13 กุมภาพันธ์ 2552 19:31 น.
ราชิกา
* อยู่หนใด หทัย มิไกลห่าง
รักนำทาง พานพบ ประสบฝัน
แม้นต่างแดน รักปลูก เฝ้าผูกพัน
ขอเพียงมั่น คราพราก เมื่อจากไกล
* อ้อมอกอุ่น ตระกองกอด พรอดคำรัก
ซึ้งประจักษ์ ดวงจิต พิศมัย
กระซิบแผ่ว แว่วหวาน สะท้านใจ
สองฤทัย เปี่ยมสุข ทุกคืนวัน
* แม้นยามหลับ ขับขาน ประสานเสียง
สื่อสำเนียง ร้อยกรอง ประคองขวัญ
พร้อมเห่กล่อม โลมไล้ ให้ชีวัน
ได้หลับฝัน ในอ้อมแขน ที่แสนดี
* ครั้นยามตื่น คืนคล้อย คอยเคียงข้าง
มิอ้างว้าง ร้างกาย ให้หน่ายหนี
ปลอบขวัญเจ้า เสน่หา ทุกราตรี
บ่วงรักนี้ มอบแท้ ให้แด่เธอ........ฯ
12 กุมภาพันธ์ 2552 19:53 น.
ราชิกา
เส้นทางฝัน ฉันไป ยังไม่ถึง
เพ้อรำพึง คอยพรั่น มิหวั่นไหว
จะทอดตัว เป็นสะพาน ก้าวข้ามไป
สู่หลักชัย จุดหมาย แห่งปลายทาง
บนเส้นทาง หัวใจ ที่ไขว่คว้า
พร้อมฟันฝ่า ร่วมด้วย ช่วยถากถาง
พลังใจ คงอยู่ มิรู้จาง
คอยเคียงข้าง คืนวัน ที่สัญจร
เส้นทางฝัน นั้นไกล หทัยนึก
ยังตรองตรึก พร่ำพรอด มิทอดถอน
ด้วยแรงใจ ห่วงหา เอื้ออาทร
ต่างอาวรณ์ ห่วงใย ให้แก่กัน
จะขอเป็น สะพานใจ ให้ก้าวข้าม
ดุจฟ้าคราม อุ่นไอ ในความฝัน
สง่างาม ท่ามกลาง แสงตะวัน
ให้เธอนั้น แกร่งกล้า อย่างท้าทาย.....ฯ
10 กุมภาพันธ์ 2552 20:02 น.
ราชิกา
** ปล่อยฉัน ให้ไป ไกลสุด
มนุษย์ เช่นนี้ ที่เห็น
สายตา ขมขื่น ลำเค็ญ
ยากเย็น จักพบ จบกัน
หากมอง ตัวตน พ้นผิด
ลิขิต ทางเดิน เกินฝัน
จากนี้ หมดสิ้น ผูกพัน
ปล่อยฉัน จากไป ไกลตา
ทะเล เห่กล่อม เกลียวคลื่น
ระรื่น ชื่นทรวง ห่วงหา
อิงแอบ แนบชิด นิทรา
นภา ดุจเพื่อน เตือนใจ
** จากนี้ ไม่มี พันผูก
เลิกปลูก ต้นรัก ผลักไส
ระทม ขมขื่น ทรวงใน
ขอไกล ด้วยรัก จักลา......ฯ
31 มกราคม 2552 13:02 น.
ราชิกา
คือผืนน้ำ จรดฟ้า เมื่อคราพบ
มิรู้จบ ความจริง ทุกสิ่งสรรพ์
ธรรมชาติ วาดไว้ สู่ใจพลัน
รักร่วมฝัน สืบสาน กาลเวลา
คือผืนน้ำ คราคร่ำ ร่ำร้องอยู่
ปลาลอยคู่ เคียงกัน ให้หรรษา
หาดทรายขาว พราวพร่าง สว่างตา
มองธารา คลื่นกระเซ็น ล้วนเป็นฟอง
คือผืนทราย โอบกอด ทะเลฝัน
เคียงคู่กัน ชีวี ไม่มีสอง
น้ำคู่ฟ้า ดารา จันทราปอง
แนบประคอง เคียงข้าง มิห่างใจ
คือผืนน้ำ จรดฟ้า เมื่อคราจาก
จำต้องพราก ความงามงด ที่สดใส
หวนคิดถึง ครวญหา ด้วยอาลัย
อุ่นกลิ่นไอ ทะเลงาม ยามสายันต์.....ฯ
24 มกราคม 2552 16:52 น.
ราชิกา
** เสียงร่ำร้อง ฉุดฉันที อย่าหนีหน้า
ส่งมือมา หาหน่อย อย่าปล่อยฉัน
หากชีวิต ต้องฝืน รอคืนวัน
สู่ความฝัน ดินแดน ที่แสนไกล
เอื้อมมือไป ให้เธอ อย่าเผลอผลัก
เหน็ดเหนื่อยนัก พักก่อน อย่าอ่อนไหว
ไม่ทอดทิ้ง ให้ช้ำ ระกำใจ
ฉุดมือไว้ ใช่แต่ เฝ้าแลมอง
จะฉุดเธอ จากเล่ห์ ทะเลรัก
ให้พิงพัก ทุกข์ทน คลายหม่นหมอง
ปลอบวิญญา ที่ช้ำ น้ำตานอง
พร้อมประคอง ห่วงหา ทุกนาที
อย่าท้อแท้ ชีวิต ที่ผิดพลาด
ต้ององอาจ เอาชนะ ไม่ผละหนี
คงมีคน เมตตา คอยปรานี
ปลอบชีวี ลบภาพ คราบน้ำตา
แม้นห่างกัน แสนไกล ส่งใจฝัน
สื่อสัมพันธ์ สุดเอื้อม จะเชื่อมหา
ยื่นสองมือ ฉุดให้ ไม่ร้างลา
พร้อมฟันฝ่า ร่วมเรียง คู่เคียงเงา
แม้ทนทุกข์ ทดท้อ เพียรรอหวัง
ส่งพลัง ใจกาย ให้คลายเหงา
สร้างชีวิต เคียงครอง วันสองเรา
อยากแบ่งเบา ความโศก ในโลกตรม
เสียงร่ำร้อง ฉุดฉันที อย่าหนีหน้า
ส่งมือมา หาหน่อย อย่าปล่อยผม
จะฉุดเธอ ขึ้นจาก ความระทม
ให้สุขสม รักบ่วง คอยห่วงใย
** จะฉุดมือ เธอไว้ ณ.ใจฉัน
จะฉุดวัน เวลา ที่อาศัย
จะฉุดเธอ พักพิง แอบอิงใจ
อุ่นอกไอ ทุกทิวา และราตรี.....ฯ
หน้าส่วนตัว
1137
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
