12 ธันวาคม 2547 22:18 น.
ราชิกา
วอนฟ้า ตอบถ้อย
ราชิกา ผู้เฒ่า
** เหม่อมองท้องฟ้า ** ท้องฟ้ากว้างใหญ่
ยิ่งพาโศกศัลย์ เวิ้งใจกว้างกว่า
ร่ำร้องรำพัน เสียงคร่ำครวญหา
เธอนั้นจากลา อุราร้าวราน
** สัญญาที่ให้ ** ลำนำคำถ้อย
เธอไม่รักษา เรียงร้อยประสาน
เหลือเพียงน้ำตา อิงแอบพจมาน
ทุกคราอาลัย มิหาญห่างไกล
** ดั่งนกโบยบิน ** ดั่งนกโบยบิน
ทิ้งถิ่นอาศัย เห็นถิ่นอาศัย
กู่ร้องก้องไพร อบอุ่นดวงใจ
นกใยไม่มา ทุกข์ไกลทั้งปวง
** ค่ำคืนเคลื่อนคล้อย ** บุหลันเคลื่อนคล้อย
ยิ่งคอยห่วงหา ดาวลอยลับดวง
คิดถึงพี่ยา น้อยหรือมิห่วง
ขอฟ้าเป็นใจ จนล่วงจากไป
** วอนฟ้าปรานี ** เวิ้งฟ้ากว้างขวาง
ชีวีสดใส งามกระจ่างใส
อิงอกอุ่นไอ มิขาดน้ำใจ
ทั้งใจและกาย ห่วงใยทุกครา
** รอรักร่วมฝัน ** ความรักความฝัน
สัมพันธ์มั่นหมาย ผูกพันสรรหา
คิดถึงไม่วาย มิสิ้นชีวา
มิคลายรักเธอ.......ฯ คงมาพบเจอ
** ร่ายลำนำตอบ
นบนอบเสมอ
บางคราพลั้งเผลอ
โปรดจงอภัย@
11 ธันวาคม 2547 18:00 น.
ราชิกา
เหม่อมองท้องฟ้า
ยิ่งพาโศกศัลย์
ร่ำร้องรำพัน
เธอนั้นจากลา
สัญญาที่ให้
เธอไม่รักษา
เหลือเพียงน้ำตา
ทุกคราอาลัย
ดั่งนกโบยบิน
ทิ้งถิ่นอาศัย
กู่ร้องก้องไพร
นกใยไม่มา
ค่ำคืนเคลื่อนคล้อย
ยิ่งคอยห่วงหา
คิดถึงพี่ยา
ขอฟ้าเป็นใจ
วอนฟ้าปรานี
ชีวีสดใส
อิงอกอุ่นไอ
ทั้งใจและกาย
รอรักร่วมฝัน
สัมพันธ์มั่นหมาย
คิดถึงไม่วาย
มิคลายรักเธอ.......ฯ
6 ธันวาคม 2547 18:30 น.
ราชิกา
แม้นขอบฟ้า กว้างไกล ใจส่งถึง
เฝ้าคำนึง คนดี ที่ห่วงหา
จากเพียงกาย ใจอยู่ คู่อุรา
คิดขึ้นมา ครั้งใด ใจคร่ำครวญ
มองเมฆหมอก มืดมัว สลัวนัก
คล้ายใยรัก ร้างลับ มิกลับหวน
จากไกลตา พาจิต คิดทบทวน
โศกกำศรวล ครวญเศร้า เคล้าน้ำตา
เมฆหมอกใจ ใครหนอ ก่อเกิดไว้
รอยอาลัย ประจักษ์ ต้องรักษา
ความห่วงใย มอบแก่กัน ทุกวันมา
อนิจจา กลับลืมเลือน เพื่อนคู่ใจ
วอนท้องฟ้า ปรานี ชีวีบ้าง
อย่าราร้าง ความรัก ชีพตักษัย
ปลอบประโลม ชาวดิน จากถิ่นไกล
ส่งหทัย ให้ฟ้าเห็น เช่นสัญญา.....ฯ
28 พฤศจิกายน 2547 11:35 น.
ราชิกา
โอ้แสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นกลางฟ้า
ห้วงนภา แวววับ ระยับฝัน
ไร้เมฆหมอก ม่านมัว มาพัวพัน
งามเฉิดฉัน พราวพร่าง ทางฟ้าไกล
สว่างจ้า งามเด่น เพ็ญสิบสอง
น้ำเจิ่งนอง ห้วยระหาน ลำธารไหล
จันทร์สาดส่อง ทั่วท้อง นภาลัย
สะท้อนใน ธารทอง ของคงคา
ริมฝั่งน้ำ ประทีปทอง มองระยับ
ละเลื่อมจับ วาววาม งามหนักหนา
เพ็ญสิบสอง น้ำนอง ทั่วธารา
ข้าฯบูชา จุดเทียน เวียนนที
กระทงใจ ลอยไป ในแดนสรวง
รักอย่าลวง ร้างไกล ใจหน่ายหนี
วอนพระแม่ คงคา โปรดปรานี
ปลอบชีวี ผูกพัน มั่นมิเลือน
กระทงน้อย ลอยนิ่ง อ้อยอิ่งไหล
ส่งหทัย ข้ามขอบฟ้า ว่าเสมือน
ความคิดถึง ห่วงใย ให้ย้ำเตือน
คุณคือเพื่อน คู่ขวัญ ทุกวันวาร....ฯ
24 พฤศจิกายน 2547 19:12 น.
ราชิกา
คลื่นชีวิต ซัดไป ในทางเปลี่ยว
อาจลดเลี้ยว อ้างว้าง ร้างสับสน
เคียงข้างกาย ไม่มีใคร แม้สักคน
ฝ่าสายฝน อ่อนระโหย โดยลำพัง
หนทางไกล อยู่ที่ใจ ให้ต่อสู้
เหนื่อยหนักรู้ ดุจเป็น เช่นความหวัง
ใกล้ชิดเธอ สุขใจ ให้พลัง
ไม่หยุดยั้ง ก้าวไป ในมรรคา
เพียงเราสอง ครองใจ อย่าไหวหวั่น
เรามีกัน และกัน พลันหรรษา
คอยเคียงข้าง อิงแอบ แนบอุรา
แม้นภัยมา เป็นแรงใจ ให้แก่กัน
จับมือเธอ เดินไป ในทุกที่
มอบชีวี ด้วยหทัย ในความฝัน
หากใครล้ม ฉุดมือไว้ ให้เร็วพลัน
กอดคอมั่น ประคอง สองใจเรา.....ฯ
หน้าส่วนตัว
1218
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
