8 พฤษภาคม 2550 18:27 น.
ราชิกา
หากคราใด ใจเธอ พร่ำเพ้อหา
อย่านำพา ในจิต คิดหวั่นไหว
ความสำเร็จ แห่งนักสู้ อยู่ที่ใจ
เหตุอันใด ท้อแท้ ไม่แน่นอน
ทุกชีวิต เกิดมา ต้องกล้าสู้
ผิดเป็นครู ตอกย้ำ เช่นคำสอน
ความอดทน ยิ่งใหญ่ ให้สังวรณ์
ดั่งละคร ปัญหา ทั่วหน้าพลัน
อุปสรรค ขวางกั้น จงฟันฝ่า
ต้องทายท้า มุ่งไป ไม่โศกศัลย์
ทางข้างหน้า ก้าวไป อย่างไรกัน
ตัวเรานั้น สำคัญยิ่ง กว่าสิ่งใด
ทุกทุกอย่าง วางไว้ แนบในจิต
ควรเพ่งพิศ ตัวเรา เฝ้าสงสัย
ดูความคิด พินิจตรอง มองเข้าไป
ปรับที่ใจ ของเรา เท่านั้นพอ.......ฯ
5 พฤษภาคม 2550 00:53 น.
ราชิกา
วันเกิดก้องเกียรติฟ้า........เกรียงไกร
กฤษณะ นามหนึ่งใน.........ห้องนี้
กานท์กลอนสื่อสอนใจ...........ชนอยู่ คู่แฮ
ปรัชญาส่องธรรมชี้................ปราชญ์แก้วกาลสมัย.....ฯ
**โอม...อ่านเสกคาถา...........จากแหล่งหล้าทั่วแดนไทย
ไตรรัตน์พิพัฒน์ภัย............ผ่องผุดในฤดีงาม
** วันเกิดอันเพริศแพร้ว.........กวีแก้วขนานนาม
กฤษณะ ทั่วเขตคาม........สุขทุกยามเมื่อยลยิน
** น้ำใจ..นั้นใสสด................ช่างงามงดดั่งธารริน
แกร่งกล้าดุจเหยี่ยวบิน......ในดวงจินต์เอื้ออาทร
** ชี้ธรรมนำสว่าง..................ให้กระจ่างสโมสร
ปรัชญาในกาพย์กลอน........มวลมิ่งมิตรจิตสราญ
** สุขสันต์ในวันเกิด...........พละเลิศให้สุขศานต์
พร้อมทรัพย์ศฤงคาร.........บริวารร่วมอวยชัย
** คิดใดสมดั่งหวัง.............ด้วยพลังที่สดใส
เกียรติยศปรากฎไกล......บารมีไซร้แผ่กำจาย
** พรใดที่ประเสริฐ............งามพริ้งเพริศจงสมหมาย
พร้อมพรั่งทั้งใจกาย.........หทัยนึกและตรึกตรอง
** วันเกิด..กฤษณะ............ขอคุณพระทั่วทั้งผอง
ปกป้องและคุ้มครอง.........ให้สุขสันต์นิรันดร์เทอญ........ฯ
16 เมษายน 2550 16:27 น.
ราชิกา
** ในอ้อมกอด กอดใน หทัยสอง
คือรักปอง ปองคือ ที่สื่อเห็น
ไกลแสนห่าง ห่างไกล ไม่ลำเค็ญ
รักดุจเป็น เป็นรัก มิจักคลาย
** สุดทางใจ ใจสุด มิหยุดรัก
ส่งใจภักดิ์ ภักดิ์ส่ง คงความหมาย
อยากบอกเธอ เธออยาก ฝากใจกาย
รักมิหน่าย หน่ายรัก ปักวิญญา
** เพราะท้องฟ้า ฟ้าเพราะ ใช่เกราะกั้น
รักบุกบั่น บั่นรัก จักตามหา
ไกลขอบฟ้า ฟ้าไกล ไม่นำพา
สองดวงตา ตาสอง ครองหทัย
** คือความจริง จริงคือ ที่สื่อพบ
รักประสบ สบรัก จักหวั่นไหว
รักร้อยเรียง เรียงรัก ประจักษ์ใจ
เพียงมอบไว้ ไว้เพียง คู่เคียงกัน
*** ในอ้อมกอด แห่งดาว พร่างพราวฟ้า
คือดวงตา ระยับ วาววับฝัน
สองใจแนบ แอบอกอุ่น ไอกรุ่นพลัน
รักนิรันดร์ เพียงเธอ พร่ำเพ้อคอย.......ฯ
15 เมษายน 2550 18:05 น.
