17 มิถุนายน 2546 21:42 น.
รักคุณคับ
.....ไม่เคยคิดเลย..ที่จะทำร้ายเธอ
หวังดีเสมอ ถึงเธอจะอยู่ไกลแค่ไหน
ไม่คิด..แม้จะทำให้เธอต้องเสียใจ
แต่เธอคงไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมคนดี
.....จากเดิมเธอเห็นฉันเป็นพี่ชาย
แต่เรื่องราวกลับกลายมาเป็นอย่างนี้
จากพี่ชายคนนึงเหลือเพียงคราบของคนไม่ดี
ไม่มีความสำคัญพอที่เธอจะเชื่อใจ
.....ทั้งที่ฉันเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด
ทุกอย่างเธอคิดไปเอง ...ถูกไหม
โกหก ปริ้นปร้อน สารพัดที่เธอจะเข้าใจ
แต่เคยถามไหม เคยถามฉันบ้างรึยัง
.....ก็ป่าวเลย...ใช่มั้ยคับน้องสาว
กับทุกเรื่องราวก็ยังไม่ได้ถามเลยซักครั้ง
อยากว่าก็ว่าเถอะ..ฉันเองก็พร้อมจะฟัง
แต่ขอแทรกตะโกนดังๆ ว่าฉันยังเป็นพี่ชายคนเดิม
16 มิถุนายน 2546 18:56 น.
รักคุณคับ
......เหนื่อยใจใช่มั้ยคับน้องสาว
กับเรื่องราวที่มันดูสับสน
วนเวียนมากมายแสนวกวน
มากซะจน เธอหมดความไว้ใจ
.....ที่ว่าเฮียหลอก เฮียลวงอย่างนั้น
ไม่คิดหรือไงกันว่าเฮียจะทำได้ไหม
ตลอดเวลาน้องฝันเห็นเฮียเป็นคนยังไง
ถึงสรุปง่ายๆ ว่าเฮียมันไม่ดี
.....ไม่ถามอะไรเฮียเลยซักคำ
เอาแต่ย้ำว่าเฮียเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
ก็นามสกุลมันเปลี่ยนไม่ได้เหรอยัยตัวดี
ไหนบอกเฮียซิ..ว่าประเทศไทยนี้
เค้าไม่เปลี่ยนนามสกุลกัน..
7 มิถุนายน 2546 12:58 น.
รักคุณคับ
.....อาจดูเหมือนเป็นคนง่าย-ง่าย
ไม่คิดอะไรมากมาย ไม่ระแวง สงสัย
ไม่หึง ไม่หวง จนเหมือนคนไร้หัวใจ
ไม่รู้สึกอะไรเมื่อมีใครเข้าใกล้เธอ
.....ยังยิ้มออก หัวเราะได้ตามปกติ
ไม่เป็นไรหนิ ยิ้มตอบกับเธอเสมอ
ก็ยังทักทายเหมือนเดิมเมื่อพบเจอ
พูดๆ บอกๆ จนเธอเชื่อว่าไม่มีอะไร
.....แต่ทั้งหมด ทุกอย่าง ฉันหลอกลวง
ความจริงฉันห่วง-หวง เธอมากรู้ไหม
เห็นเธอเดินมากับเขา ฉันเองก็หวั่นใจ
คิดไปได้ไกลๆ ทั้งที่เขาเธอก็เพื่อนกัน
.....แต่ความรู้สึกนี้ไม่เคยแสดงออก
ไม่กล้าบอกหรอก..กลัวเธอจะเบื่อฉัน
ไม่อยากให้ความคิดบ้าๆ ทำลายความผูกพัน
ก็เลยต้องฝืนเก็บมันไว้ในใจ
.....ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะโกหก
แต่ก็จำเป็นต้องปกปิดมันเอาไว้
จะยอมเป็นคนหลอกลวง เพื่อให้เธอสบายใจ
จะเก็บมันไว้...ไม่ปล่อยให้มาทำลายความรู้สึกดีๆ
.....แต่ขอร้องล่ะนะ!!! เธอไม่ต้องชมฉัน
ไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอก..เลิกพูดเถอะคำนี้
ก็เหมือนละครที่ฉันแสดงให้เธอดูเองคนดี
ขี้โกหกขนาดนี้...ยังจะบอกว่าน่ารักอีกไหมเธอ
5 มิถุนายน 2546 22:10 น.
รักคุณคับ
.....มันจะมากไปแล้วนะ
อยู่ๆ จะควงใครมาให้เห็น
ฉันคนนี้มันก็เจ็บเป็น
หรือเธอเห็นว่าไม่มีหัวใจ
.....ที่ฉันเคยทนเธอมา
ก็ใช่ว่าจะทำใจได้
ที่ไม่พูดก็คิดว่าเธอจะละอายใจ
ที่ไหนได้กลับทำยิ่งกว่าเดิม
1 มิถุนายน 2546 17:46 น.
รักคุณคับ
.....ก็เป็นได้เพียงแค่ที่สอง
ตำแหน่งพระรองของเธอยังเป็นฉัน
บทบาทก็ดีแต่ทำไมไร้ความสำคัญ
สิ่งที่ได้เป็นรางวัลก็แค่น้ำใจที่เธอให้มา
.....รับหน้าที่ก็ได้แค่เป็นครั้งเป็นคราว
ไม่มีสิทธิ์จะก้าวล้ำขึ้นไปอยู่ข้างหน้า
ต้องอยู่ที่เดิมตามหลังเขาไปตลอดเวลา
ก็คงเพราะว่าหน้าอย่างฉันมันดีไม่พอ
.....ไหนเลยจะไปสู้กับเขาได้
สับสนในใจจนบางครั้งก็เริ่มท้อ
ถูกหรือผิดกันที่ตั้งหน้าตั้งตารอ
ในเมื่อรักของเขาก็ก่อตัวมากขึ้นทุกวัน
.....ถ้าหนึ่งในตัวเลือกของเธอยังมีเขา
ก็พอเดาได้ว่าส่วนเกินนั้นเป็นฉัน
ก็สมควรแล้ว..ฉันเองก็ต้องยอมรับมัน
เธอมีความสุข สแตนด์อินอย่างฉัน
ก็น่าจะยินดี ^_^