26 ตุลาคม 2547 02:17 น.
ระเบียงดาว
ค่ำคืนนี้มีเพียงความเงียบเหงา
ไม่มีเงาของหัวใจให้ใฝ่หา
เธอห่างไกลในใจสุดอ่อนล้า
ข้ามขอบฟ้าเพื่อขอบฝันกลายเป็นจริง
ส่งสายใยถักทอข้ามพื้นน้ำ
ยามฝนพร่ำให้ตัวเธอได้อุ่นอิง
ฝากความรักผ่านไปในทุกสิ่ง
ให้ใจวิ่งวนไปรอบตัวเธอ
ความคิดถึงที่มีให้เกินพื้นฟ้า
ความห่วงใยเกินท้องน้ำที่เธอเจอ
ความเข้าใจค่อยโอบกอดเธอเสมอ
มีเพียงเธอที่หาเจอแม้อยู่ไกล
24 ตุลาคม 2547 00:19 น.
ระเบียงดาว
เสียงทำนองเพลงเหงาจากขอบฝัน
ในคืนวันที่มืดมนใต้แผ่นฟ้า
เธอคนนั้นอยู่แห่งไหนสุดมองหา
ผ่านเวลาเพียงไขว่คว้าความเดียวดาย
เพลงบรรเลงทุกทุกก้าวของทางเดิน
ดั่งถูกเมินจากความรักสาปสูญหาย
ทุกตัวโน้ตคือความเหงาที่เรียงราย
รวมเป็นสายเส้นเสียงเคียงเดินไป
แต่ละก้าวเดินข้ามผ่านวันเวลา
เพียงค้นหาบทเพลงพาอบอุ่นใจ
ท่วงทำนองที่แทรกผ่านความหวั่นไหว
กระซิบใจว่าคือใครคนที่รอ