30 พฤศจิกายน 2549 02:08 น.
ระฟ้า
" จงรักกันและอยู่ใกล้กัน แต่ขอให้มีที่ว่าง เพื่อให้สายลมแห่งรักพัดผ่านระหว่างคุณทั้ง 2...." [--คิดว่าคนที่เป็นแฟนของพอชคงเคยได้ยินบ้าง กับคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งสุดท้ายของ โจ้ นะครับ--]
22 พฤศจิกายน 2549 22:18 น.
ระฟ้า
"...สายลมมันเปลี่ยนทิศได้ตลอดเวลา เหมือนรักที่ไม่แน่นอน เพียงแต่สายลมที่พัดไปผิดทางแต่ยังคงพัดกลับมาที่เดิมได้ตลอดเวลา เหมือนรักที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง...." //---ไม่มีคำพูดใดแล้วที่จะอธิบายถึงคำว่า รัก....เพียงแค่เข้าใจ ยอมรับกันในสิ่งที่เป็น ไม่มีคำพูดใดแล้วที่จะให้ความรู้สึกดีกับคำคำนี้ รัก....ที่สุกแล้วก็คือ รัก....
19 พฤศจิกายน 2549 00:16 น.
ระฟ้า
รักดั่งทั้งหอม พร้อมยอมตรอมจิต
ดูเห็นเป็นนิจ จิตชอบขอบใจ
หากรักจักษ์ขม ชมชื่นคืนให้
ไม่เป็นเอ็นใจ ให้แตกแยกทาง ....เกิดรักจักษ์เจอ เพ้อพบจบสุข
เอาใจใส่ทุก คลุกเคล้าเพลากัน
บังเกิดเปิดใจ ให้ยอมพร้อมทัน
เปลี่ยนรักจักษ์ครั้น พลันมั่นสัญญา
18 พฤศจิกายน 2549 00:13 น.
ระฟ้า
ฉัน..อยู่พร้อมพฤษาที่แสนสวย แต่งงงวยในรักของดอกหนึ่ง
รัก..ไม่สนแลไม่เหลียวใจจึง ในใจถึงคิดตรองลองทวนดู
เธอ..มีฉันแต่ใยฉันรู้สึก คิดพร้อมนึกตรึกตรองและสับสน
แต่..มีเธอเป็นรักแสนจวนทน ว่าฉันสมกับเธอจริงหรือไร
เธอ..ไม่รับบางสิ่งที่ฉันเป็น กลับกลายเป็นฝ่ายเดียวคือตัวฉัน
ไม่..เคยฟังมิยอมกันและกัน ใจเธอพลันอ่อนไหวแหล่เดียวดาย
สน..ใจหากใส่ใจกับความรัก ให้ตระหนักเรียนรู้ให้เห็นค่า
ใจ..เปิดยอมรับกันรักจึงมา จะนำพาความสุขชั่วนิรันดร์
13 พฤศจิกายน 2549 00:34 น.
ระฟ้า
ใจอยู่ที่ใดเล่า แต่ใจนั้นไม่หวนคืน ใจอนงค์เป็นผู้ใดเล่า แต่ใจอนงค์ของเรา ให้ใจเจ้ามีแต่เรา ใจเขาจะกลับมา อยู่กับเรานิรันดร์....