8 มิถุนายน 2551 00:24 น.
ราชิกา
++ แม้นคราใด มีรัก ประจักษ์จิต
มองชีวิต งามงด ดูสดใส
ดุจมัจฉา เริงร่าย แหวกว่ายไป
สู่วังใหม่ ไหลเย็น เห็นตัวปลา
สกุณา ร่าร้อง อยู่ก้องถิ่น
โบกโบยบิน สุขสันต์ เคียงหรรษา
ลมรำเพย พริ้วแผ่ว หวานแว่วมา
ซึ้งอุรา ดั่งปอง ใจสองเรา
++ แม้นคราใด ไร้รัก ประจักษ์จิต
คล้ายชีวิต วิญญา พาใจเหงา
ดั่งมัจฉา หลงตัว ต้องมัวเมา
วังน้ำเก่า เศร้าใจ ใครเมตตา
เปรียบดั่งเช่น พฤกษา คราวหน้าฝน
ไร้ซึ่งคน ฟูมฟัก คอยรักษา
หล่อเลี้ยงใจ ให้สุข ในทุกครา
ขอเธอมา เป็นสายฝน ที่ดลใจ......ฯ
17 พฤษภาคม 2551 01:49 น.
ราชิกา
ขวัญเจ้าเอย ติดบ่วง เฝ้าห่วงหา
ขวัญร้างรา ไพรพง ยังสงสาร
ขวัญจากไป หลีกหลบ ไม่พบพาน
ขวัญสำราญ อยู่แห่งใด ให้กลับมา
ขวัญอย่ามัว เที่ยวท่อง ลอยล่องอยู่
โปรดรับรู้ คอยเธอ ละเมอหา
ขวัญคนดี แม้นอยู่ใน ไพรพนา
จงกลับมา หาน้อง คล้องสัมพันธ์
กลับมาเถิด ขวัญเอย อยากเชยชิด
ด้วยดวงจิต ห่วงใย คนในฝัน
ขวัญเคยรัก เคยรอ ซึ้งต่อกัน
สานรักมั่น ซอนแทรก คล้ายแรกเจอ
ขวัญเจ้าเอย กลับมา หาข้าเถิด
ขวัญบังเกิด รักแท้ แน่เสมอ
ข้าสู่ขวัญ แก่เจ้า เฝ้าละเมอ
มาเถิดเยอ ขวัญเอย ข้าเคยครอง...ฯ
5 พฤษภาคม 2551 22:19 น.
ราชิกา
** มองท้องฟ้า คืนนี้ ช่างงามนัก
พิศวงพักตร์ พี่ยา พาใจฝัน
ด้วยดวงจิต ซาบซึ้ง คิดถึงกัน
สื่อสัมพันธ์ สัญญา เมื่อคราไกล
มองดวงเดือน เลือนราง ท่ามกลางฟ้า
ดาริกา พร่างพราว สกาวใส
วานสายลม พรมพลิ้ว ลอยลิ่วไป
ดุจเพลงไพร ขับขาน ทุกวารวัน
* ขอเป็นธาร...น้ำใจ ให้ชุ่มชื่น
ขอเป็นคืน...เดือนงาม ในความฝัน
ขอเป็นโซ่...คล้องใจ มอบให้กัน
ขอเป็นจันทร์...แจ่มฟ้า ยามราตรี
ขอเป็นเพื่อน...รู้ใจ เมื่อไกลห่าง
ขอเป็นนาง...แนบกาย มิหน่ายหนี
ขอเป็นรัก...สลักไว้ ในชีวี
ขอคนดี...รักแท้ นั้นแน่นอน
ขอเป็นลม...หายใจ เมื่อใกล้ชิด
ขอเป็นมิตร...เคียงอยู่ เป็นคู่สอน
ขอเป็นผ้า...ห่มกาย มิคลายคลอน
ขอเป็นหมอน...รองรับ กับชีวัน
** หลับเถิดนะ คนดี สุดที่รัก
นอนหนุนตัก นวลน้อง ประคองขวัญ
ได้พักพิง อิงแอบ แนบชิดกัน
รักผูกพัน ห่วงหา แสนอาลัย
** หลับเถิดนะ คนดี สุดที่รัก
ด้วยใจภักดิ์ คงมั่น มิหวั่นไหว
อิงอกแอบ แนบทรวง จากห้วงใจ
มอบหทัย .ให้เธอนั้น หลับฝันดี.......ฯ
4 พฤษภาคม 2551 18:52 น.
ราชิกา
** อัญเชิญทวยเทพไท้ เทวา
สามภพจบโลกา เกศแก้ว
อวยพรแด่พี่ยา ครองสุข นานเฮย
วันเกิดที่เพริศแพร้ว ผ่องแผ้วกาลเกษม.ฯ
กฤษณะ กวีกลอน สุนทรศักดิ์
เผื่อแผ่รัก งามงด ที่สดใส
มิตรภาพ อาทร บ้านกลอนไทย
เป็น ผู้ให้ จิตวิวัฒน์ เชิงปรัชญา
ด้วยแนวคิด คุณค่า ที่ว่าไว้
เปี่ยมน้ำใจ ล้ำลึก คอยปรึกษา
คือพลัง ต่อสู้ คู่ปัญญา
สร้างศรัทธา สิ่งดีชั่ว ในตัวตน
ห้าพฤษภา เวียนมา คราบรรจบ
ขอน้อมนบ ตรัยรัตน์ พิพัฒน์ผล
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สถิตอยู่ คู่สกล
จงดาลดล พร้อมอำนวย ช่วยอวยชัย
อัญเชิญเทพ ทั่วไท้ ในแดนสรวง
พรทั้งปวง สามภพ จบสมัย
ทั้งลาภยศ เกียรติก้อง ขจรไกล
สุขหทัย ทุกทิวา และราตรี
ให้อายุ วรรณะ พละเลิศ
สิ่งประเสริฐ ปราศทุกข์ มีสุขศรี
ทรัพย์อนันต์ กายเกษม ใจเปรมปรีดิ์
ทั้งชีวี จงสุขสันต์ นิรันดร์เทอญ.ฯ
21 มีนาคม 2551 19:09 น.
ราชิกา
** กาลเวลา ผ่านผัน มาบรรจบ
ห้าปีครบ บ้านกลอนไทย ใจเฝ้าหวัง
มวลมิ่งมิตร แสนซื่อ คือพลัง
ประดุจดัง ความฝัน ทุกวันวาน
ร้อยคำรัก สลักไว้ ในดวงจิต
ร่วมลิขิต จารึก ผนึกสาร
บรรจงถ้อย หวานซึ้ง ติดตรึงนาน
มนต์กลอนกานท์ กอบเกื้อ เอื้ออาทร
ร้อยคำหวง ห่วงหา เมื่อคราจาก
ร้อยคำพราก ฝากไป ในอักษร
ร้อยคำเพ้อ ละเมอหา มาในกลอน
ร้อยคำวอน ซึ้งทรวง ในดวงมาน
ความผูกพัน ฉันท์มิตร จิตแน่นแฟ้น
เปรียบเหมือนแม้น ใยรัก ถักทอสาน
เคยร้อยเรียง เคียงขวัญ อันยาวนาน
ตราบชั่วกาล ประทับ กับหทัย
** ร่วมเรียงร้อย อักษร สุนทรเสนาะ
หวานไพเราะ ร้อยกานท์ พร่ำขานไข
เจียรจรดจำ คำถ้อย กวีไทย
ฝากด้วยใจ ให้สืบสาน ตำนานกลอน....ฯ