3 พฤษภาคม 2547 20:26 น.
ราชิกา
เส้นทางนี้ ที่เราไป ยังไม่ถึง
เฝ้าคำนึง ทุกวัน ให้หวั่นไหว
เป็นความฝัน ที่อยากพบ ประสบใจ
ให้ก้าวไกล สู่จุดหมาย แห่งปลายทาง
เส้นทางใจ ใครคนหนึ่ง ซึ่งอ่อนล้า
จงฟันฝ่า ร่วมด้วย ช่วยถากถาง
กำลังใจ มอบไว้ ไม่จืดจาง
จงปล่อยวาง หากมีทุกข์ สุขที่ใจ
เส้นทางฝัน นั้นไกล ใครรู้บ้าง
อาจอ้างว้าง หมองหม่น ทนไม่ไหว
จงอดทน ต่อสู้ ทุกข์ผองภัย
ความห่วงใย ส่งไป ให้แก่กัน
จะเป็นดั่ง สายลม พรมใต้ปีก
ไม่หลบหลีก อุ่นไอ ในความฝัน
สง่างาม ท่ามกลาง แสงตะวัน
ขอเธอนั้น แกร่งกล้า และท้าทาย.....ฯ
1 พฤษภาคม 2547 16:18 น.
ราชิกา
ฝากมนต์ขลัง พลังพร วอนสู่ฟ้า
ฝากจันทรา คนดี นี้อย่าเหงา
ฝากดวงจิต ชิดใกล้ สองใจเรา
ฝากนานเนา จงสุข ทุกคืนวัน
ฝากสายลม ลอยเลื่อน ค่อยเคลื่อนคล้อย
ฝากใจคอย คนดี ที่เฝ้าฝัน
ฝากความรัก ไมตรี นี้ต่อกัน
ฝากผูกพัน ห่วงหา เอื้ออาทร
รู้ว่ารัก ปักใจ ให้ใหลหลง
ยังพะวง ถึงคนไกล ใยทอดถอน
เงียบหายไป ใจพร่ำเพ้อ และอาวรณ์
อย่าจำจร จากไกล ใจห่างกัน
ณ.วันนี้ มีคน คอยห่วงหา
ดุจดวงตา ห่วงใย ที่ใฝ่ฝัน
ข้ามขอบฟ้า แสนไกล ใจผูกพัน
มิอาจกั้น ดวงใจ ไร้พรมแดน.....ฯ
1 พฤษภาคม 2547 15:40 น.
ราชิกา
แม้ค่ำคืน วันนี้ ที่เหน็บหนาว
แต่ดวงดาว พราวตา ฟ้าสดใส
ด้วยรักเรา คงอยู่ คู่หทัย
ห่างแสนไกล อบอุ่นไอ ไหนจะปาน
หากค่ำคืน วันนี้ ที่เธอใกล้
โลกทั้งใบ เจิดจ้า ฟ้าแสนหวาน
คอยอิงแอบ แนบข้าง นานแสนนาน
ตราบชั่วกาล ดวงจิต นิจนิรันดร์
มองค่ำคืน วันนี้ มีดวงดาว
ส่องสกาว พราวพร่าง กลางใจฉัน
หวนคิดถึง คนึงหา พาผูกพัน
สองใจฝัน จำพราก จากไปไกล
คือค่ำคืน วันนี้ มีความรัก
ซึ้งประจักษ์ คงมั่น มิหวั่นไหว
ด้วยความหวัง พลังพร วอนฝากไป
สู่ห้วงใจ คนแสนดี ที่รอคอย.......ฯ
25 เมษายน 2547 16:59 น.
ราชิกา
อำนาจในโลกนี้ คณนา
ยิ่งใหญ่เยี่ยงภูผา ผ่านได้
ด้วยแรงรักจักพา บินสู่ กันแฮ
ข้ามขอบฟ้านั่นไซร้ ส่งให้ใจถึง.......ฯ
ฟ้านี้..มิอาจกั้น ให้เธอฉันนั้นห่างไกล
ภูผา..ทอดยาวไป แสนยิ่งใหญ่ใช่บังตา
ทะเล..ที่สดใส ลึกเพียงใดใจห่วงหา
สิ่งใด..ในโลกา มิมีค่าน่าสำคัญ
อำนาจ..ในโลกนี้ มิได้มีมาเปลี่ยนผัน
ด้วยรัก..จักผูกพัน ยังคงมั่นฝันมิคลาย
ภูผา..ที่กล้าแกร่ง อาจถูกแบ่งล่มสลาย
พ่ายแพ้..พังทลาย ขวางใจกายไม่ห่างกัน
รักเรา..นั้นมีปีก จะบินหลีกไม่เหหัน
ข้ามฟ้า..ไปหาพลัน ทุกคืนวันนั้นแน่นอน
ขอเพียง..สองใจรัก นั้นแน่นหนักดั่งสิงขร
สัตย์ซื่อ..คือนิวรณ์ ห่วงอาทรวอนสัมพันธ์
รักนี้..ที่มั่นคง สื่อรักตรงดังใฝ่ฝัน
ส่งใจ..ใกล้ชิดกัน ฟากฟ้านั้นมิหวั่นกลัว......ฯ
19 เมษายน 2547 14:23 น.
ราชิกา
โปรดจงรู้ ว่ามี ผู้หญิงคนหนึ่ง
ความคิดถึง ส่งไป ให้สุขสันต์
แม้นไกลตา ส่งใจมา คู่เคียงกัน
ร่วมฝ่าฟัน เป็นที่พึ่ง หนึ่งแรงใจ
แม้นเหนื่อยหนัก เพียงใด ใจยังห่วง
งานใหญ่หลวง เรี่ยวแรง ให้สดใส
เฝ้าคิดถึง ห่วงหา ทุกคราไป
ยามหวั่นไหว ส่งใจ ให้อาทร
จะคอยช่วย ดูแล แม้เหนื่อยนัก
จงหยุดพัก กายา อย่าทอดถอน
มอบความเย็น จากธารใจ ไม่คลายคลอน
ช่วยดับร้อน แทนกาย ให้กับเธอ
โปรดจงรู้ ยังมี ผู้หญิงคนหนึ่ง
ความคิดถึง ส่งไป ให้เสมอ
เฝ้ารอคอย ด้วยความรัก จักพบเจอ
มอบแด่เธอ ความหวัง หนึ่งกำลังใจ......ฯ