กำลังใจ..ให้กับ...พี่น้องเรา..ชาวเครี่องแบบสีขาวที่รักทุกคน......
14 มกราคม 2546 20:51 น.
ราชิกา
สายน้ำ..โขดหิน..และดินผา
ท้องนภา..สดใส..ใครเคยเห็น
อยู่ที่ใจ..เราจะคิด..และให้เป็น
เฉกดั่งเช่น..ความทุกข์..และสุขใจ
จงเลือกเอา..ทางเดิน..ของชีวิต
พรหมลิขิต..ขีดเส้นไว้..ให้สดใส
หรือช้ำชอก..นั้นหรือ..คือสิ่งใด
ตรองดูไซร้..ให้เห็นจริง..ทุกสิ่งเอย....
11 มกราคม 2546 17:30 น.
ราชิกา
คราเมื่อเหงา..อยากมีใคร..ไว้เคียงข้าง
เดินร่วมทาง..สร้างฝัน..อันสดใส
คราใดเหงา..อยากมีคน..คอยปลอบใจ
เดินก้าวไป..สองคน..บนทางเดียว
แม้หนทาง..ยาวไกล..ไม่เคยพรั่น
และไม่หวั่น..ร้อยดวงใจ..ให้แน่นเหนียว
สานความรัก..สัมพันธ์ใจ..ให้กลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียว..ผูกพันใจ..ไม่ลืมเลือน
หากแม้นมี..อุปสรรค..กั้นขวางหน้า
ร่วมฟันฝ่า..ทุกข์ผองภัย..ใจเสมือน
คอยช่วยเหลือ..เกื้อกูลนำ..และย้ำเตือน
พร้อมเป็นเพื่อน..คู่เคียงใจ..ห่วงใยกัน
แม้นคราใด..ที่ใจเหงา..เฝ้าคอยอยู่
แนบเนาคู่..ครองใจ..ให้สุขสันต์
กำลังใจ..คือคุณค่า ของชีวัน
พร้อมสานฝัน..ที่สร้างไว้..ให้เป็นจริง...
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
1212
