9 กันยายน 2548 20:11 น.
รักเอ่ย
อัฐเป็นหนึ่งในขณะทัวร์ที่มีเที่ยวในครั้งนี้ เขามาโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจเลย เขาหนีสิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดมากที่สุดในชีวิต เป็นความเจ็บปวดที่เขาไม่สามารถจะบอกใครได้ และที่อัฐมาทัวร์ในครั้งนี้เขามาเพื่อจะต้องการฆ่าตัวตายเพื่อหยุดติปัญหาทุกอย่าง ก่อนที่อัฐจะมาเที่ยวในครั้งนี้ อัฐเป็นคนร่าเริง เอาจริงเอาจังกับชีวิต ทำทุกอย่างเพื่อให้อนาคตของเขาสุขสบายและแฟนที่เขาเฝ้าจงรักภักดีมาตลอด 8 ปี ได้มีความสุขกับครอบครัวเล็ก ๆ ที่เขาตั้งใจจะสร้างขึ้น อาจจะเป็นเพราะความที่เขาอยากให้แฟนเขามีความสุขในอนาคตเขาจึงตั้งใจทำงานโดยไม่มีเวลาให้กับแฟนเขาเลย ซึ่งเขาก็ไม่เคยรู้เลยว่านัทแฟนสาวของเขาต้องการอะไร เขาคิดว่าสิ่งที่เขาให้นัทนั้นเป็นสิ่งที่เขาดูแลเธอได้ดีที่สุดแล้ว แต่แล้วสิ่งที่อัฐไม่คิดก็เกิดขึ้นอัฐบังเอิญไปเจอนัทกับชายคนอื่นอยู่บนเตียงด้วยกัน คงไม่ต้องบอกว่าเขาทำอะไรกัน มันเป็นภาพที่อัฐเจ็บปวดมาก ตลอดระยะเวลา 8 ปีที่คบกับนัทมาอัฐไม่เคยล่วงเกินนัทเลย เพราะอัฐให้เกียรติ์กับนัทและทะนุถนอมนัทเป็นอย่างดี อัฐเฝ้ารอเมื่อถึงเวลาเท่านั้น แต่ความต้องการของนัทก็มีที่อยากจะมอบสิ่งที่ห่วงแหนที่สุดให้กับคนที่ตนรัก แต่อัฐดูเหมือนจะไม่สนใจ นัทจึงต้องมอบสิ่งนี้ให้กับคนที่เห็นค่าของมัน นัทจึงได้ทำอย่างนั้น เมื่ออัฐได้รับรู้กับสิ่งที่นัททำกับเขา อัฐจึงตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตของนัทด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าว และเจ็บปวดอย่างที่สุด อัฐตัดสินใจที่จะไม่มีชีวิตอยู่อัฐจึงเลือกที่จะเดินทางมาฆ่าตัวตายนะที่นี่ทุ่งดอกทานตะวันซึ่งเป็นดอกไม้ที่นัทชอบมากที่สุด เมื่อคณะทัวร์มาถึงทุ่งดอกทานตะวันหัวหน้าทัวร์ก็ให้ลูกทัวร์เที่ยวกันตามสบาย และเมื่อถึงเวลา 12.00 น. เราจะไปทานอาหารที่คณะทัวร์จัดไว้ให้ อัฐจึงเดินทางต่อไปยังทุ่งที่อยู่ไกลออกไปประมาณ 3 กิโล เพื่อห่างไกลจากผู้คน อัฐจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้ แต่แล้วเขาก็ทำไม่สำเร็จ เมื่อมีนพเจ้าของทุ่งดอกทานตะวันได้มาเจอและช่วยเหลืออัฐเอาไว้ จากการที่นพดูแลอัฐมาตลอดทำให้อัฐซึ้งน้ำใจของนพ และแล้วอัฐก็รู้ใจตัวเองว่าจริง ๆ แล้ว ความรักที่เขามีให้ผู้หญิงนั้นมันเป็นการหลอกตัวเอง ซึ่งจริง ๆ แล้วเขารักนพมากกว่าสิ่งใด ๆ เลย ดังนั้นอัฐจึงย้ายมาทำงานและคอยดูแลนพที่ทุ่งดอกทานตะวันแห่งนี้ตลอดมา
การพบกันของเขาทั้ง 2 ถือเป็นพรหมลิขิตที่ไม่มีใครสามารถกีดกั้นได้เลย
" จบแล้วค่ะ"
28 สิงหาคม 2548 15:45 น.
