9 พฤศจิกายน 2546 16:13 น.
รักคุณคับ
.....ร้ายจังนะ..แม่คนเก่ง
แหม..เดี๋ยวนี้ริเป็นนักเลงหัวไม้
เผลอหน่อยเดียว..บุกซุ่มยึดครองใจ
ถ้าฉันจับได้..ระวังนะ!! จะโดนดี
.....จะจับเธอส่งให้ตำรวจ
แล้วใช้เครื่องจับเท็จตรวจตาใสๆ คู่นี้
จับส่งให้หมอฉีดยาอีกซักที
แล้วเอ็กซเรย์หัวใจดูซิ..ว่าเป็นยังไง
.....ถ้าผิดปกติจะได้รีบช่วยรักษา
ฉันกลัวว่า..ถ้านานกว่านี้จะไม่ไหว
สงสารคนใกล้ชิด..ถ้าเธอเป็นอย่างงี๊ตลอดไป
โดยเฉพาะผู้ชายขี้หวั่นไหวอ่ะ..แย่เลย!!
.....ก่อนอื่นต้องลบพฤติกรรม
แล้วเปลี่ยนแปลงการกระทำ.. ให้ชาเฉย
จากยิ้มแย้ม..แจ่มใส ให้เป็นเฉยเมย
เฮ่อ!! แต่ไม่รู้เลย..ว่าจะทำได้ยังไง
.....ก็คนบ้าอะไรไม่รู้..ทั้งสวย..ทั้งน่ารัก
ถ้าใครได้รู้จักล่ะก็..โอย! ห้ามใจไม่ไหว
ยิ้มหวานๆ ..หัวเราะเบาๆ ตามสไตล์
ไม่รักก็ไม่ไหว...ฉันเองยังห้ามใจไม่ค่อยทัน
.....อ้าวซวย!! เธอยิ้มอีกแล้ว
ฮ่าๆ..มีแวว..ตายแน่เลยฉัน
หวั่นไหวนะเนี่ย..ที่เธอส่งยิ้มให้กัน
งั้นคืนนี้ขอขโมยไปฝันหน่อยละกัน...ว่าเธอมีใจ
.....โอย!! ทำไมฉันรักเธอจัง
อยากตะโกนสักพันครั้ง..ให้รู้ว่ารักแค่ไหน
รักมากที่สุด...มากกว่าทุกครั้งที่ฉันเคยรักใคร
และมากกว่าผู้ชายคนไหน-ไหน
.. ที่เขาบอกว่ามีใจให้เธอ..
31 ตุลาคม 2546 22:56 น.
รักคุณคับ
.....ไม่ใช่ใครที่เธอคิดถึง
เป็นได้..เพียงผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น
ไม่ใช่คนรัก..ไม่ใช่คนเคยผูกพัน
ไม่ได้เหมือนชายในฝันที่เธอวาดไว้ในใจ
.....ทำได้แค่มองตาปริบ-ปริบ
ไม่คิดเข้าไปจีบ..อย่างคนไหน-ไหน
มาโรงเรียนแต่เช้า..ก็แค่อยากเห็นหน้าเธอก่อนใคร
แต่ไม่ได้หวังให้เธอมีใจ..มารักกัน
.....ขอเพียงได้มองอยู่ห่างๆ
ปล่อยให้เขาคั่นอยู่ตรงกลาง..อย่างนั้น
ไม่อยากเสี่ยงเข้าไปอยู่เป็นคนสำคัญ
กลัวมันไหวหวั่น..จนทำให้เธอเหนื่อยใจ
.....ก็ขนาดฉันอยู่ไกลเธออย่างนี้
ความห่วงใยที่มี..มันยังบังคับไม่ได้
ถ้าเข้าไปใกล้อีกนิด..มีหวังไม่เหลืออะไร
คงเผลอส่งให้เธอหมดหัวใจ ..จนไม่มีอะไรติดตัว
24 ตุลาคม 2546 22:15 น.
รักคุณคับ
.....อ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ขอจงลิขิตให้เธอมีเพียงฉัน
ให้เธอรัก..ให้คิดถึง..ทุก-ทุกวัน
ขอช่วยคุ้มครองความผูกพันให้มั่นคง
.....โปรดช่วยดลบันดาล ดลใจ
ขออย่าให้เธอหวั่นไหว..หรือใหลหลง
ให้เธอรัก..ให้เธอซื่อสัตย์..อย่างเที่ยงตรง
รักษาสัญญาให้มั่นคง..ไม่เปลี่ยนใจ
5 ตุลาคม 2546 16:56 น.
รักคุณคับ
.....ก็แค่บอกว่าคิดถึง
ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะซึ้งกินใจตรงไหน
ก็แค่บอกว่ารักนะ..ฉันรักเธอหมดใจ
แล้วมันมีค่าตรงไหน..สำคัญยังไงเนี่ยคนดี
.....ก็ไม่เห็นจะต้องเขินต้องอาย
ฉันมันก็พูดมากพูดมายตามประสาไปอย่างนี้
จริงที่ไหนล่ะ..โอ๊ย!! โกหกทั้งเพเลยคนดี
อย่าหน้าแดงสิ.. ก็บอกว่าฉันล้อเล่นไง
.....อ๊ะ อาว.. งอนเลย
โธ่ที่รัก!! .. ล้อเล่นเฉยๆ น่า ไม่โกรธใช่ไหม
ยิ้มหน่อยสิ..^_^ น่านะ โธ่!! ฉันรักเธอจะตาย
นะคร๊าบ!! น๊า...อย่าน้อยใจ
สำนึกผิดแล้วอ่ะ..ขอโทษนะอย่าโกรธเลย
14 กันยายน 2546 14:38 น.
รักคุณคับ
.....ดีใจนะที่ได้เป็นที่หนึ่ง
เป็นคนแรกที่เธอนึกถึงยามอ่อนล้า
มีสองมือที่จะคอยเช็ดน้ำตา
อยากให้เธอรู้ว่า..ฉันพร้อมจะเข้าใจ
.....หากวันไหนที่เธอยิ้ม เธอสุขสันต์
ก็ไม่จำเป็นต้องนึกถึงฉัน..เลยก็ได้
แต่หากเมื่อครั้งที่เธอนั้น..ต้องเศร้าใจ
มองมาที่ฉันเข้าไว้..แล้วจะได้รับความห่วงใย
...จากหัวใจที่ภักดี..
::::
:::::::::::
:::::::::::: :::::::::::::: :::: ::::::::::::: ::::::::::::: :::::: ::::
:::: :::: :::: :::: :::: :::: :::: :::: ::::::::
:::::::::::: :::: :::: :::: :::::::::: :::::: :::: :::: ::::
:::: :::: :::: :::: ::: :::: :::: :::: :::: ::::::::: ::::::::
:::::::::::: :::: :::: :::::::: :::::::::::::: ::::::::::::: :::::::: ::::