25 กรกฎาคม 2546 21:31 น.
รักเธอตลอดเวลา
อยากบอกเธอว่ารักรักมากมาก
ยอมลำบากเพื่อเธอได้เสมอ
ขอแค่เพียงพูดคุยกันได้ไหมเธอ
อย่าให้ฉันพร่ำเพ้ออยู่คนเดียว
23 กรกฎาคม 2546 18:01 น.
รักเธอตลอดเวลา
เธอก็รู้ว่าฉันนั้นรักเธอ
ทุกนาทีพร่ำเพ้อจนน้ำตาไหล
เพราะว่าฉันคิดถึงเธอมากเกินไป
จนหัวใจของฉันมันบอบช้ำ
22 กรกฎาคม 2546 19:48 น.
รักเธอตลอดเวลา
ในอดีตเราเคยรักรักกันมาก
ตอนลำบากเราก็สู้ช่วยฝ่าฟัน
ช่วยทุกอย่างไม่เว้นแต่ละวัน
แต่เหมือนฝันเธอนั้นทิ้งเราไป
ปัจจุบันเธอนั้นมีเขาอยู่
และไม่รู้ว่าเธอจะมองฉันไหม
จนวันนี้วันที่เขาทิ้งเธอไป
เธอปวดร้าวเพียงแค่ไหนไม่ต่างกัน
อนาคตเธอกับฉันเหมือนกันเลย
จะลงเอยแบบไหนก็ช่างมัน
เพราะไม่อาจกลับไปทำตามฝัน
ในเมื่อเธอทิ้งฉันไปนานแสนนาน
22 กรกฎาคม 2546 10:03 น.
รักเธอตลอดเวลา
ลาก่อนโลกที่โหดร้าย
ไร้ซึ่งความหมาย...อย่างสิ้นหวัง
เดินไปสู่โลกใหม่อย่างลำพัง
ในคืนที่มัจจุราชกำลังย่างกราย
เดินไปตามถนนที่ทอดยาว
บนเส้นทางสีขาวเป็นเส้นทางสุดท้าย
จะอยู่ให้ลืมทุกสิ่งที่มีแต่ปัญหามากมาย
บนหนทางแห่งความตายในรัตติกาล
ในคืนที่แสนเศร้า
จะขออยู่สู้ลมเหงาท้าวัยกร้าน
ในคืนที่ชีวิตกำลังร้าวราน
ที่เผชิญปัญหามานานอย่างมากมาย
ค่ำคืนที่แสนเปล่าเปลี่ยว
ฉันจะอยู่คนเดียวเป็นคืนสุดท้าย
หลังจาก...ตะวันจูบรับฟ้าใหม่ที่ส่งฉาย
ฉันคงถูกความตาย...มาพรากจากไปในคืนนี้
21 กรกฎาคม 2546 22:11 น.
รักเธอตลอดเวลา
ทุกลมหายใจที่มีของฉัน
ใกล้จะหมดลงทุกวันจากนี้
หากเวลาที่ได้อยู่กับเธอคนดี
เลือนลางลงทุกที่ที่หายใจ
จะใช้เวลาตรงนี้ที่มีค่า
ก่อนจะปิดเปลือกตาสู่โลกใหม่
ถึงเวลามีไม่มากก็ไม่เสียดาย
ขอแค่ได้อยู่และรัเธอจนวันตายก็พอใจ