รักเอ่ย
คณะทัวร์ได้ออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อมุ่งหน้าไปสู่ทุ่งดอกทานตะวัน สมาชิกทัวร์ทุกคนก็สนุกกับการเดินทางในครั้งนี้มาก ระหว่างทางก็มีกิจกรรมให้สมาชิกทัวร์ทุกคนได้ร่วมสนุกกันมากมาย มีอยู่แค่คนคนเดียวที่ดูเหมือนเขาจะไม่สนุกนักกับการมาเที่ยวในครั้งนี้ เพราะเขามาเพื่อหนีอะไรบางอย่าง
ลองติดตามกันดูนะค่ะ ว่าเขาคนนี้หนีอะไรมา
14 พฤษภาคม 2548 12:27 น.
รักเอ่ย
" คุณใจดีอยู่ตรงหน้าฝ้ายหรือค่ะ "
" ใช่คับ " ฝ้ายลองมองมาตรงสแตนเชียร์ดูสิ แล้วฝ้ายจะเจอผมที่นั่น
ฝ้ายมองไปตามที่คุณใจดีบอก ก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งยืนหันหลังอยู่ และฝ้ายก็เดินเข้าไปใกล้ และเรียกชายคนนั้น
" คุณใจดี "
ชายหนุ่มคนนั้นก็หันมา ปรากฎว่า เขาคือ พี่ธี นักศึกษารุ่นพี่
" เอะ ! พี่ธีนี่ "
" ใช่คับ พี่เอง " ดีใจนะที่ฝ้ายรู้ความจริง
" พี่ทำอย่างนี้ทำไมค่ะ "
" พี่รู้ว่าฝ้ายไม่ชอบขี้หน้าพี่ แต่พี่แค่อยากเป็นกำลังใจให้กับฝ้ายก็เท่านั้นเอง" พี่ขอโทษนะคับฝ้าย
" พี่รู้ไหมว่าฝ้ายดีใจแค่ไหนที่จะได้เจอคุณใจดี พี่ไม่น่าเอาความรู้สึกของฝ้ายมาทำแบบนี้เลย" พี่รู้ไหมว่าฝ้ายรอวันนี้มานานแค่ไหน"
" พี่ขอโทษคับ พี่ก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอก แต่เป็นเพราะว่าพี่กลัวว่าฝ้ายจะไม่ยอมรับความเป็นห่วงจากพี่ พี่จึงอยากจะดูแลฝ้ายอยู่ห่าง ๆ "
" ถ้าอย่างนั้นแล้วพี่มาให้ฝ้ายรู้จักทำไมค่ะ พี่ทำไมไม่ให้พี่รู้จักในฐานะคุณใจดีล่ะค่ะ"
" พี่คิดว่าฝ้ายจะเข้าใจและยกโทษให้พี่ได้"
" ฝ้ายไม่โกธรพี่ ที่พี่ทำก็คงเป็นเพราะพี่หวังดีกับฝ้าย "
" ขอบคุณคับฝ้าย " ฝ้ายพี่มีอีกเรื่องหนึ่งจะบอกฝ้ายนะ
" เรื่องอะไรค่ะ "
" เออ!!! คือว่าพี่........... พี่ชอบฝ้ายนะคับ ชอบมานานแล้ว"
" ฝ้ายว่ามันไม่เหมาะน่ะค่ะ ฝ้ายยังเรียนไม่จบเลย"
" คือที่พี่อยากบอกฝ้ายให้รู้เพราะว่า เทอมหน้าพี่ก็จะจบแล้ว พี่ต้องไปเรียนต่อที่อังกฤษตั้ง 2 ปี พี่ก็เลยอยากบอกความรู้สึกให้ฝ้ายรู้ ฝ้ายจะรับพี่ไว้พิจารณาสักคนได้ไหมคับ"
" เออ!!!!!! คือว่า ฝ้าย ก็ไม่ได้รังเกียดพี่ธีนะค่ะ " ถ้าพี่ธีคิดว่าฝ้ายเหมาะสมที่จะคบกับพี่ได้ฝ้ายก็ OK ค่ะ
" จริงนะฝ้าย งั้นวันนี้ฝ้ายไปพบพ่อพี่นะ พี่อยากให้ท่านรู้จักฝ้ายนะคับ"
" งั้นฝ้ายขอไปเก็บของก่อนนะค่ะ"
" ได้คับ"
หลังจากนั้นมาธีก็ไปเรียนต่อที่อังกฤษ และคบหากับฝ้ายตลอดมาจนธีเรียนจบและเดินทางกลับมาเมืองไทย และแต่งงานกับฝ้าย
" ........จบบริบูรณ์........."
