20 มกราคม 2553 19:29 น.
รักคนดี
เขียนกลอนส่งถึงใจใครคนหนึ่ง
จากชายซึ่งยังชีพด้วยความเหงา
ตราบวันนี้เมื่อเรายังมีเรา
ที่ให้เจ้าคือ"รักสุดหัวใจ"
จากความรักที่นอนเนื่องในสันดาน
จากชายชาญคนนี้เธอรู้ไหม
จากความภักดิ์ส่วนลึกสุดของใจ
จากนี้ไปจนร่างลับดับวิญญาณ...
28 ธันวาคม 2552 12:42 น.
รักคนดี
ครั้งอดีตเหมือนเลือดเย็นเป็นคนเถื่อน
ดุจฟั่นเฟือนเห็นความรักนั้นไร้ค่า
พรากหัวใจสายใยรักจากเธอมา
ปล่อยแก้วตาแทบหลั่งเลือดเดือดเหลือเกิน
มาวันนี้เสร็จจากงานและหน้าที่
ภาระนี้มิได้อ้างเพื่อแก้เขิน
ฟังเสร็จแล้วจะฆ่าแกงก็ขอเชิญ
ขออย่าเมินโปรดเหลียวฟังคำชี้แจง
แต่ไม่อาจบอกเจ้าได้ทั้งหมด
ไม่โป้ปดที่สำคัญจะแถลง
เพียงขอปิดบางเรื่องมิให้แดง
อย่าระแวงอีกเลยหนอคนดี
ไม่เคยเห็นว่าไร้ค่าไม่สำคัญ
ตัวพี่นั้นไม่เคยคิดหลีกหนี
ยิ่งความคิดว่าของตายไม่เคยมี
ดวงฤดีของพี่จงเข้าใจ
แม้นเจ้าไม่เชื่อใจอภัยให้
ผลักพี่ไปให้พ้นสู่หนไหน
จะขอเพียงจดจำรักเราไว้
ถึงอยู่ไกลรักนี้มิลืมเลือน
15 พฤศจิกายน 2552 02:22 น.
รักคนดี
จะขอฝากใจฉันที่หนาวเหน็บ
นำไปเก็บใส่ใจใครที่อบอุ่น
ใจคนที่ช่างอ่อนหวานละมุน
ขอขอบคุณล่วงหน้าที่อาทร
แม้นหทัยของใครยังพอว่าง
ใคร่จะวางฝากใจเอาไว้ก่อน
ไม่ต้องคอยเป็นห่วงเรื่องกินนอน
หรือหนาวร้อนอย่างไรอย่ากังวล
เพราะห้วใจดวงนี้ยังแข็งแกร่ง
ยังมีแรงพอต้านทานฟ้าฝน
เพียงรวดร้าวเศร้าหมองเพราะบางคน
ที่ทุกข์ล้นก็เพราะรักหักอุรา
ต้องการหาใจใครเพียงดวงหนึ่ง
เพียงหวังพึ่งให้ช่วยเก็บรักษา
เพียงความหวังกำลังใจหวนคืนมา
ทั้งชีวาจะมอบให้เพื่อตอบแทน
........................
6 พฤศจิกายน 2552 12:32 น.
รักคนดี
แมวไม่อยู่ตัวหนูแสนเริงร่า
เพราะเหตุว่าหนูได้แชทสนุกสนาน
แมวไม่อยู่หนูนี้แสนเบิกบาน
สุขสราญไม่มีแมวเฝ้าจับตา
ได้พูดคุยหัวร่อต่อกระซิก
ตาขยิบหยอกเอินเพลินหนักหนา
ไม่ต้องเกรงว่าอยู่ๆแมวโผล่มา
ให้ผวาช่วงเวลาที่ออนไลน์
เมื่อคืนวันผ่านไปจนนานเนิ่น
จากที่เพลินเริ่มมองหาแมวอยู่ไหน
เจ้าแมวเหมียวเจ้าไปอยู่หนใด
ใกล้หรือไกลอยู่ไหนรีบหวนมา
รสอาหารเคยกินได้แสนอร่อย
กลับต้องกร่อยเมื่อไม่มีแมวตาหวาน
บ้านก็เงียบ..เงี้ยบ..เงียบ น่ารำคาญ
เคยสำราญกลับเงียบเหงาเศร้าแทบตาย
ถึงเวลาที่หนูไม่มีแมว
ได้รู้แล้วว่าแมวช่างมีความหมาย
หนูคิดถึงแมวมิได้ว่างเว้นวาย
ทุกข์มลายถ้าหนูอยู่คู่กับแมว
ต่อจากนี้แมวไปไหนหนูไปด้วย
จะได้ช่วยให้ชีวิตดูเพริศแพร้ว
จะได้เล่นเกมหนูไล่จับแมว
คงไม่แคล้วผลัดกันจับผลัดกันคลำ
.......................................
30 ตุลาคม 2552 16:13 น.
รักคนดี
อันตัวเรานี้เป็นคนบาปหนา
ทั้งชีวาได้ทำกรรมมหรรฆ
อีกไม่นานบาปกรรมคงตามทัน
ถึงวันนั้นไม่อยากให้เจ้าเศร้าใจ
หลายชีวิตที่ได้ปลิดปลิวร่วง
คงมีห่วงมากมายอยู่ภายหลัง
คงความโศกเสียใจให้คนยัง
ทุกข์ประดังสะสมทับทวี
มาวันนี้จึงเริ่มสำนึกได้
ทำอย่างไรเพื่อไถ่โทษขมันขมี
อกเร่าร้อนเหมือนสุมด้วยเพลิงอัคคี
ขอคนดีโปรดได้จงเข้าใจ
นับจากนี้ไม่อยากเป็นแล้วคนบาป
ไม่อยากพรากครัวเขาหรือใครไหน
ขอตั้งรับเวรกรรมแห่งเภทภัย
ลาเจ้าไกลเพื่อรอรับผลกรรม
.................................
หน้าส่วนตัว
1512
