13 มีนาคม 2546 19:49 น.
ราชิกา
นั่งมองภาพ เธอครั้งใด ใจครุ่นคิด
ใครลิขิต ให้เราสอง ต้องเฝ้าฝัน
อุปสรรค กั้นขวางหน้า กล้าฝ่าฟัน
ปัญหานั้น คงต้องตรอง ทั้งสองคน
ผิดมากมั้ย หากว่าใคร ใจเจ็บช้ำ
คงระกำ ช้ำชอกใจ อีกหลายหน
กรรมลิขิต แห่งฟ้านั้น บันดาลดล
สุขทุกข์ปน ระคนเศร้า เฝ้าทำใจ
รู้ว่ารัก ภักดีมั่น ไม่หวั่นจิต
ด้วยชีวิต ลิขิตฝัน อันสดใส
รักเธอแน่ แนบแน่นแท้ ในหทัย
ขอเพียงใจ ของเธอนั้น ให้มั่นคง
กงเกวียนกรรม ทำให้เรา ได้มาพบ
เมื่อตาสบ ประสานใจ ให้ใหลหลง
ขอความรัก เราสองใจ ให้ยืนยง
และซื่อตรง คงรักมั่น นิรันดร์เทอญ....ฯ
13 มีนาคม 2546 19:27 น.
ราชิกา
จะเหนื่อยหนัก เพียงใด ใคร่อยากรู้
ทุกข์ทนอยู่ เพียงใด ใคร่อยากถาม
แม้นเหน็บหนาว เพียงใด ใคร่ติดตาม
คือนิยาม ความคิดถึง ติดตรึงตรา
หากวันใด ที่เธอไป ไกลจากฉัน
ไม่ไหวหวั่น รอคอยวัน เฝ้าฝันหา
เมื่อไหร่หนอ จะรอเธอ หวนกลับมา
คลื่นลมพา พรมพริ้วพร่าง หว่างหทัย
ดั่งหาดทราย รายล้อม ทะเลรัก
ด้วยใจภักดิ์ ประจักษ์มั่น มิหวั่นไหว
พายุโหม กระหน่ำซ้ำ สักเพียงใด
กำลังใจ นั้นมิคลาย สายสัมพันธ์
คิดถึงคน ที่ห่างไกล ใจคงอยู่
ยังคอยคู่ เธอคนดี ที่เฝ้าฝัน
คำสัญญา มั่นคงไว้ ไม่ลืมกัน
จวบถึงวัน สองใจแนบ แอบอิงทรวง.....ฯ
9 มีนาคม 2546 14:41 น.
ราชิกา
รัตนชาติดาษดา มากมายเกลื่อนตา
มีค่าเกินกว่าจับจอง
ทุกคนมุ่งหวังใฝ่ปอง เพื่อเป็นเจ้าของ
ครอบครองทุกวันเวลา
เพชรแท้..นั้นงามเลอค่า บริสุทธิ์โสภา
เจิดจ้าในหล้าไม่คลาย
เปล่งแสงสาดส่องประกาย ดุจเดือนจันทร์ฉาย
ไม่วายให้คนติดตาม
เพชรดี..ต้องมีความงาม สะอาดแวววาม
เขตคามทัดเทียบเทียมใคร
เพชรงาม..คือความสดใส สงบด้วยใจ
บริสุทธิ์ผ่องใสน่าชม
เปรียบใครที่จะเหมาะสม ให้ความรื่นรมย์
พร่างพรมเพชรแท้ไม่มี
เพชรแท้..นั้นคือความดี ส่องทางชีวี
ให้มีความสุขทุกข์คลาย
เป็นแสงเรืองรองพราวพราย นำสู่ที่หมาย
เมื่อกายหายลับกับดิน
ชีวิตดุจธารไหลริน ล่วงเลยลับสิ้น
โบกบินอำลาอาลัย
คงเหลือแต่เพียงจิตใจ ชั่ว - ดี นั้นไซร้
ประดับไว้ในโลกา..........ฯ
3 มีนาคม 2546 17:59 น.
ราชิกา
เมื่อ..ตะวัน สาดส่องแสง ด้วยแรงกล้า
เมื่อ..นภา เจิดจรัสจ้า สุรีย์ศรี
เมื่อ..แสงทอง ส่องขอบฟ้า ทั่วธาตรี
เมื่อ..ชีวี ของสองเรา ที่เฝ้ารอ
สอง..ชีวิต..ร่วมลิขิต บนทางฝัน
สอง..เรานั้น..สานด้วยใจ ห่วงใยหนอ
สอง..รักเรา เฝ้าคลอเคล้า พะเน้าพนอ
สอง..รักรอ ขอร่วมฝัน สัมพันธ์ใจ
เรา..ต่างอยู่ ในแดนดิน ถิ่นไกลนัก
เรา..รู้จัก เพียงข้ามวัน พลันสดใส
เรา..คุ้นเคย คล้ายคงอยู่ คู่หทัย
เรา..ผูกพัน กันด้วยใจ สายใยเตือน
พบ..เพื่อพราก จากกันไกล ใจสุดฝืน
พบ..กล้ำกลืน ด้วยอาลัย ใครจะเหมือน
พบ..คราเธอ พรอดพร่ำเพ้อ ไม่แชเชือน
พบ..มิเลือน ด้วยรักมั่น นิรันดร.....ฯ
1 มีนาคม 2546 15:45 น.
ราชิกา
*** เฝ้ารักรอ..พนอเพ้อ..ละเมอฝัน
ทุกคืนวัน..จันทร์แจ่มฟ้า..เวหาหาว
มีความรัก..สองเรานี้..ที่กลางดาว
สว่างพราว..เพริศนภา..คราได้ยล
*** ละเลื่อมพราว..ราวรุ้ง..จรุงจิต
เนรมิต..จากวิญญา..เวหาหน
มีเพียงเธอ..ที่อยู่กลาง..หว่างกมล
นภาดล..แดนดินนี้..มีสองเรา
*** แหงนหน้ามอง..ดวงดาว..พราวพร่างฟ้า
สุดสายตา..คราเธอไกล..ใจสุดเหงา
ประกายดาว..ทาบทา..คอยบรรเทา
เธอนั้นเนา...แนบในจิต...นิจนิรันดร์....ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
792
