27 เมษายน 2546 17:16 น.
ราชิกา
แสงเทียนสาดส่องหล้า เรืองรอง
เปรียบดั่งธารสีทอง สู่ฟ้า
แสงธรรมไม่เคยหมอง จากถิ่น นี้ฤา
เพียงไป่รอผู้กล้า ใฝ่ท้าฝ่าฟัน.....ฯ
*** เปลวเทียนส่องสว่าง นภาพร่างอ่าอำไพ
แสงเทียนคือแรงใจ ขอมอบให้แด่ปวงชน
เทียนทองสาดส่องฟ้า ทั่วโลกหล้าเวหาหน
แผ่นพื้นนภาดล ทั้งสกลทุกถิ่นไพร....
*** แสงธรรมนำชีวิต ที่ลิขิตทางสดใส
น้อมกายและน้อมใจ ให้หทัยได้ชื่นบาน
ร้อยรวมหลอมดวงจิต เพื่อพิชิตชนะมาร
ชนะใดจะเนิ่นนาน เปรียบใดปาน..ชนะใจ..
*** เพียงรอแต่ผู้กล้า ยืนหยัดท้าพิชิตชัย
ปราบมารในดวงใจ กิเลสไซร้..ไม่ทุกข์ทน
ขอเพียงใจมุ่งมั่น และฝ่าฟันอย่าร้อนรน
ตั้งใจมีเหตุผล ปรับตัวตน..คืออัตตา....
*** เปลวเทียนส่องสว่าง อยู่ท่ามกลางใจของข้าฯ
แสงธรรมนำวิญญา เพื่อประชาได้ร่มเย็น
เทียนทองจะนำทาง ละเว้นว่างห่างทุกข์เข็ญ
กายใจไม่ลำเค็ญ เพราะว่าเป็น...สุญญตา.....ฯ
เทียนทอง...ส่องธรรม...จะนำทาง...สู่ความว่างเปล่า...นั่นคือ..สุญญตา...
27 เมษายน 2546 12:57 น.
ราชิกา
คราใดกายเหนื่อยล้า........ดวงใจ
ผิบ่มองเห็นใคร..........ไป่รู้
หวนคิดซึ่งหทัย............เคยสุข
คงไม่ลืมยอดชู้.............คู่เคล้าคลอเคียง.....ฯ
*****เมื่อสองเราพบกัน ร่วมสร้างฝันสัมพันธ์ใจ
อยู่ไกลดุจดั่งใกล้ ร่วมร้อยใจทุกทิวา
เมื่อคราวต้องจากกัน สองใจนั้นเฝ้าฝันหา
คิดถึงอยู่ทุกครา สองวิญญาต่างรอคอย
*****แต่มา ณ.วันนี้ ดวงฤดีนั้นเหงาหงอย
คนรักที่จักคอย เจ้าใจลอยไปแห่งใด
ยามนี้ให้ชอกช้ำ แสนระกำร้าวทรวงใน
มองไปไม่พบใคร ที่จะให้สุขสมจินต์
*****ขอใจ..จงหนักแน่น เปรียบเหมือนแผ่นศิลาดิน
มั่นคงแกร่งดั่งหิน เพื่อชีวินแห่งสองเรา
*****ขอใจ..ดุจสายน้ำ เย็นชุ่มฉ่ำให้คลายเหงา
ความทุกข์ให้บรรเทา สองใจเฝ้าห่วงอาทร
*****ขอใจ..ดั่งสายลม พรายพร่างพรมทั่วสิงขร
เข้มแข็งอย่าร้าวรอน ด้วยอาวรณ์และห่วงใย
*****ขอใจ..ดุจดั่งแสง ที่ร้อนแรงเช่นดวงไฟ
หยัดยืนด้วยจิตใจ สว่างใสในใจเธอ*****
***** ธาตุรัก ทั้ง 4 นั้น ใจของฉันมั่นเสมอ
รอปลอบขวัญวันพบเจอ ขอเพียงเธอ..อย่าเผลอใจ....ฯ
25 เมษายน 2546 17:41 น.
ราชิกา
คิดถึง คนไกล ใจหวน
คร่ำครวญ ละเมอ เพ้อหา
ด้วยรัก มากล้น อุรา
มรรคา จำพราก จากจร
แม้นไกล แสนไกล ใจห่วง
เฝ้าหวง ใช่ลวง สุดถอน
ด้วยรัก จักให้ อาวรณ์
อาทร ร้อยคำ นำไป
โอ้ว่า ดึกดื่น คืนนี้
ฤดี สุดหม่น หมองไหม้
มองดู พระจันทร์ อำไพ
อาลัย ด้วยรัก จักลา
คิดถึง คนไกล ใจภักดิ์
ที่รัก พักเหนื่อย ก่อนหนา
พักกาย พักใจ พี่ยา
น้องมา ดูแล ด้วยใจ.....ฯ
25 เมษายน 2546 12:33 น.
ราชิกา
สวยงามแท้ แน่ไฉน ใครปานเปรียบ
ไม่งามเทียบ เอื้องน้อย สามปอยหลวง
ดอกลดหลั่น เป็นเชิงชั้น งามพุ่มพวง
จากแดนสรวง ดวงดารา เบิ่งตาคอย
สีเหลืองทอง มองสดสวย ด้วยคุณค่า
เอื้องเมืองฟ้า สูงสุดไกล ใจสุดสอย
เจ้าลอยเด่น เช่นดวงจันทร์ ขวัญกลางดอย
ใจก็พลอย ให้ซาบซึ้ง ถึงคนไกล
ดอกเอื้องน้อย เป็นขวัญดอย ของปวงข้า
งามจับตา คราได้พิศ จิตสดใส
บริสุทธิ์ ดุจน้ำทิพย์ ชโลมใจ
เมื่อรักใคร ใจมั่นซึ้ง ตรึงอุรา
สวยงามแท้ โอ้เอื้องน้อย สามปอยหลวง
ให้สุดห่วง ด้วยอาลัย ใจใฝ่หา
เปรียบความรัก ที่มั่นคง แม้นไกลตา
คือสัญญา แห่งสองเรา เฝ้ารอคอย.....ฯ
23 เมษายน 2546 21:53 น.
ราชิกา
สายลมพรมแผ่วพริ้ว ล่องลอย
ยามนี้ที่จักคอย ค่ำเช้า
จิตใฝ่ใจเหงาหงอย เหม่อคอย พี่ยา
กายห่างแต่ใจเฝ้า เคลียเคล้าเคียงครอง
สายลมพรมแผ่วพริ้ว ใจสั่นหวิวให้อาวรณ์
ค่ำคืนให้ทอดถอน ด้วยอาทรทุกราตรี
ยามนี้ที่จักคอย ฝากลมลอยบอกเขาที
กำลังใจให้คนดี ฟากฟ้านี้มีคนรอ
คราใดที่ใจเหงา คิดถึงเขาใครกันหนอ
เคยเคล้าเคลียคู่คลอ เฝ้าพนอทุกคืนวัน
ณ..คืนแห่งวันเพ็ญ จันทร์ลอยเด่นเห็นเฉิดฉัน
สองเราเคล้าเคียงกัน ประคองขวัญฝันแนบใจ
กายห่างแต่ใจเฝ้า สองรักเราพิศมัย
อบอุ่นด้วยสายใย รักแน่ไซร้ใจเคียงครอง.....ฯ