19 มีนาคม 2556 02:25 น.

** อสงไขย**.

ราชิกา

** อสงไขย  คล้ายบ่วง   เกี่ยวดวงจิต
              ยอดมิ่งมิตร  คนไกล  ที่ใฝ่ฝัน
      เฝ้ารอคอย  หนทาง  แต่ปางบรรพ์
ฤาพบกัน  ทุกชาติ  ประหลาดจริง

                   รู้เพียงว่า  รอใคร  ในวันก่อน 
              อดีตย้อน  เคียงครอง  ด้วยน้องหญิง
       ตักเจ้าพี่  หมายแนบ  เคยแอบอิง
ใจพักพิง  หวนนึก  ระลึกรอย

                  สองชีวิต  ไม่คิดว่า  มาบรรจบ
            คราแรกพบ  สานเชื่อม สุดเอื้อมสอย
      หากบุพเพ  สันนิวาส  มิคลาดคอย
นำน้องน้อย  กับพี่ยา  มาร่วมเคียง 

                  คงเป็นบุญ  หนุนนำ  เกินย้ำกล่าว
            ร้อยเรื่องราว  แว่วหวาน  ประสานเสียง
      สื่อฤทัย ร่ายคำ  ด้วยสำเนียง
ลำนำเรียง  รสถ้อย ถักร้อยใจ

                  ** ท่ามวันคอย  ดวงจิต  เฝ้าคิดถึง
           รักรำพึง  มั่นคง  อสงไขย
     เพียงกายสอง  จำพราก  ต้องจากไกล
หากหทัย   แนบชิด  นิจนิรันดร์.......ฯ				
24 กันยายน 2555 19:33 น.

** วันมหิดล..รำลึก**

ราชิกา

 **  สรวมชีพข้าบาทพร้อม..................ยุคล
ยี่สิบสี่กันยายน..............................ห่อนไห้
เฉลิมพระเกียรติมหิดล...............ชนสุข   ยิ่งเฮย
ราษฏร์ร่วมเทิดเหนือไท้.................เกริกก้องนิรันดร์กาล...ฯ

**  พระเนตรที่ส่องหล้า.......................มองมา
สายพระเนตรแห่งบิดา.......................ปกป้อง
พร้อมการแพทย์เยียวยา...................ทวยราษฏร์
สานโซ่ประชาคล้อง............................แซ่ซร้องสรรเสริญ.....ฯ

**  พระบรมราโชวาทนี้..................สอนใจ
เพื่อเพื่อนมนุษย์คือหลักชัย.............ที่ตั้ง
ประโยชน์ส่วนตนห่างไกล..............รอก่อน
คุณค่ามิหยุดยั้ง...............................สุขนั้นเพื่อแผ่นดิน.....ฯ

**  สรวมชีพข้าบาทพร้อม.................ยุคล
วอนเทพบันดาลดล.........................เทิดหล้า
ความดีแห่งดวงกมล........................คงอยู่  คู่แฮ
งามแจ่มกระจ่างฟ้า..........................จรัสจ้าแดนสรวง..ฯ

                     ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
                     ข้าพระพุทธเจ้า  ราชิกา    				
22 สิงหาคม 2555 19:40 น.

** สุขที่ใจ**

ราชิกา

   
** แม้นคราใด  ใจเธอ  พร่ำเพ้อหา
หนักอุรา  ในจิต  คิดหวั่นไหว
ความสำเร็จ  นักสู้  อยู่ที่ใจ
ด้วยเหตุใด  ท้อแท้  ไม่แน่นอน

เกิดเป็นคน ทายท้า   ต้องกล้าสู้
ผิดเป็นครู  มองเห็น  เช่นคำสอน
ความอดทน  สร้างพลัง  พึงสังวรณ์
มิคลายคลอน  มั่นคง  ตรงต่อกัน

จะทำการ  สิ่งใด  ใจมุ่งมั่น
มิไหวหวั่น  ติดตาม  สู่ความฝัน
กำลังใจ  เข้มแข็ง  ร่วมแบ่งปัน
รอเพียงวัน  สมปอง   เป็นของเรา

เสริมพลัง  ดวงจิต  อย่าคิดท้อ 
เติมรักต่อ  ในนาม  แห่งความเหงา
แสงความหวัง  รุ่งราง  ไม่บางเบา
จะแนบเนา  เคียงอยู่  คู่นิรันดร์

อุปสรรค  ขวางกั้น  ต้องฟันฝ่า
สู้ทายท้า  ก้าวไป  ไม่โศกศัลย์
หากมัวเกรง  สังคม  ขื่นขมพลัน
สิ่งสำคัญ  สงบนิ่ง  เหนือสิ่งใด


** เมื่อทุกอย่าง  ไร้บ่วง  ในดวงจิต
ปรับความคิด  ปล่อยวาง  ให้ว่างใส
สติตาม  ปัญญาเฝ้า  มองเข้าไป
สุขที่ใจ  ของเรา  เท่านั้นเอง.......ฯ

 


             				
28 พฤษภาคม 2555 02:12 น.

