8 กรกฎาคม 2549 15:46 น.
ราชิกา
** คือคำพูด ให้ไว้ ไม่ลวงหลอก
คือคำบอก จริงใจ ไม่สับสน
คือคำใคร ให้ไว้ ไม่วกวน
สัจจะ" ตน" กลับคำ ไม่นำพา......
** หน้าใสซื่อ จริงใจ ใยต้องหลอก
ขอเพียงบอก ความจริง เท่านั้นหนา
ไม่มีใคร ห้ามได้ หรอกพี่ยา
ใยต้องมา แกล้งทำ ให้ช้ำใจ......
** แสนเสียดาย ความหลัง เมื่อครั้งก่อน
อดีตย้อน งามงด ยังสดใส
ด้วยห่วงเอื้อ อาทร ดั่งหทัย
กายห่างไกล ใจสอง ประคองกัน.....
** ด้วยยึดมั่น วาจา ที่ว่าไว้
เอ่ยออกไป พี่ยา พาโศกศัลย์
ความรู้สึก รักปลูก ยังผูกพัน
เจ็บปวดนั้น สุดทน นะคนไกล......
** จับมือกัน ให้มั่น กว่าวันก่อน
หากต้องจร จำลา น้ำตาไหล
คำสัญญา สัจจะ เหนือสิ่งใด
รักจากใจ ขอพิสูจน์ คำพูดเธอ....ฯ
27 มิถุนายน 2549 22:45 น.
ราชิกา
** ดั่งนกน้อย ผกผิน เที่ยวบินว่อน
กางปีกร่อน งามงด ดูสดใส
เจ้าท่องเที่ยว ป่าเขา ลำเนาไพร
ขอบฟ้าไกล กู่ก้อง ท้องนภา
** อิสระ เสรี มิสิ้นสุด
เปรียบประดุจ ตัวตน ที่ค้นหา
บินโดดเดี่ยว ท่องไป ในพนา
ไกลสุดตา ประเทือง ฟ้าเรืองรอง
** ประสบการณ์ ที่มี สร้างชีวิต
พรหมลิขิต ขีดไว้ ไม่มีสอง
ก้าวต่อไป มุ่งมั่น ตามครรลอง
เพื่อสมปอง สิ่งหวัง ที่ตั้งใจ
** ดั่งนกน้อย ผกผิน บินกลางหาว
เด่นสกาว สุขสันต์ มิหวั่นไหว
สักวันหนึ่ง พบคนดี ที่รู้ใจ
พร้อมบินไป ร่วมสร้าง ทางชีวา...ฯ
27 มิถุนายน 2549 22:21 น.
ราชิกา
** ยี่สิบหกมิถุนา เรียงร้อยมาลา
แด่ครูผู้สอนกลอนไทย
** อักษรากาพย์กลอนเร้าใจ มอบสุขสดใส
หทัยเปี่ยมล้นมนตรา
** รังสรรค์โคลง ฉันท์ เสภา มธุรสวาจา
รจนาพาใจเบิกบาน
** ท่านศรีสุนทรโวหาร สี่รัชกาล
เนิ่นนานด้วยวันเวลา
** ครุ่นคิดจิตหวนครวญหา ครูกวีเลิศฟ้า
อักษราหวานซึ้งตรึงใจ
** ท่านคือกวีแก้วแห่งไทย เพริศแพร้วพิศมัย
หาใครไหนเทียบเทียมทัน
** โลกซร้องระบือลือลั่น สุนทรภู่นั้น
เอนกนันต์ปราชญ์แก้วเกรียงไกร
** คือครูกวียิ่งใหญ่ เทิดทูนเหนือใคร
ทั่วไท้แหล่งหล้าธาตรี
** ขอน้อมก้มกราบอัญชุลี กายใจวจี
พร้อมพลีบูชา...ครูกลอน...........ฯ
24 มิถุนายน 2549 15:27 น.
ราชิกา
** หลับเถิด..นะคนดี....
ค่ำคืนนี้ มีน้อง คอยปองฝัน
ให้พักพิง อิงแอบ แนบชิดกัน
รักผูกพัน มั่นไว้ ในใจเรา
** ฟากฟ้า..มีจันทร์ฉาย....
ส่องประกาย รำพึง คิดถึงเขา
อวลไออุ่น กรุ่นจาง มิบางเบา
คงแนบเนา ห่วงหา ทุกนาที
** สายลม..พรมพริ้วพร่าง....
ดั่งน้องนาง เคียงประคอง มิหมองศรี
รักฉ่ำหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงฤดี
ทั้งราตรี มีสุขแท้ แม้ห่างไกล
** หลับเถิด..นะคนดี....
รักที่มี คงมั่น มิหวั่นไหว
อิงอกแอบ แนบทรวง จากห้วงใจ
รักห่วงใย ให้เธอนั้น หลับฝันดี.......ฯ
18 มิถุนายน 2549 18:13 น.
ราชิกา
....( ชาย )....******
ย้อนมโน สำนึก ลึกในจิต
ย้อนชีวิต อดีตชาติ ประหลาดเหลือ
เหมือนปางก่อน ต่างเกื้อหนุน คอยจุนเจือ
จึงห่วงเอื้อ อาทร ดั่งดวงใจ
ให้วาบหวาม อบอุ่นใจ กระไรหนอ
เฝ้าคอยรอ แม้จะนาน สักเพียงไหน
เพื่อหล่อหลอม รวมเป็น หนึ่งฤทัย
เคียงกันไป คืนถิ่น ที่เคยเนา
คือความรัก ลึกซึ้ง ซึ่งพันผูก
หมั่นเพียรปลูก ต้นรักไว้ ไม่อับเฉา
ด้วยรักแท้ ประจักษ์แน่ สองใจเรา
เป็นดั่งเงา ส่งแรงใจ ให้แก่กัน......ฯ
....( หญิง )....******
จากภาพหนึ่ง ซึ้งใจ ในดวงจิต
พรหมลิขิต ดลใจ ยังใฝ่ฝัน
จะชาติใด รักปลูก เฝ้าผูกพัน
บุญร่วมสรรค์ สองวิญญา ได้มาเจอ
สื่อสายตา คราพบ ประสบพักตร์
เกิดความรัก ประทับใจ มิใช่เผลอ
ความลึกซึ้ง เชื่อมสายใย ให้ละเมอ
สื่อถึงเธอ คือคนดี ที่รอคอย........ฯ