22 เมษายน 2546 21:30 น.
ราชิกา
หากวันนี้ เธอคนดี ไม่มีใคร
ฉันจะคอย เป็นเพื่อนใจ ให้เธอบ้าง
แม้นคราใด ที่เธอเหงา และอ้างว้าง
ลอยเคว้งคว้าง อยู่ท่ามกลาง ทะเลไกล
อยากจะเก็บ ดาวดวงน้อย ที่ลอยอยู่
มาเป็นเพื่อน คอยอุ้มชู ให้สดใส
ให้คลายเหงา เราจะเฝ้า ประโลมใจ
ให้ฤทัย มีความสุข ทุกเช้าเย็น
หากวันนี้ ยังมีเธอ คอยเคียงข้าง
ใจไม่ร้าง แม้นลำบาก ยากทุกข์เข็ญ
มีคนช่วย ปลอบดวงใจ ไม่ลำเค็ญ
ด้วยว่าเป็น รักแท้ อย่างแน่ใจ......ฯ
21 เมษายน 2546 19:58 น.
ราชิกา
มองภาพถ่าย คราครั้งใด ใจคิดถึง
เฝ้ารำพึง คนึงครวญ ให้หวนหา
มั่นในรัก ประจักษ์ใจ ในทุกครา
คำสัญญา แห่งสองเรา มิเสื่อมคลาย
ไกลแสนไกล สุดโค้ง ของขอบฟ้า
ไกลสุดตา ฟ้ามิกั้น ให้ห่างหาย
หวง..สุดห่วง รักเธอนั้น ตราบชีพวาย
ดุจดั่งสาย ธารแห่งรัก จักรอเธอ
เฝ้ารำพึง กับรวงข้าว เจ้าหล่นหาย
ฝากพระพาย โชยพัดพา ใจอย่าเผลอ
แม้นอยู่แคว้น แดนดินใด ใคร่พบเจอ
เฝ้าละเมอ เพ้อพร่ำหา ด้วยอาลัย
ข้างหลังภาพ นั้นบันทึก ด้วยอักษร
เป็นบทกลอน รักหวานซึ้ง ซึ่งสดใส
คือความรัก ความภักดี และจริงใจ
ด้วยห่วงใย ใจอิงแอบ แนบอุรา
ใจดวงน้อย คอยความรัก ความอบอุ่น
หวานละมุน อกอุ่นไอ ใครกันหนา
ร่วมร้อยฝัน รักสองเรา เฝ้ารอมา
จวบถึงครา หลอมวิญญา เป็นหนึ่งเดียว......ฯ
20 เมษายน 2546 14:36 น.
ราชิกา
สายฝน หล่นจาก ฟากฟ้า
สู่ท้อง ธารา ธารใส
ไหลริน เอื่อยเอื่อย เรื่อยไป
สดใส ชื่นใจ ให้เย็น
มัจฉา แหวกว่าย ไปมา
ฝูงปลา ใหญ่น้อย ลอยเด่น
ธรรมชาติ สวยงาม ร่มเย็น
หลากเช่น หลายพันธ์ มากมี
น้ำนิ่ง แลใส ใจนึก
รำลึก ถึงดิน ถิ่นที่
ป่าไม้ กลางดง พงพี
นที หล่อเลี้ยง พฤกษ์ไพร
สายน้ำ ไหลไป ทั่วถิ่น
แผ่นดิน ดอยแดน แคว้นไหน
ชื่นฉ่ำ สุขล้น หทัย
ดุจธาร น้ำใจ แด่ชน.....ฯ
16 เมษายน 2546 14:03 น.
ราชิกา
คราเมื่อใด ที่มีรัก ประจักษ์จิต
คล้ายชีวิต มีชีวา พาสดใส
เปรียบดั่งเช่น เป็นมัจฉา ว่ายแหวกไป
สู่วังใหม่ น้ำไหลเย็น เห็นตัวปลา
สกุณา เริงร่าร้อง ก้องกลางถิ่น
โบกโบยบิน ส่งสำเนียง เคียงหรรษา
ลมรำเพย พัดพริ้วแผ่ว แว่วหวานมา
ซึ้งอุรา ประโลมไล้ ใจสองเรา
คราเมื่อใด หากไร้รัก ประจักษ์จิต
คล้ายชีวิต สิ้นวิญญา พาใจเหงา
เปรียบดั่งเช่น เป็นมัจฉา หลงมัวเมา
วังน้ำเก่า ต้องเศร้าใจ ใครเมตตา
เปรียบดั่งเช่น ต้นพฤกษา คราขาดฝน
ไร้ซึ่งคน คอยดูแล และรักษา
หล่อเลี้ยงใจ ให้ความสุข ทุกทิวา
ขอเธอมา เป็นสายฝน หล่นสู่ใจ......ฯ
15 เมษายน 2546 20:10 น.
ราชิกา
คราเมื่อลม พรมพริ้วมา พาหนาวสั่น
หัวใจนั้น เคียงคู่กัน ไม่หวั่นไหว
ยามลมโชย โบกโบยพริ้ว วาบหวิวใจ
ระบัดใบ ดุจสร้อยเสียง ที่เรียงราย
เมื่อเธอฉัน นั้นสบตา สัญญามั่น
มอบรักกัน จวบถึงวัน ชีพสลาย
ยามลมโชย โบกโบยพริ้ว วาบหวิวกาย
รักไม่คลาย จากใจฝัน นั้นคือเธอ
จนตะวัน ลับขอบฟ้า คราพลบค่ำ
ฝากถ้อยคำ เพ้อพร่ำวอน อ้อนเสนอ
จวบจันทรา ทอแสงนวล ชวนละเมอ
ให้พร่ำเพ้อ ด้วยรักซึ้ง ติดตรึงใจ
เฝ้ามัวหลง เพ้อพะวง ภวังค์รัก
สุดจะหัก ห้ามดวงจิต คิดไฉน
ค่ำคืนคล้อย ดวงจันทรา ต้องลาไกล
ฝากรักไว้ ใต้แสงเดือน ที่เคลื่อนคลา.....ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
1195