13 พฤษภาคม 2548 12:28 น.
รักเอ่ย
และแล้วงานวันกีฬาคณะก็มาถึง ฝ้ายได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีเยี่ยมนั้นก็คือการได้เป็นเชียร์ ในขณะที่อยู่ในช่วงที่ฝ้ายพักอยู่นั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
" ฮัลโหล " ฝ้ายพูดค่ะ
" ฝ้ายทำได้ดีมากเลยนะ"
" นั้นใครพูดค่ะ แล้วรู้จักฝ้ายได้อย่างไร"
" จำผมไม่ได้หรือคับ "
" จำไม่ได้ค่ะ เราเคยรู้จักกันด้วยหรือค่ะ"
" ผม คุณใจดี ไงคับ "
" คุณใจดี คุณใจดีจริง ๆ หรือค่ะ " แล้วคุณอยู่ไหนค่ะเนี่ย
" ผมอยู่ไม่ไกลฝ้ายหรอกคับ "
" จริงเหรอค่ะ แล้วคุณอยู่ไหนค่ะเนี่ย ทำไมถึงเห็นฝ้ายล่ะค่ะ"
" ผมเฝ้ามองฝ้ายอยู่นะ" ผมมาเป็นกำลังใจให้ฝ้ายไงคับ
" คุณอยู่ไหนค่ะ ฝ้ายอยากเจอคุณค่ะ"
" ผมอยู่ใกล้ฝ้ายเสมอไม่ว่าฝ้ายจะไปไหน หรือทำอะไร"
" มันไม่ยุติธรรมเลยที่คุณเห็นฝ้ายแต่ฝ้ายไม่เห็นคุณเลย"
" ฝ้ายขอแค่เพียงได้รู้ว่าคุณคือใครก็พอ"
" ฝ้ายขอร้องนะค่ะ ฝ้ายขอร้อง"
" ผมอยู่ตรงหน้าฝ้ายคับ"
ท่านผู้อ่านลองมาเดากันดูสิค่ะว่า คุณใจดี คือใคร ?
ติดตามตอนจบในตอนหน้าค่ะ
12 พฤษภาคม 2548 13:02 น.
