24 พฤษภาคม 2547 17:42 น.
ราชิกา
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความทุกข์ยาก
แม้นลำบาก เพียงใด ใจยังฝัน
หุบเหวลึก ภูผาไพร พนาวัน
เราจะดั้น เดินผ่าน ธารน้ำตา
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความปวดร้าว
แม้นเหน็บหนาว ซื่อตรง คงคุณค่า
กำลังใจ หาญสู้ สู่ศรัทธา
เราจะฟัน พร้อมจะฝ่า เพื่อหลักชัย
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความใฝ่ฝัน
ทุกคืนวัน มิพรั่น ไม่หวั่นไหว
รักพร่างพราว ดุจดาวดวง ห้วงหทัย
ร่วมฝ่าไป สร้างทางฝัน ฉันและเธอ
* ฉันจะกอด เธอไว้..ในความรัก
มอบใจภักดิ์ ห่วงใย ให้เสมอ
ความผูกพัน ห่วงหา คราพบเจอ
ฝันละเมอ ข้ามขอบฟ้า นภาลัย.....ฯ
19 พฤษภาคม 2547 23:15 น.
ราชิกา
** วิถีทาง แห่งชีวิต อย่าคิดท้อ
คำว่ารอ อาจเป็น เช่นสวรรค์
จงใจเย็น เห็นจริง ทุกสิ่งพลัน
จะจำนรรจ์ ขานไข ในบทกลอน
** หากทำตัว เหมือนน้ำ ที่ล้นแก้ว
เกินไปแล้ว ไม่อยากฟัง คำสั่งสอน
อวดศักดา ว่าแน่ใจ ไม่สังวรณ์
ทุกขั้นตอน ฉันรู้จริง ยิ่งกว่าใคร
** คงไม่มี ใครเก่ง เกินฉันนี้
ด้วยเพราะมี อัตตา อนุสัย
ทิฐิครอง เหลือล้น จนใครใคร
ไม่กรายใกล้ เกลียดกลัว กลั้วราคิน
** หากทำตัว เหมือนแก้ว ที่ว่างเปล่า
ทุกเรื่องราว ร้อยเรียงคำ นำถวิล
เก็บเกี่ยวไว้ มากเหลือ เมื่อยลยิน
ดั่งธารริน ความรู้ คู่ความดี
** แล้วนำสิ่ง ที่ได้นั้น พลันวิเคราะห์
เลือกให้เหมาะ หลักการ ผ่านวิถี
ปรับปรุงตัว อัตตา อย่าให้มี
สร้างชีวี ด้วยปัญญา มรรคาลัย
** เป็นบุคคล ที่เลิศ ประเสริฐนัก
พร้อมคนรัก ร่วมทาง สว่างไสว
ดุจมณี ที่ผ่านการ เจียระไน
ดั่งแก้วใส กล้าส่องแสง ด้วยแรงตน......ฯ
19 พฤษภาคม 2547 22:46 น.
ราชิกา
** ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย
เปล่งประกาย แวววาว พราวสดใส
ด้วยไออุ่น กรุ่นรักหวาน ซ่านฤทัย
ดุจสายใย รักเราสอง ครองวิญญา
** อย่าท้อแท้ แม้ตัวไกล ใจยังเฝ้า
อย่าเงียบเหงา ร้างลาไป ใจห่วงหา
อย่าน้อยเนื้อ ต่ำใจ ในชะตา
อย่าลดค่า ของชีวิต และจิตใจ
** เพราะเข้าใจ ในเธอ เสมอมั่น
เพราะผูกพัน ดวงจิต พิศมัย
เพราะคิดถึง คนึงหา คราห่างไกล
เพราะหทัย มอบแท้ แด่คนดี
** ในความมืด คืนนี้ มีจันทร์ฉาย
ขอจงคลาย ทุกข์ทั้งผอง อย่าหมองศรี
โปรดรับรู้ รอเธออยู่ ทุกนาที
ศรรักนี้ ปักตรึงแน่น แก่นกลางใจ......ฯ
18 พฤษภาคม 2547 20:53 น.
ราชิกา
** เธอคือใคร ใครคือเธอ ละเมอรัก
ซึ้งประจักษ์ ประจักษ์ซึ้ง ซึ่งความฝัน
อยู่ห่างไกล ไกลห่างอยู่ คู่ครองกัน
สื่อสัมพันธ์ สัมพันธ์สื่อ คือเวลา
** เพราะท้องฟ้า ท้องฟ้าเพราะ ใช่เกราะกั้น
รักบุกบั่น บั่นบุกรัก จักไปหา
แม้นแสนไกล ไกลแสนแม้น แดนนภา
สองดวงตา ตาดวงสอง ครองหทัย
** คือความจริง จริงความคือ สื่อที่พบ
รักประสบ ประสบรัก จักหวั่นไหว
รักร้อยเรียง เรียงร้อยรัก ประจักษ์ใจ
แท้มอบไว้ ไว้มอบแท้ ให้แก่กัน
** แม้ฟ้ากว้าง ทางไกล ใจยังภักดิ์
ด้วยสื่อรัก จากใจ ใช่เพ้อฝัน
สองใจแนบ แอบอุ่นไอ ใกล้ชิดกัน
รักผูกพัน มั่นคงแท้ อย่างแน่นอน.....ฯ
15 พฤษภาคม 2547 20:45 น.
ราชิกา
** หลับตา..นะคนดี....
ค่ำคืนนี้ ยังมี คนปลอบขวัญ
เหนื่อยมากนัก พักผ่อน เพื่อชีวัน
รักผูกพัน มั่นไว้ ในใจเรา
** ฟากฟ้า..มีจันทร์ฉาย....
ส่องประกาย พร่างพราย ให้คลายเหงา
ดุจไออุ่น กรุ่นรักหวาน ที่บางเบา
คงคอยเฝ้า แก้วตา ทุกนาที
** พระพาย..พัดแผ่วพริ้ว....
ล่องลอยลิ่ว โลมไล้ ให้สุขศรี
รักฉ่ำหวาน ซ่านซึ้งใจ ในฤดี
ทั้งราตรี มีสุขแท้ แม้ห่างไกล
** หลับตา..นะคนดี....
รักที่มี มอบเธอมั่น มิหวั่นไหว
ยังอิงแอบ แนบทรวง ด้วยห่วงใย
จากห้วงใจ ให้เธอนั้น หลับฝันดี.......ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
1212
