23 เมษายน 2553 14:23 น.
รักคนดี
ยังไม่มีศพสุดท้ายในวันนี้
ยังไม่มีศพสุดท้ายแม้ความฝัน
ยังไม่มีศพสุดท้ายที่จาบัลย์
ยังไม่มีศพสุดท้ายให้โศกศัลย์..กันจริงๆ
ผ่านมาแล้วกี่ร้อยกี่พันศพ
ผ่านมาแล้วกี่ภพกี่ความหวัง
ผ่านมาแล้วกี่ล้านความชิงชัง
ผ่านมาแล้วกี่ครั้งประชาธิปไตย
ประชาธิปไตยมิใช่เป็นของเล่น
ประชาธิปไตยต้องฆ่าเข่นกันใช่ไหม
ประชาธิปไตยไม่ได้เป็นของใคร
ประชาธิปไตยนั้นเป็นของทุกคน
จงตรึกตรองก่อนเถิดเหล่าผองเพื่อน
จงตรึกตรองก่อนศพเกลื่อนอีกสักหน
จงตรึกตรองมองให้เห็นเหล่าผู้คน
จงตรึกตรองให้หลุดพ้นวิกฤติไทย
อยากให้มีศพสุดท้ายเพียงวานนี้
อยากให้มีศพสุดท้ายแม้ในฝัน
ไม่อยากมีศพต่อไปให้จาบัลย์
อยากให้มีเพียงรอยยิ้มที่สุขสันต์..เซ่นประชาธิปไตย
19 เมษายน 2553 19:06 น.
รักคนดี
มาเติมรักให้กันวันละนิด
เพื่อชีวิตสดชื่นและสวยใส
ทีละน้อยค่อยหยาดหยดลงสู่ใจ
อุ่นละมัยอบอวลดูงดงาม
มาเติมรักให้กันวันละหน่อย
เติมได้บ่อยอย่ารอให้ทวงถาม
มอบความรักให้กันทุกโมงยาม
เติมด้วยความเต็มใจอย่างมั่นคง
14 มีนาคม 2553 14:38 น.
รักคนดี
ตัวอะไรชื่อก็ใต้ใจยังต่ำ
ชอบกระทำย่ำยีชาติให้เสียหาย
ชอบซุกซ่อนแอบอ้างชอบทำลาย
ยังชั่วร้ายขายชาติได้ลงคอ
เหล่าหมู่มวลสนิทมิตรรอบข้าง
ชอบแอบอ้างแอบซ่อนใต้กระโปรงหนอ
ทั้งลูกน้องทั้งลูกพี่ล้วนเลวพอ..(กัน)
ชอบสอพลอเลียแข้งขาพัลวัน..
ปล. เค้าไม่ได้ว่าใครนะ..เค้าแค่พูดถึงไอ้ตัวในคำตอบเฉยๆอ่ะ...คงไม่มีใครกินปูนเน๊าะ...เหอ เหอ..
10 มีนาคม 2553 18:30 น.
รักคนดี
เกิดเป็นชายย่อมหมายใฝ่ปองหญิง
ลำบากจริงหากจะให้อยู่นิ่งเฉย
เป็นชายแท้หาใช่ตุ๊ดกระเทย
ให้ละเลยไม่มองใครหนักใจเรา
เธอขู่ไว้จับได้พี่ตายแน่
อย่าคิดแหย่ลองใจเช่นคนเขลา
ตัดสะบั้นแยกส่วนร่างกายเรา
แล้วจะเอาไปปั่นให้หนำใจ
ชายเช่นเราก็ไม่อยากจะมีเรื่อง
ให้เธอเคืองขุ่นข้องไม่สดใส
ที่ทำเงียบนิ่งเฉยเพราะเกรงใจ
อดกลั้นไว้เกรงใจมากเลยต้องทน
เหล่าหญิงสาวก็เหลือกำลังลาก
ช่างมีมากงดงามทุกแห่งหน
สวยสล้างขาวเนียนซะทุกคน
น้ำลายล้นเสียดายแท้มีแฟนดุ...เฮ้อ..
8 กุมภาพันธ์ 2553 13:53 น.
รักคนดี
ยิ่งตามไปใยรักยิ่งไกลห่าง
ยิ่งเคว้งคว้างไร้ทางจะคืนหวน
ยิ่งอยากชิดยิ่งร้างเกินทบทวน
ยิ่งรัญจวนอยากรักยากหักใจ
ตามรักไปทุกทิศที่คิดฝัน
ตามคืนวันเคยรักเคยฝันใฝ่
ตามใจตัวตามใจเจ้าอยู่ร่ำไป
ตามสายใยเกลียวรักตามไม่ทัน
ยิ่งใหญ่นักรักที่เคยเคียงคู่
ยิ่งโฉมตรูยอดรักเกินเหหัน
ยิ่งครุ่นคิดยิ่งรวดร้าวขึ้นฉับพลัน
ยิ่งกว่าฝันยิ่งรักนั้นไม่เคยเป็น
ห่างกันไกลเพียงไหนขอใจชิด
ห่างเพียงนิดหากเกลียดก็เกินเห็น
ห่างระยะเพียงทางไม่ลำเค็ญ
ห่างเนื้อเย็นเจ้าห่างใจไร้ผูกพัน
ยิ่งอยากหนีออกไปให้ไกลรัก
ยิ่งมากลับใกล้กันให้ใจหวั่น
ยิ่งหลบลี้หนีรักกลับตามทัน
ยิ่งเลิกฝันเพ้อหากลับละเมอ
หนีเท่าไหร่ถึงไหนฤทัยพ้อ
หนีจนท้อแล้วรักใจกลับเผลอ
หนีเท่าไรไม่เคยพ้นจากเงาเธอ
หนีใจเฟ้อเฝือรักแสนยากเย็น
ยิ่งไร้รักไร้ทุกข์สนุกนัก
ยิ่งกลับรักเธอมากกว่าที่เห็น
ยิ่งตัดรอนถอดถอนเฝ้าบำเพ็ญ
ยิ่งทะเล้นรักล้นจนเกินพอ
ใกล้เข้าไปหัวใจที่ไร้รัก
ใกล้กันหนักจนเกินต้านแล้วหนอ
ใกล้เกลือกลับกินด่างน้ำตาคลอ
ใกล้จนท้อต่อต้านรักให้หนักแรง...