แสนจะเบื่อใจเรารักเขาง่าย แสนเหนื่อยหน่ายใจเราต้องขื่นขม แสนสุดเศร้าใจเราร้าวระทม ต้องโศกตรมอีกแล้วหนอหัวใจ อยากจะขอแค่เศษเสี้ยวหัวใจเขา เพียงแค่เงาของเราพักอาศัย เพียงแค่คลายอ้างว้างหนาวฤทัย จะรีบไปจากใจเขาเมื่ออุ่นพอ มาครานี้หัวใจที่หนาวเหน็บ ยิ่งต้องเจ็บช้ำชอกอีกแล้วหนอ เมื่อเขาบอกเศษหัวใจไม่ว่างพอ น้ำตาคลอร่วงหล่นจนหนทาง หรือเพราะว่ากรรมเก่าตามทับถม ให้ถูกคนที่รักมาเมินหมาง โดนพิษรักกัดกร่อนทั่วสรรพางค์ เจ็บอ้างว้างดั่งเดียวดายในโลกา