17 มิถุนายน 2549 15:18 น.
ราชิกา
งามโขงไหลหลั่งล้น ธารา
หวานรักจักต้องมา โอบเอื้อ
คิดถึงติดตรึงตา วานบอก พี่เอย
ดวงจิตน้องกอบเกื้อ เกี่ยวก้อยกลางกรุง.....ฯ
** โขงเอยไหลเลยล่องไป สู่ท้องธารใส
หัวใจร่ำร้องเรียกหา
โขงเอยไหลเลยพัดพา นำรักของข้า
ช่วยฝ่าคลื่นลมครางครวญ
** โขงเอยไหลเลยไม่ทวน รักอย่าเรรวน
สู่ดินถิ่นแดนแสนไกล
เว้าวอนอ้อนหนุ่มฝั่งไทย สาวลาวสดใส
ฝากใจอ้อนคำรำพัน
** แม้นคนละฟากฝั่งกัน เฝ้าคอยทุกวัน
ผูกพันด้วยรักพี่ยา
คิดถึงน้องจึ่งได้มา วอนพี่คอยท่า
อย่าราแรมร้างห่างไกล
** โขงเอยเจ้าจงเป็นใจ นำรักข้าไป
สู่ในห้องใจคนดี
โขงเอยจงเป็นสักขี ขอรักเปรมปรีดิ์
ฤดีคู่กันตลอดไป
** ขออย่ามีความทุกข์ใจ สาวลาวหนุ่มไทย
มั่นในรักแท้แน่นอน......ฯ
11 มิถุนายน 2549 14:47 น.
ราชิกา
** เหมือนเคย..พบ ประสบพักตร์ ตระหนักแท้
เหมือนเคย..แล สง่างาม ในความฝัน
เหมือนเคย..ปอง ครองคู่ อยู่ร่วมกัน
เหมือนเคย..ปัน ความรัก เฝ้าภักดี
เหมือนเคย..รอ ห่วงหวง ดั่งดวงจิต
เหมือนเคย.. ชิด แนบครอง มิหมองศรี
เหมือนเคย..รัก พักพิง อิงชีวี
เหมือนเคย..มี ความผูกพัน ทุกวันมา
หวนคิดถึง คราใด ให้ช้ำชอก
เราคนนอก ห้ามใจ อาลัยหา
ลืมเสียเถิด คำมั่น เคยสัญญา
ด้วยชีวา คุณธรรม นั้นสำคัญ
จะขอเป็น ผู้ให้ ด้วยใจรัก
พร้อมยอมภักดิ์ เพียงเธอ ละเมอฝัน
ห่างแสนไกล รักปลูก เฝ้าผูกพัน
มิมีวัน รักหมด ยอมอดทน
ขอรักเรา ทั้งสอง มิข้องจิต
ฝากชีวิต มิคลาย ดั่งสายฝน
หากพ่ายแพ้ แล้วแต่ ชะตาตน
ขอเป็นคน...อกหักเพื่อรักเธอ...ฯ
11 มิถุนายน 2549 14:34 น.
ราชิกา
** ขอน้อมเกล้า กราบบังคม บรมบาท
อาเศียรวาท ปกเกล้า ทั่วทิศา
น้อมรำลึก พระเกียรติคุณ ทรงบุญญา
พระดั่งฟ้า คุ้มไทย ให้เรืองรอง
ทรงดุจเป็น ที่พึ่ง แห่งทวยราษฎร์
ใต้เบื้องบาท สำนึกใน ใจทั้งผอง
น้ำพระทัย ไหลหลั่ง ดุจธารทอง
ธ ประคอง ชาติไทย ให้ร่มเย็น
ทรงนำทาง สว่างใส ให้ชีวิต
ทั่วทุกทิศ เสด็จไป ไร้ทุกข์เข็ญ
กรณียกิจ พระมากล้น ทรงบำเพ็ญ
ธ ดุจเป็น ฉัตรเกล้า เหล่าประชา
** จากวันนั้น ผ่านผัน ถึงวันนี้
หกสิบปี ทรงสร้างสรรค์ สุขหรรษา
หกสิบปี ธ. ปกครอง ผองพารา
ราษฏร์บูชา อภิวันท์ นิรันดร์กาลฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
วราภรณ์ ประทุมนันท์ ประพันธ์
๑๑ มิถุนายน ๒๕๔๙
22 พฤษภาคม 2549 00:35 น.
ราชิกา
** มองสายฝน หล่นจาก บนฟากฟ้า
ด้วยดวงตา พร่าพราย กายสุดเหงา
เคยอิงแอบ แนบครอง รักสองเรา
ดุจดั่งเงา ดวงจิต ใกล้ชิดกัน
สายฝนสาด ครั้งใด ให้คิดถึง
ยังรำพึง คนไกล เช่นในฝัน
ค่ำคืนคอย ห่วงหา ให้จาบัลย์
ไร้คู่ขวัญ คลอเคล้า ยิ่งเศร้าใจ
มีเพียงฝน ที่สาด ฟาดกระหน่ำ
ยิ่งตอกย้ำ ฤดี นี้หวั่นไหว
วานสายฝน บอกให้รู้ คนอยู่ไกล
ฝากหทัย ปลอบขวัญ ทุกวันวาร
** มองสายฝน หล่นจาก บนฟากฟ้า
คล้ายน้ำตา คนทุกข์ มิสุขศานต์
รักด้วยใจ ห่วงหวง ยอดดวงมาลย์
ตราบชั่วกาล ยังภักดิ์ คอยรักเคียง....ฯ
14 พฤษภาคม 2549 12:42 น.
ราชิกา
** ท้องฟ้า ค่ำนี้ งามนัก
พิศพักตร์ พี่ยา พาฝัน
ด้วยจิต คิดถึง ซึ่งกัน
ทุกวัน อยู่กลาง หว่างใจ
งามแท้ ดวงเดือน หมู่ดาว
สกาว พราวพร่าง สดใส
สายลม พรมแผ่ว แว่วไกล
เพลงไพร ขับขาน กานท์กลอน
โอ้ว่า ดึกแล้ว พี่ขา
กลับมา หาน้อง นวลสมร
คิดถึง จึ่งเพ้อ พร่ำวอน
จากจร จำลา อาลัย
แม้นห่าง เพียงใด ใจอยู่
เคียงคู่ มิพรั่น หวั่นไหว
ทะเล ภูผา กว้างไกล
ฝ่าฟัน ด้วยใจ ศรัทธา
** จนกว่า จะถึง ซึ่งวัน
ผูกพัน ด้วยบ่วง ห่วงหา
ทอถัก รักซึ้ง ตรึงตรา
สัญญา อิงแอบ แนบครอง.....ฯ