@ เหมือนต้องมนต์สะกด

รักคนดี

 ใจดวงนี้ที่เคยนิ่งสงบ
แม้ประสบกับความสุขทุกข์ผิดหวัง
ช่วงชีวิตบางเรื่องน่าชิงชัง
เกินคาดหวังก็ยังเดินไม่รั้งรอ

ถึงวันนี้ผ่านมาหมื่นกว่าวัน
กลับไหวหวั่นขึ้นมาได้ไงหนอ
ฤๅเพราะว่าได้พบนวลลออ
มาหยอกล้อใจนี้ให้ร้อนรน

ก่อนนี้อยู่คนเดียวไม่เคยคิด
ไม่ข้องจิตหญิงใดไม่เคยสน
ไม่ต้องพบใจหญิงที่วกวน
เช่นที่คนอื่นๆเล่าให้ฟัง

โธ่เจ้าดอกรักเล่ห์เสน่ห์ร้าย
เย้ายั่วชายให้หลงดั่งมนต์ขลัง
ตกตะลึงเหมือนโดนนะจังงัง
แลัวเจ้าสั่งชี้นิ้วตามแต่ใจ

เจ้าเหยียบย่ำใจพี่จนสาสม 
อกระทมตรอมตรมหน้าหม่นไหม้
ให้เจ็บแปล๊บแปลบปลาบทั้งดวงใจ
โถเจ้าไยช่างไม่มีเมตตา

ไม่ตระหนักว่าน่าเศร้าสลด
เจ้าสะกดด้วยเวทย์มนต์คาถา
หรืออย่างไรกันหนอเรียกพี่มา 
ให้เจ้าฆ่าด้วยมายาแฝงความนัย

ใจของพี่เพลานี้ช่างหนาวเหน็บ 
ยากจะเย็บให้แผลลึกสมานได้
คงต้องปล่อยให้พิษรักกัดกร่อนไป 
ทั้งฤทัยจะย่อยยับคงไม่นาน

แต่บางครั้งใจนี้ก็ร้อนรุ่ม 
ใยรักคลุมพิษรักอาบไปทั่วร่าง
ขอวิงวอนออดอ้อนนวลน้องนาง
เหลียวมองบ้างกอดให้อุ่นก่อนพี่ตาย...