ราชิกา
** กาลเวลา ผ่านไป ทำให้คิด
บุญลิขิต หรือไร ใยห่วงหา
กรรมบันดาล ประสบ เพื่อพบพา
ให้วิญญา เราสอง ประคองใจ
อยู่ต่างถิ่น แดนใด ไม่รู้จัก
หากใจภักดิ์ มั่นคง มิสงสัย
เอื้ออาทร จำพราก เมื่อจากไกล
ดวงหทัย คอยอยู่ เคียงคู่กัน
ครั้นไตร่ตรอง ให้ซึ้ง จึงได้รู้
เธอคือผู้ สง่างาม ในความฝัน
ข้ามเวลา รักปลูก คอยผูกพัน
ตั้งแต่วัน แรกพบ ประสบเจอ
** สานสายใย ไมตรี สุดที่รัก
เฝ้าฟูมฟัก ห่วงใย ให้เสมอ
ฝากสายลม พรมแผ่ว แว่วละเมอ
กระซิบเธอ...รักแท้..นั้นแน่นอน.......ฯ
27 มีนาคม 2550 01:34 น.
ราชิกา
** หลับตาลง ครั้งใด ใยดวงจิต
พบนิมิต หญิงงาม ในความฝัน
ใบหน้าหวาน พริ้งเพริศ เลิศลาวัลย์
แย้มโอษฐ์พลัน เยื้องย่าง นางพญา
ขัตติยะ ราชินี ศรีเชียงแสน
ทั่วแว่นแคว้น สุขสันต์ ให้หรรษา
อาณาจักร ถิ่นฐาน เมืองล้านนา
พระชายา พร้อมองค์ ผู้ทรงธรรม์
ศกหนึ่งพัน สี่ร้อย แปดสิบหก
ขอมเร่งยก ทัพใหญ่ ใจมหันต์
เข้าเข่นฆ่า ชีพดับ นับอนันต์
เจ้านางพลัน ถูกจับเป็น เช่นเชลย
นางทนทุกข์ ทดท้อ รอคนรัก
จำต้องหัก ครวญคร่ำ คำเฉลย
ชีวิตข้า ชาตินี้ ขอสังเวย
คำสัตย์เคย มั่นไว้ ในสัญญา
นวลเจ้านาง ครางครวญ ชวนเศร้าหมอง
น้ำตานอง หลั่งริน ถวิลหา
โอ้ราชัน จากจร ไม่ย้อนมา
ขออำลา ดวงหทัย จำไกลกัน
องค์ราชัน กลับมา หาคนรัก
ด้วยแน่นหนัก รักแท้ มิแปรผัน
ขัตติยะ ราชินี ที่ผูกพัน
ปลิดชีวัน ด้วยคมกริช แห่งบิดา
ก่อนวิญญา จะลาลับ ไปกับร่าง
องค์เจ้านาง พร้อมคู่ เสน่หา
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน วานเทวา
ขอรักข้า อย่าแคล้วคลาด ทุกชาติไป
คือนิมิต ในฝัน เมื่อวันก่อน
อดีตย้อน พันปี ที่สดใส
ภาพ**เจ้านาง** สง่าแสน ณ.แดนไกล
ประทับใน ทิพย์สถาน แห่งล้านนา........ฯ