7 มิถุนายน 2546 12:58 น.
รักคุณคับ
.....อาจดูเหมือนเป็นคนง่าย-ง่าย
ไม่คิดอะไรมากมาย ไม่ระแวง สงสัย
ไม่หึง ไม่หวง จนเหมือนคนไร้หัวใจ
ไม่รู้สึกอะไรเมื่อมีใครเข้าใกล้เธอ
.....ยังยิ้มออก หัวเราะได้ตามปกติ
ไม่เป็นไรหนิ ยิ้มตอบกับเธอเสมอ
ก็ยังทักทายเหมือนเดิมเมื่อพบเจอ
พูดๆ บอกๆ จนเธอเชื่อว่าไม่มีอะไร
.....แต่ทั้งหมด ทุกอย่าง ฉันหลอกลวง
ความจริงฉันห่วง-หวง เธอมากรู้ไหม
เห็นเธอเดินมากับเขา ฉันเองก็หวั่นใจ
คิดไปได้ไกลๆ ทั้งที่เขาเธอก็เพื่อนกัน
.....แต่ความรู้สึกนี้ไม่เคยแสดงออก
ไม่กล้าบอกหรอก..กลัวเธอจะเบื่อฉัน
ไม่อยากให้ความคิดบ้าๆ ทำลายความผูกพัน
ก็เลยต้องฝืนเก็บมันไว้ในใจ
.....ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะโกหก
แต่ก็จำเป็นต้องปกปิดมันเอาไว้
จะยอมเป็นคนหลอกลวง เพื่อให้เธอสบายใจ
จะเก็บมันไว้...ไม่ปล่อยให้มาทำลายความรู้สึกดีๆ
.....แต่ขอร้องล่ะนะ!!! เธอไม่ต้องชมฉัน
ไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอก..เลิกพูดเถอะคำนี้
ก็เหมือนละครที่ฉันแสดงให้เธอดูเองคนดี
ขี้โกหกขนาดนี้...ยังจะบอกว่าน่ารักอีกไหมเธอ
5 มิถุนายน 2546 22:10 น.
รักคุณคับ
.....มันจะมากไปแล้วนะ
อยู่ๆ จะควงใครมาให้เห็น
ฉันคนนี้มันก็เจ็บเป็น
หรือเธอเห็นว่าไม่มีหัวใจ
.....ที่ฉันเคยทนเธอมา
ก็ใช่ว่าจะทำใจได้
ที่ไม่พูดก็คิดว่าเธอจะละอายใจ
ที่ไหนได้กลับทำยิ่งกว่าเดิม
1 มิถุนายน 2546 17:46 น.
รักคุณคับ
.....ก็เป็นได้เพียงแค่ที่สอง
ตำแหน่งพระรองของเธอยังเป็นฉัน
บทบาทก็ดีแต่ทำไมไร้ความสำคัญ
สิ่งที่ได้เป็นรางวัลก็แค่น้ำใจที่เธอให้มา
.....รับหน้าที่ก็ได้แค่เป็นครั้งเป็นคราว
ไม่มีสิทธิ์จะก้าวล้ำขึ้นไปอยู่ข้างหน้า
ต้องอยู่ที่เดิมตามหลังเขาไปตลอดเวลา
ก็คงเพราะว่าหน้าอย่างฉันมันดีไม่พอ
.....ไหนเลยจะไปสู้กับเขาได้
สับสนในใจจนบางครั้งก็เริ่มท้อ
ถูกหรือผิดกันที่ตั้งหน้าตั้งตารอ
ในเมื่อรักของเขาก็ก่อตัวมากขึ้นทุกวัน
.....ถ้าหนึ่งในตัวเลือกของเธอยังมีเขา
ก็พอเดาได้ว่าส่วนเกินนั้นเป็นฉัน
ก็สมควรแล้ว..ฉันเองก็ต้องยอมรับมัน
เธอมีความสุข สแตนด์อินอย่างฉัน
ก็น่าจะยินดี ^_^
หน้าส่วนตัว
2217
