2 พฤศจิกายน 2547 19:38 น.
ราชิกา
ประดุจดาว พราวพร่าง กลางเวหา
ประโลมหล้า ด้วยเสียง สำเนียงใส
ประคองจิต กายมั่น มิหวั่นภัย
ประคองใจ มั่นคง ตรงต่อกัน
อยากจะรู้..ใครหนอ..รอฟากฟ้า
อยากจะรู้..ใครหนา..พาสุขสันต์
อยากจะรู้..ใครเอ่ย..เผยสัมพันธ์
อยากจะรู้..ใครกัน..ฝันร่วมใจ
หริ่งเรไร ร้องดัง ฟังแว่วหา
โอ้พี่ยา คนดี นี้อยู่ไหน
ฝากสายลม พรมพร่าง กลางพฤกษ์ไพร
รักห่วงใย ให้เรา เฝ้าระทม
รอคอยเธอ พานพบ ประสบพักตร์
รอคอยรัก เราสอง ครองสุขสม
รอคอยใคร คนหนึ่ง ซึ่งชื่นชม
รอรื่นรมย์ รักหวัง ดั่งตั้งใจ........ฯ
27 ตุลาคม 2547 19:40 น.
ราชิกา
นกน้อยบินจากฟ้า แสนไกล
เข้าสู่ท้องถิ่นไพร โลกกว้าง
เริงร่าร่อนตามใจ ตนอยู่ แน่ฤา
ย่ำรุ่งมาลาร้าง ห่างให้ใจครวญ......ฯ
บินไปไกลห่างโพ้น ทุกที
ลืมรักแล้วคนดี แห่งข้า
เคียงคอยอยู่แรมปี คงไม่ หวนแฮ
ประดุจคนเหว่ว้า อกร้าวรานใจ........ฯ
วอนนกกลับสู่หล้า คืนรัง
อย่าอยู่ตามลำพัง ก่อเกื้อ
คิดถึงซึ่งความหลัง รักร่วม ใจแฮ
สองรักจักโอบเอื้อ แนบเนื้อนวลสมร......ฯ
รอคอยเพียงนกเจ้า ครองใจ
ถึงหากนานเท่าใด ฝากถ้อย
สัญญาที่แนบใน ดวงจิต นี้เฮย
แรงรักจักมิด้อย เคลื่อนคล้อยไคลคลา.....ฯ
23 ตุลาคม 2547 19:19 น.
ราชิกา
* แม้นอยู่ห่าง ต่างกัน วันเวลา
ความรักพา พานพบ ประสบฝัน
จะชาตินี้ ชาติใด ใจผูกพัน
มิอาจกั้น รักสอง ประคองใจ
* อ้อมอกอุ่น ตระกองกอด พรอดคำรัก
ซึ้งประจักษ์ ดวงจิต พิศมัย
กระซิบแผ่ว แว่วหวาน สะท้านใจ
สองหทัย เปี่ยมสุข ทุกคืนวัน
* แม้นยามหลับ ขับขาน ประสานเสียง
สื่อสำเนียง ร้อยกรอง ประคองขวัญ
พร้อมเห่กล่อม โลมไล้ ให้ชีวัน
ได้หลับฝัน ในอ้อมใจ ใครคนดี
* ครั้นยามตื่น คืนคล้อย คอยเคียงข้าง
ไม่ลาร้าง แรมไกล กายหน่ายหนี
ปลอบขวัญเจ้า คลอเคล้า ทุกราตรี
บ่วงรักนี้ มอบไว้ ให้แด่เธอ........ฯ
17 ตุลาคม 2547 15:07 น.
ราชิกา
....ปลายฝนต้นหนาว....
คิดถึงเมื่อคราว ดวงดาวสดใส
น้ำค้างพรมพร่าง ท่ามกลางพฤกษ์ไพร
ดุจดั่งสายใย สื่อรักศรัทธา
....ปลายฝนปีนั้น....
สองเราผูกพัน รักมั่นหนักหนา
สื่อใจเรียกร้อง กู่ก้องนภา
แม้นอยู่ไกลตา ส่งใจให้กัน
....ต้นหนาวปีนี้....
ไม่พบคนดี น้องนี้โศกศัลย์
รักเรากลับกลาย สลายลงพลัน
หมดสิ้นความฝัน เลื่อนลอยร้างไกล
. ...ปลายฝนต้นหนาว....
แสงจันทร์อะคร้าว สกาวสุกใส
พระพายโชยพริ้ว ลอยลิ่วล่องไป
ฝากบอกความนัย ขอรัก...คืนเรือน.....ฯ
16 ตุลาคม 2547 16:38 น.
ราชิกา
หากเหนื่อยนักพักพร้อม ดวงใจ
ความสุขณ.หทัย เพริศแพร้ว
มรรคาหากแสนไกล ใจอยู่ คู่แฮ
ฟูมฟักดั่งดวงแก้ว ฝากให้ใจถวิล.....ฯ
จงพักกายให้หายจากความทุกข์
จงพักใจให้สุขเกษมศานต์
จงพักจิตด้วยรักจักเนิ่นนาน
จงพักใจให้ชื่นบานทุกวารวัน
บ้านหลังนี้มีไว้ให้พี่น้อง
ร่วมประคองสุขใจในความฝัน
มีน้ำใจใสยิ่งมิ่งมิตรกัน
ความผูกพันมั่นไว้ในอุรา
พร้อมมอบรักจากใจให้ไออุ่น
หวานละมุนสุขเหลือเมื่อฝันหา
พักดวงใจอุ่นไอในดวงตา
ปลอบวิญญาสว่างใสในทุกกาล
ขอฝากมอบธารเย็นเช่นวันนี้
ให้น้องพี่สดใสใจสนาน
ด้วยความรักพักพิงอิงอุ่นนาน
สุขสราญใต้ชายคาศาลาใจ........ฯ