29 มกราคม 2549 08:58 น.
รักษ์รัก
..
ฉันรักเธอเธอไม่รู้ว่าฉันรัก
เพิ่งประจักษ์จริงแท้ที่แปรผัน
หวังให้เขาสนใจอย่างไรกัน
เมื่อเขานั้นมีอีกหนึ่งที่ซึ้งใจ
คืนเงียบเหงาเศร้าทรวงล่วงถึงเช้า
แค่เบอร์เขาโทรมาว่าหวั่นไหว
เรียกไปด้วยช่วยงานฉันเต็มใจ
ขอแค่ได้ใกล้ชิดติดติดตา
ใครจะสนเมื่อคนนี้มีความสุข
เมื่อได้ขลุกคลุกคลีที่ไปหา
ถึงอดนอนหมอนข้างอยู่ห่างตา
ขอไปอยู่ใต้ชายคาก็ว่าดี
ยามประสานสายตาพาสวาท
ฉันบังอาจคิดไปถึงไหนนี่
ความรู้สึกใช่จะเกิดเมื่อเลยปี
เพียงแค่เสี้ยงวินาทีก็รู้กัน
เพิ่งมารู้ดูสิที่ฉันรัก
เพิ่งประจักษ์จริงแท้ที่แปรผัน
หวังให้เขาสนใจได้ไงกัน
เมื่อเขานั้นมีอีกหนึ่งที่ซึ้งใจ
..
7 มกราคม 2549 13:39 น.
รักษ์รัก
..
ครบวาระดิถีอีกปีแล้ว
โตขึ้นอีกนิดหน่อยนะน้องแก้ว
นัยน์ตาแววแพรวพริ้มจิ้มลิ้มจริง
หรือเพราะช่อดอกไม้อะไรนั่น
ใครเด็ดมันมาหยามแม่ทรามหญิง
เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ประวิง
เจ้าคงทิ้งสักวันเมื่อมันโรย
ตุ๊กตาหน้าหมีสีขุ่นขุ่น
มีแต่ฝุ่นฟอนผิวอย่างหิวโหย
เพียงลมพลิ้วปลิวโบกกระโชกโชย
คงกอบโกยเข้าร่างทางหายใจ
จี้กุหลาบทาบปรกบนอกน้อง
ยามเมื่อต้องแสงสุรีย์สีสดใส
ประดับตัวยั่วตาใครต่อใคร
คงวิ่งใส่ไล่ลากกระชากคอ
ต่างของขวัญต่างคนระคนหน้า
ต่างราคาต่างประสงค์ส่งให้หนอ
บ้างสูงล้ำล่ำสันยันตี๋หล่อ
กินบุญพ่อรอทองมากองกาย
แต่ตัวพี่สีคล้ำดำอนาถ
หน้าอุบาศว์ใครเห็นเป็นใจหาย
"จน" สนิทติดหนี้เสียสี่ราย
ฤๅจะปรายปลายตามาเมียงมอง
เพียงหนึ่งครั้งหวังมาในครานี้
อยากแฮปปี้เบิร์ธเดย์แด่นวลน้อง
แต่มิกล้าแสดงตนให้ขนพอง
กลัวสยองรับวันเกิดเตลิดไป
พี่ไม่มีอะไรให้ในครานี้
มีแต่จดบทกวีอันนี้ให้
แม้ไม่ชอบเช่นของของใครใคร
แกล้งกรุ้มกริ่มยิ้มให้ก็ยังดี
..
หน้าส่วนตัว
1257
