15 กรกฎาคม 2548 19:51 น.
ราชิกา
** แผ่นดินใต้ ละเลง ด้วยเพลงเลือด
ไฟใต้เดือด เข่นฆ่า ใครอาสัญ
พี่น้องไทย หลั่งเลือด เข้าเชือดฟัน
ต่อสู้กัน ใครบงการ รุกรานชน
** เสียงหวีดร้อง ร่ำไห้ ใจทนทุกข์
ใครปลอบปลุก วิญญา คราสับสน
ไร้ที่พึ่ง สูญสิ้น ต้องดิ้นรน
ความยากจน ย้ำเตือน บ้านเรือนพัง
** ขอฝากใจ ให้กับ แม่ทัพกล้า
จงฟันฝ่า ผองภัย ด้วยใจหวัง
คือชาติไทย ผืนนี้ ที่คงยัง
เลือดไหลหลั่ง ทาทาบ อาบชีวา
** ขอส่งใจ ให้เธอ ผู้กล้าหาญ
ปลอบดวงมาน สุขสันต์ และหรรษา
ผองชาวไทย มอบมาลัย น้ำใจมา
แด่ผู้กล้า..ให้มีสุข..ทุกวันวาร.....ฯ
15 กรกฎาคม 2548 18:30 น.
ราชิกา
เพียงพบ ยลพักตร์ ให้หนักจิต
เพียงพิศ ชิดใกล้ กลัวใจเผลอ
เพียงร้อย คำรัก จักละเมอ
เพียงเพ้อ พร่ำหา ให้อาวรณ์
เพียงเพื่อ ส่งจิต ให้คิดถึง
เพียงซึ้ง น้ำคำ ที่พร่ำสอน
เพียงรัก ร้อยรส ในบทกลอน
เพียงวอน อ้อนดาว พร่างพราวตา
เพียงนิ่ง จริงแน่ นานแค่ไหน
เพียงใจ ในทรวง เฝ้าห่วงหา
เพียงแอบ แนบชิด ยามนิทรา
เพียงว่า รักปลูก เราผูกพัน
เพียงขอ ความหวัง สักครั้งใหม่
เพียงให้ คลายทุกข์ จงสุขสันต์
เพียงเธอ เข้าใจ ห่วงใยกัน
เพียงมั่น จริงแท้ รักแด่เธอ........ฯ
3 กรกฎาคม 2548 15:37 น.
ราชิกา
** หญิง **.........
เจ็บป่วยคราใดใจท้อ เฝ้าเพียงแต่รอ
อยากขอพลังแรงใจ.....................................
แม้นห่างสุดแดนแสนไกล ห่วงหาอาลัย
หทัยอยู่ข้างเคียงกัน..................................
คิดถึงซึ้งอยู่ทุกวัน ขอเพียงเธอนั้น
ผูกพันรักมั่นฤทัย.....................................
บางครั้งอารมณ์อ่อนไหว สื่อรักแสนไกล
อาลัยรักห่วงดวงตา...................................
ขอรักจักมั่นสัญญา เชื่อในสัจจา
แก้วตาห่วงหาอาทร.................................ฯ
** ชาย **.......
ร้างไกลใจยังอาวรณ์ ก่อนเธอเข้านอน
ฝากกลอนแทนกายใจเคียง......................
สื่อรักจักร่วมร้อยเรียง ผสานด้วยเสียง
สำเนียงหวานล้ำเคียงครอง.......................
ขอรักสมหวังดั่งปอง สว่างเรืองรอง
ประคองรักมั่นมิคลาย..............................
เจ็บป่วยนั้นเพียงร่างกาย วอนให้พระพาย
กำจายรักนี้แด่เธอ.................................
อิงแอบแนบชิดเสมอ อุ่นไอใคร่เจอ
ละเมอทุกวันเวลา..................................
ห่วงใย..เนื้อนวลครวญหา รักจากพี่ยา
ส่งมาประคองน้องนาง........................ฯ
2 กรกฎาคม 2548 13:57 น.
ราชิกา
** มองภาพถ่าย เพ่งพิศ พลันคิดถึง
เพ้อรำพึง พาใจ อาลัยหวน
สื่อภาพฝัน เราสอง ประคองนวล
ไม่เรรวน รักจาง แม้นห่างกาย
ไกลแสนไกล โค้งรอบ ปลายขอบฟ้า
สุดสายตา งดงาม ด้วยความหมาย
ใจมิอาจ ตัดรอน รักคลอนคลาย
ห่วงมิวาย พร่ำหา ทุกราตรี
จะเก็บดาว ดวงน้อย มาร้อยฝัน
จะเก็บวัน ซึ้งใจ ให้สุขศรี
จะเก็บรัก แนบไว้ ในฤดี
ทุกนาที ใกล้ชิด ยามนิทรา
** เฝ้ารำพึง ถึงเธอ ละเมออยู่
คอยเคียงคู่ รอวัน ใฝ่ฝันหา
วานสายลม โอบกอด ยอดชีวา
ราชิกา ห่างไกล หากใจครอง.....ฯ
19 มิถุนายน 2548 19:04 น.
ราชิกา
** แม้นหนทาง แสนไกล ยังใฝ่ถึง
เฝ้าคำนึง ไห้หวน จักครวญหา
ฝากสายลม โอบกอด ยอดชีวา
ดั่งวิญญา เราสอง คู่ครองกัน
** ไออุ่นรัก จากใจ ให้ปกป้อง
ไออุ่นน้อง ร่วมจิต ลิขิตฝัน
ไออุ่นพี่ เคลียครอง ปองสัมพันธ์
ไออุ่นจันทร์ กระจ่าง ณ.กลางใจ
** ฝากไอรัก พักพิง เฝ้าอิงแอบ
ประคองแนบ น้องนั้น ต้องหวั่นไหว
ด้วยความรัก หวานละมุน อวลอุ่นไอ
ฝากหทัย เคียงข้าง มิห่างกาย
** อยากจะให้ ไออุ่น คราหนุนตัก
พร้อมไอรัก จากนาง มิห่างหาย
หอมกลิ่นกรุ่น เนื้อเย็น ไม่เว้นวาย
รักมิคลาย เธออยู่ เพียงผู้เดียว.....ฯ