รักเอ่ย
ฝ้ายนั่งคุยทางเน็ตกับชายหนุ่มนิรนาม โดยไม่รู้ว่าเขาคนนั้นคือใคร แต่ฝ้ายก็หวังว่าสักวันหนึ่งฝ้ายคงได้เจอกับชายหนุ่มคนนั้น
" หวัดดีค่ะ คุณใจดี "
" เหมือนกับคับฝ้าย"
" ไม่ไปไหนเหรอค่ะ "
" ไม่ไปคับวันนี้ผมไม่มีธุระที่ไหน แล้วฝ้ายหละเลิกเรียนแล้วหรือคับ "
" เลิกแล้วค่ะ ฝ้ายมีซ้อมเชียร์ตอนบ่าย ตอนนี้ว่างก็เลยมาคุยกับคุณใจดีก่อน "
" ดีใจจังเลยคับ ที่ฝ้ายมาคุยกับผม แล้วนี้ฝ้ายจะมีเชียร์เมื่อไหร่คับ"
" เดือนหน้าค่ะ เป็นงานกีฬาของคณะค่ะ ต้องซ้อมหนักหน่อย"
" ดูแลสุขภาพด้วยนะคับ พักผ่อนบ้างนะคับ ผมเป็นห่วง "
" ขอบคุณค่ะ คุณใจดีค่ะ ฝ้ายอยากถามคุณ คุณชื่ออะไรค่ะ คุณให้ฝ้ายแต่ว่าคุณใจดี ฝ้ายอยากรู้ค่ะฝ้ายจะได้จำไว้ว่าเคยมีคนที่คอยให้กำลังใจฝ้ายตลอดเวลาและเขาก็ไม่เคยทอดทิ้งฝ้ายเลยไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรอยู่"
" ผมก็ชื่อ ใจดี ไงคับ "
" ฝ้ายคับ แล้วสักวันหนึ่งผมจะบอกฝ้ายว่าผมเป็นใคร และอยู่ที่ไหน "
" แล้วเมื่อไหร่ล่ะค่ะ "
" สักวันหนึ่งคับ สักวันหนึ่ง"
" ค่ะ " ฝ้ายจะคอย
" แล้ววันนี้นอกจากซ้อมเชียร์แล้ว ฝ้ายจะไปไหนต่อหรือเปล่าคับ"
" ไม่ค่ะ ฝ้ายกะว่าจะเข้าห้องสมุดค่ะ"
" คับ "
" ฝ้ายดูแลตัวเองนะคับ ผมเป็นห่วงฝ้ายเสมอนะคับ"
" ขอบคุณ " คุณใจดีค่ะ วันนี้ฝ้ายเห็นจะต้องขอตัวก่อนนะค่ะ ฝ้ายจะไปซ้อมเชียร์แล้วค่ะ ถ้าไปสายเดี๋ยวโดนรุ่นพี่ทำโทษเอาค่ะ
" ได้คับ " แล้วคุยกันใหม่นะคับ
การที่ฝ้ายได้คุยกับคุณใจดีทำให้ฝ้ายสบายใจขึ้นและเหมือนว่าฝ้ายมีคนที่คอยห่วงใยอยู่นอกจากพ่อของฝ้าย หลังจากนั้นฝ้ายก็ไปซ้อมเชียร์เหมือนปกติแต่วันนี้ฝ้ายไปสายเลยทำให้โดนทำโทษจาก ธี ซึ่งเป็นรุ่นพี่
" ขออนุญาตค่ะ"
" มาสายไป 2 นาทีนะน้อง"
" ขอโทษค่ะ"
" น้องรู้กฎใช่ไหมคับว่ามาสายต้องโดนทำโทษ"
" ทราบค่ะ แต่ฝ้ายมีธุระด่วนค่ะ"
" ด่วนแค่ไหนน้องก็ต้องตรงเวลาสิคับ"
" ถ้าน้องคิดจะเป็นเชียร์ น้องก็ต้องเขาใจว่าทุกคนรอน้องอยู่ และน้องต้องพร้อมที่จะซ้อมเสมอ"
" ฝ้ายขอโทษค่ะ ครั้งต่อไปฝ้ายจะไม่มาสายอีกแล้ว"
" ได้ครั้งนี้พี่จะให้อภัย" แต่ครั้งต่อไปถ้าเกิดแบบนี้ขึ้นอีกน้องต้องออกจากการเป็นเชียร์ไป"
" งั้นวันนี้หลังเลิกซ้อมน้องต้องทำความสะอาดห้องซ้อมจนกว่าจะสะอาดพร้อมทั้งเก็บอุปกรณ์ให้เป็นระเบียบด้วย"
" ได้ค่ะ "
หลังจากเลิกซ้อมฝ้ายก็อยู่ทำความสะอาดจนค่ำ และก็กลับบ้าน ทำให้ฝ้ายไม่ได้เข้าห้องสมุดอย่างที่ฝ้ายตั้งใจไว้ หลังจากวันนั้นฝ้ายต้องซ้อมหนักทุกวันทำให้ไม่ได้คุยกับคุณใจดี จนกระทั่งวันกีฬาของคณะมาถึง
ติดตามตอนต่อไปว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันกีฬา
หน้าส่วนตัว
464