รำลึก..คนกุลา..ด้วยอาลัย..

ราชิกา

 สิ้นลับดับล่วงแล้ว        ดวงกมล
คืนสู่ยังเบื้องบน           ร่างไร้
หลอมกายละลายตน       ดุจเทียน   ส่องเฮย
ความดีจักคงไว้            ห่อนสิ้นมลายสูญ....ฯ   
             
        
** เทียนเล่มหนึ่ง  ส่องแสง  ด้วยแรงกล้า
ยืนหยัดท้า  ส่องสว่าง  กลางเวหน
จุดประกาย  พลังใจ  ให้ปวงชน
สานกมล   สร้างฝัน  ทุกวันวาร

แม้นเหนื่อยหนัก  เพียงใด  ไม่เคยบ่น
สู้อดทน  ชายชาติ  อย่างอาจหาญ
ความตั้งใจ  มุ่งมั่น   บุกบั่นงาน
จวบลมปราณ  สูญลับ   ดับชีวา

ดุจดั่งเทียน  หลอมกาย  ละลายแท่ง
เพื่อเปล่งแสง  สร้างสรรค์    สุขหรรษา
เอื้ออาทร  ร้อยรัด  ด้วยศรัทธา
เพื่อประชา  อาวรณ์  มิคลอนคลาย

ใยพี่จึง  จากไกล  แสนไวนัก
ร่วมทอถัก  รักฝัน  พลันสลาย
แสนคำนึง  น้องน้อย  คอยเดียวดาย
เมื่อความตาย  จำพราก  เราจากกัน

ณ.วันนี้  คงไม่มี  พี่อีกแล้ว
ขอดวงแก้ว  สถิตใน  สรวงสวรรค์
คุณความดี  สร้างเสก  เอนกนันต์
ตราบนิรันดร์    มิสูญสิ้น  คู่ดินแดน    

 เสียงแตรสังข์  สั่งลา  พญาโศก
วิปโยค  หทัย  อาลัยแสน
ขอดวงจิต  คนกุลา  สู่เมืองแมน
ณ.ถิ่นแคว้น   สวรรยา      นภาลัย

**  ขอวิญญาณ  สู่สรวง   นะดวงแก้ว
งามเพริศแพร้ว  ยืนยง  อสงไขย
อยู่ท่ามกลาง  ความสงบ  ทุกภพไป
สถิตใน  ทิพย์สถาน  พิมานทอง....ฯ
                           


          				
17 พฤษภาคม 2555 00:50 น.

++ สะพานดาวดิน ++

ราชิกา

**..สุดไกลที่ปลายฟ้า
ดวงดารากระจ่างใส                     
พราวพร่างกลางหทัย 
คือหนึ่งในน้ำใจนาง.....ฯ

**คืนเดือนแรมแซมดาวสกาวฟ้า
ดาริกาแจ่มกระจ่างสว่างไสว
มองก้อนดินที่ถวิลถึงดวงใจ
ด้วยเหตุใดดินพร่ำร่ำรำพัน

**ใยคุกเข่าแหงนมองบนท้องฟ้า
พร้อมน้ำตาร่วงรินสู่ถิ่นฝัน
คำวิงวอนตัดพ้อมีต่อกัน
ดาวรู้พลันเมื่อเห็นไม่เย็นชา

**ทางแสนไกลจนสุดสิ้นจุดหมาย
มิคลอนคลายด้วยรักเสน่หา
ดาวเจ้าลอยเคลื่อนคล้อยไม่ไคลคลา
จะกลับมาหาดินสู่ถิ่นไพร

**แม้นเนิ่นนานเพียงใดใจผสาน 
สร้างสะพานวาสนาขออาศัย 
เชื่อมดิน- ดาวพราวพร่างณ.กลางใจ
ผูกหทัยมิลวงเป็นดวงเดียว

**แม้เป็นเพียงความฝันอันขื่นขม
อย่าระทมโทษใครไม่แลเหลียว         
ดาวกับดินหากผสมให้กลมเกลียว
อาจแน่นเหนียวเกี่ยวกอดตลอดกาล 

** สะพานรักเชื่อมดาวสกาวเด่น  
จะคอยเป็นพลังใจให้สืบสาน
ส่งไออุ่นที่ขาดแคลนมาแสนนาน
มิร้าวรานสดชื่นทุกคืนวัน

**ดาวดวงน้อยลอยผ่านสะพานรัก
ร่วมทอถักรักละไมสร้างใยฝัน
เพียงดาว- ดินถวิลถึงซึ่งสัมพันธ์
ตราบนิรันดร์เสน่หาทุกคราเอย.....ฯ
            
   				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงราชิกา