28 พฤษภาคม 2548 12:14 น.
รักเอ่ย
ความรักเกิดขึ้นกลางจัย
ฉันมอบให้เธอนานแล้ว
ความรักที่ไม่มีวี่แวว
ฉันเห็นแล้วว่าไม่มีประโยชน์อะไร
คำว่า " รัก " เป็นคำพูดเพียงสั้น ๆ
แต่คำนั้นมันกลั่นจากจัยฉัน
อยากบอกหัยเธอรู้อยู่ทุกวัน
คำว่า " รัก " ของฉันนั้นมีค่าเพียงใด
ความเศร้าเริ่มก้าวเข้ามาในชีวิต
ความเป็นมิตรของเราไม่จางหาย
ความรักที่มอบหัยกันนั้นไม่คลาย
ความรักของฉันไม่จากหายไปจากจัย
28 พฤษภาคม 2548 12:08 น.
รักเอ่ย
จะเก็บดาวดวงน้อยบนฟากฟ้า
คอยส่องแสงลงมาไว้ใต้หมอน
มอบหัยเธอได้หนุนเวลานอน
ดาวใต้หมอนช่วยให้เธอหลับฝันดี
26 พฤษภาคม 2548 12:21 น.
รักเอ่ย
รักหนอรัก เจ็บหนัก เพราะรักเขา
ต้องเงียบเหงา โดดเดี๋ยว เหลียวแล่หา
ไม่มีใครเคียงคู่แนบกายา
ถวิลหาความรักอยู่หนใด