26 ตุลาคม 2547 00:36 น.
ระเบียงดาว
มีคนเคยพูดว่า การมีความรักคือการก้าวสู่ความมืดมิดในจิตใจ กว่าจะรู้ตัวก็พบว่าตัวเองจมดิ่งสู่ความดำมืดที่หาทางออกไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นคนมากมายก็ยังคงก้าวเกินเข้าหาความรัก หากความรักคือหนทางแห่งความมืดไร้ทางออกก็คงเป็นเส้นทางมืดมิดที่มีความสุขที่สุด คนหลายคนต้องเดินหลงทางอยู่กับความรักที่วกวน และอีกหลายคนเช่นกันที่ต้องได้รับบาดแผลจากเส้นทางเส้นนี้ แต่ทุกคนก็ยังคงที่จะก้าวเดินไปในเส้นทางนี้ต่อไป ความมืดรอบตัวในบางครั้งก็ทำให้ท้อแท้หมดหวัง อยากหยุดเพียงเท่านี้ แต่หากหยุดก็จะถูกความมืดดูดกลืนหายไป การเดินไปในเส้นทางที่ไม่รู้จุดหมาย ไม่เห็นจุดจบ ท่ามกลางความมืดมน ก็คือ การเดินผ่านเวลา ผ่านผู้คนเพื่อหาใครคนนั้น...คนที่มีคนเดียวในโลก โดยไม่รู้จุดหมาย ไม่รู้ที่อยู่ มีเพียงความหวัง เมื่อความฝันถูกปูเส้นทาง คนเราก็มักจะเดินตามฝันไปโดยไม่ย่อท้อ หรือเข็ดกับความเจ็บปวดที่ได้รับระหว่างทาง เพื่อความสุขข้างหน้า ซึ่งเส้นทางของหัวใจของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนเจอเร็ว บางคนเจอช้าหรืออาจไม่เจอเลย ความมืดมิดของเส้นทางนี้อาจสร้างความเจ็บปวด แต่หากเมื่อใดได้พบแสงสว่างที่ส่องจากปลายทางความสุขที่รอคอยก็จะค่อยๆส่องมาถึง และเมื่อเราเดินมาจุดที่แสงแห่งความสุขส่องนำทาง เธอก็จะพบว่าเส้นทางเส้นเดิมได้เชื่อมกับเส้นทางอีกเส้น เพื่อเดินไปด้วยกัน ทางเดินนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นเส้นทางความสุขที่เฝ้าคอย ขอเพียงเชื่อว่าเส้นทางที่จะมาบรรจบกับเราเท่านั้น ทางเดินแห่งความหวังย่อมไปถึงจุดหมายแห่งความสุขแน่นอน
22 ตุลาคม 2547 00:10 น.
ระเบียงดาว
ฟ้าก่อนฝนตกล้วนเต็มไปด้วยเมฆฝนที่มืดครึ้มชวนให้รู้สึกสับสน เหมือนคนที่ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง ใครคนหนึ่งเคยถามคำถามข้อหนึ่งกับดวงดาว คำถามที่ใครหลายคนก็ยังคงสงสัยว่า ความรู้สึกแบบไหนที่ทำให้เพื่อนกับคนรักแตกต่างกัน ดาวน้อยที่ส่องแสงสีเงินตอบอย่างอ่อนโยนว่า หากเมื่อใดเรารู้ว่าพระจันทร์กับพระอาทิตย์ต่างกันเช่นไร เพื่อนกับคนรักก็ต่างกันเช่นนั้น พระจันทร์ คือ แสงสว่างในยามค่ำคืนช่วยให้ท้องฟ้าไม่เงียบเหงา ให้ความรู้สึกชุ่มฉ่ำเมื่อได้เห็น แต่หากขาดไปกลับให้ความรู้สึกเหน็บหนาวใจ ส่วนดวงอาทิตย์ คือ แสงสว่างในตอนกลางวัน ช่วยให้ทุกสิ่งทุกอย่างได้เริ่มต้นวันใหม่ ให้ความอบอุ่นทุกครั้งที่ได้พบ เมื่อใดดวงอาทิตย์สูญหายไปความรุ่มร้อนใจก็จะเกิดขึ้น ม่านมายาของพระจันทร์มักทำให้ผู้คนหลงใหลคิดไปว่านั้นคือแสงที่ใจต้องการ ขอเพียงเธอมองให้ลึกซึ้งว่าแสงจันทร์ที่ส่องสว่างพอให้เห็นสิ่งใกล้ตัว กับแสงอาทิตย์ที่ส่องสว่างให้ทุกสิ่งในโลกปรากฏขึ้น ความอบอุ่นใจกับความชุ่มชื่นใจ สิ่งใดคือคำตอบที่สำคัญของหัวใจ หากเธอคือฟ้า เพื่อนคือพระจันทร์ คนรัก คือ พระอาทิตย์ ฟ้าที่ไร้พระจันทร์ยังมีดาว แต่ฟ้าที่ไร้พระอาทิตย์จะมีแต่ความมืด ในอวกาศอาจมีดวงจันทร์หลายดวง แต่มีดวงอาทิตย์เพียงดวงเดียว จงมองหาแสงที่แท้จริงของหัวใจ แล้วเธอจะมีสีสันแห่งความสุข ดั่งท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีด้วยแสงอันอบอุ่นของดวงอาทิตย์
21 ตุลาคม 2547 02:49 น.
ระเบียงดาว
โลกที่กว้างใหญ่ มีผู้คนมากมายอาศัยอยู่ร่วมกัน มีความฝันหลากหลายฝันให้ถักทอ มีความรักปลิดปลิวให้ไขว่คว้า แต่แล้วเธอคนนี้ก็คงยังเหงา เธอเหงามากไหม ไม่มีใครเข้าใจเธอเหรอ ไม่มีใครรักเธอใช่ไหม หากคำตอบคือใช่ เธอคงเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในโลกจริงๆ ได้แต่หวังให้เธอไม่เป็นเช่นนั้น ความเหงาคืออะไรสำหรับเธอ การขาดคนรู้ใจ หรือการที่หาคนในอุดมคติไม่เจอ เธอเฝ้าคอยมองหาไปไกลแสนไกลหวังว่าเขาคนนั้นจะอยู่ที่ไหนสักแห่ง ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน นานแค่ไหน แค่เธอก็ยังหาไม่เจอ และเธออาจจะหาไม่พบก็ได้ หากเป็นอย่างนั้นเธอคงต้องเหงาตลอดไปแน่ เธอมองข้ามที่ไดไปหรือเปล่า? ที่ๆใกล้ตัวที่สุด แต่กลับอยู่นอกสายตาที่สุดเช่นกัน เธอแน่ใจหรือว่าเธอยังไม่เจอใครคนนั้นที่หาจริงๆ เขาอาจรอให้หยุดสายตาลงที่เขาก็ได้ ความรักความเข้าใจคงไม่เกิดขึ้นเลยหากเธอไม่เปิดใจให้ใครสักคนได้เข้าไป คนใกล้ตัวเธออาจจะพร้อมให้ความเข้าใจที่เธอต้องการ ความรักที่เธอฝันไว้ก็ได้ เธออาจสงสัยว่าทำไมเธอไม่เห็นตั้งแต่แรก นั้นอาจเป็นเพราะเธอกำลังมองดาวอยู่ก็ได้ ดาวที่ทอประกายน่าหลงใหล แต่อย่างที่ผู้คนมากมายว่า ดาวอยู่ไกลเกินกว่าจะเอื้อมมือไปหยิบถึง คนในฝันอาจเป็นเพียงภาพลวงตาที่จัดต้องไม่ได้ให้ความสุขได้เพียงในฝัน แต่ในความจริงมันอาจไม่เป็นอย่างที่คิด ขอเพียงให้เธอมองความฝันผ่านความจริง เธออาจได้พบว่าความจริงแล้วคนที่เฝ้าค้นหา ยืนรอเธออยู่ข้างๆนี้เอง แล้วความสุขในโลกแห่งความจริงก็จะมาแทนที่ความเหงาในโลกแห่งความฝัน
21 ตุลาคม 2547 02:41 น.
ระเบียงดาว
อยากเป็นดาวไหม?.... คงไม่แปลก หากเธอจะตอบว่าอยากเป็น แม้จะไม่นานแต่ก็อยาก เธอคงฝันที่จะลองรู้สึกถึงความเป็นดาวสักครั้ง ดาวที่ใครๆต่างชื่นชม ดาวที่ทอแสงระยิบระยับบนฟากฟ้าจนไม่สามารถละสายตาไปได้ คนมากมายฝากความรัก ส่งความหวังไปให้ดาวอยู่เสมอ ในขณะที่เธอไม่เคยได้รับความรักจากคนที่เฝ้าคอย เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอให้ เขาไม่ซึ้งในความห่วงใยที่เธอมี เธอได้แต่เฝ้ามองและทำสิ่งที่เขาต้องการโดยไม่มีสิ่งใดตอบกลับมาเธออิจฉาดาวน้อยที่อยู่สุดขอบฟ้า แต่เธอแน่ใจเหรอว่าดาวดวงนั้นน่าอิจฉาจริงๆ ดาวที่ทอประกายได้แค่ยามราตรี ดาวที่อาจฉายแสงได้หากไม่มีแสงจากตะวัน ดาวที่อยู่ไกลจากแสงสีของไฟตามยอดตึก ได้แต่ล่องลอยตามวงโคจรโดยไม่มีจุดหมายปลายทางเพียงลำพัง สิ่งเดียวที่ดาวน้อยรู้สึกคือ อิจฉาผู้คนบนพื้นดิน เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอยังอยากเป็นดาวอีกไหม เธอมองที่สวยงามที่แสนไกลด้วยความฝัน อิจฉาในสิ่งที่ดาวได้รับ ที่ดาวดวงนั้นมี เธอลืมมองตัวเองหรือเปล่า เธอมีคนที่เธอรัก คนที่ให้เธอฝันถึง มีคนที่ทำให้เธอยิ้มได้เวลาที่เห็น เธอสามารถทำอะไรก็ได้เพื่อคนที่เธอรัก ที่สำคัญเธอได้รับความสุขจากการได้รัก ได้แอบฝัน แม้จะยังไม่ได้รับความรักตอบ และนั่นแหละ คือ สิ่งที่น่าอิจฉา มากกว่าการได้เป็นดาวที่ได้แต่มองโดยไม่สามารถทำสิ่งใดได้เลย ความสุขที่สุดไม่ใช่การเป็นคนถูกรัก แต่เป็นที่มีความรักต่างหากที่น่าอิจฉา........ เธอมองดูสิ!มองหาให้เจอสิ่งที่แม้แต่ดวงดาวยังอิจฉา และฝันอยากเป็นเช่นนั้นบ้าง
หน้าส่วนตัว
727
