16 สิงหาคม 2549 22:52 น.
ราชิกา
** เมื่อความรัก เข้าตา พาครุ่นคิด
ใยดวงจิต พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
ห่างแสนไกล สองใจ อยู่ใกล้กัน
เฝ้ารำพัน ห่วงหา และอาทร
มหัศจรรย์ ดลใจ เมื่อได้พบ
ตาประสบ สื่อรัก ด้วยอักษร
หวานน้ำคำ วาจาที่ อาวรณ์
ใจรอนรอน ห่วงใย อาลัยกัน
ยามเคียงใกล้ ใจฉัน นั้นอบอุ่น
หวานละมุน กรุ่นไอ ให้สุขสันต์
อุ่นอกแอบ แนบชิด สนิทพลัน
ทุกคืนวัน มีเธอ เสมอใจ
** เมื่อความรัก เข้าตา พาให้หวั่น
จะคงมั่น รักแท้ สักแค่ไหน
ขอพิสูจน์ รักจริง ทุกสิ่งไป
ด้วยหทัย.รักนี้ มีเพียงเธอ..ฯ
12 สิงหาคม 2549 23:57 น.
ราชิกา
** กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสม
กลั่นเลือด..เป็นน้ำนม
รักชื่นชมเพียงแก้วตา
เหนื่อยหนัก..ไม่เคยบ่น
สู้อดทนคอยห่วงหา
ความสุข..เพื่อลูกยา
รักเมตตาทุกนาที
คราใด..ที่ใจทุกข์
แม่ปลอบปลุกให้สุขศรี
อ้อมกอด..แม่คงมี
โอบคนดีด้วยอุ่นไอ
อ้อมอก..อันอบอุ่น
ตักแม่หนุนยามหลับใหล
อ้อมกอด..แม่ปลอดภัย
รักห่วงใยเฝ้าผูกพัน
สองแขน..ที่โอบอุ้ม
เสียงแม่นุ่มคอยปลอบขวัญ
หลับเถิด..ยอดชีวัน
อกแม่นั้นป้องกันภัย
สายใย..จากใจแม่
มั่นคงแน่จะหาไหน
เสียสละ..และใส่ใจ
เป็นผู้ให้ทุกคืนวัน
** กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสันต์
รักแม่..เหนือชีวัน
พระคุณนั้นตรึงหทัย
** กราบลง...ตรงเท้าแม่
ด้วยรักแท้พิสุทธิ์ใส
ไตรรัตน์..พิพัฒน์ภัย
ร่มเย็นไซร้...ตราบนิรันดร์....ฯ
4 สิงหาคม 2549 00:11 น.
ราชิกา
** สายฝน หล่นจาก ฟากฟ้า
สู่ท้อง ธารา ธารใส
ไหลริน เอื่อยเอื่อย เรื่อยไป
ผ่านไพร ชื่นใจ ให้เย็น
มัจฉา แหวกว่าย ไปมา
ฝูงปลา หลบลี้ ที่เห็น
ธรรมชาติ สุขสม ร่มเย็น
ดังเช่น พฤกษ์ไพร ในพนา
ธารทอง คลองใส ใจนึก
รำลึก สุขสันต์ หรรษา
กลางดง พงพี บีฑา
ท้องนา ทุ่งทอง ผองไทย
สายน้ำ ไหลไป ไม่กลับ
เลยลับ แดนดิน ถิ่นไหน
ชื่นฉ่ำ สุขล้น หทัย
ธารใส ไหลเย็น สู่ชน.....ฯ
30 กรกฎาคม 2549 23:52 น.
ราชิกา
** จากวันนั้น จนถึง ซึ่งวันนี้
ฉันยังมี คุณเคียงข้าง มิห่างหาย
อุ่นไอรัก สลักซึ้ง ตรึงใจกาย
รักมิคลาย คิดถึง คนึงครวญ
แม้นคราใด ดวงใจ นั้นไกลห่าง
เหงาอ้างว้าง ดวงจิต คิดไห้หวน
อุปสรรค หักเห ไม่เรรวน
ปลอบเนื้อนวล จอมขวัญ ทุกวันมา
อุปสรรค ไม่ท้อ กล้าต่อสู้
ยืนหยัดอยู่ คู่กัน ใฝ่ฝันหา
กำลังใจ ส่งไป ให้ทุกครา
ปรารถนา ประคอง รักสองเรา
** กระซิบบอก คนดี สุดที่รัก
ยังแน่นหนัก รักมั่น ดั่งขุนเขา
กระซิบหวาน แผ่วคราง เสียงบางเบา
คุณดุจเงา เฝ้าคิดถึง คนึงคอยฯ
9 กรกฎาคม 2549 17:28 น.
ราชิกา
**..สุดไกลที่ปลายฟ้า
ดวงดารากระจ่างใส
พราวพร่างกลางหทัย
คือหนึ่งในน้ำใจนาง.....ฯ
** คืนเดือนแรม แซมดาว สกาวฟ้า
ดาริกา แจ่มกระจ่าง สว่างไสว
มองก้อนดิน ที่ถวิล ถึงดวงใจ
ด้วยเหตุใด ดินพร่ำ ร่ำรำพัน.....
** ใยคุกเข่า แหงนมอง บนท้องฟ้า
พร้อมน้ำตา ร่วงริน สู่ถิ่นฝัน
คำวิงวอน ตัดพ้อ มีต่อกัน
ดาวรู้พลัน เมื่อเห็น ไม่เย็นชา.....
**ทางแสนไกล จนสุด สิ้นจุดหมาย
มิคลอนคลาย ด้วยรัก เสน่หา
ดาวเจ้าลอย เคลื่อนคล้อย ไม่ไคลคลา
จะกลับมา หาดิน สู่ถิ่นไพร......
** แม้นเนิ่นนาน เพียงใด ใจผสาน
สร้างสะพาน วาสนา ขออาศัย
เชื่อมดิน- ดาว พราวพร่าง ณ.กลางใจ
ผูกหทัย มิลวง เป็นดวงเดียว.....
** แม้เป็นเพียง ความฝัน อันขื่นขม
อย่าระทม โทษใคร ไม่แลเหลียว
ดาวกับดิน หากผสม ให้กลมเกลียว
อาจแน่นเหนียว เกี่ยวกอด ตลอดกาล.....
** สะพานรัก เชื่อมดาว สกาวเด่น
จะคอยเป็น พลังใจ ให้สืบสาน
อิงไออุ่น ขาดแคลน มาแสนนาน
มิร้าวราน สดชื่น ทุกคืนวัน.....
** ดาวดวงน้อย ลอยผ่าน สะพานรัก
ร่วมทอถัก รักละไม สร้างใยฝัน
เพียงดาว- ดิน ถวิลถึง ซึ่งสัมพันธ์
ตราบนิรันดร์ เสน่หา เอื้ออาทร.....ฯ
หน้าส่วนตัว
2250
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
