5 มกราคม 2548 15:15 น.
รร.สิงห์บุรี
รักเธอมากกว่าสิ่งใดในโลกนี้
จะมีกี่ดวงใจก็มอบให้
จะใกล้ไกลหัวใจฉันก็หวั่นไหว
เพราะในใจฉันนั้นมีแต่เธอ
แต่เมื่อเห็นเธอเดินคุยกับใครนั้น
ใจของฉันทุกๆครั้งก็หวั่นไหว
ถ้าป็นชายฉันนั้นไม่สนใจ
เพราะยังไงก็รูว่าเป็นเพื่อนเธอ
แต่ต้องอึ่งเมื่อได้รู้ว่าเป็นหญิง
ทุกๆสิ่งทำไปแทบสลาย
หัวใจฉันทั้งสี่ห้องแทบละลาย
ใจจะวายโอ้พระเจ้าช่วยเราที
อยากโกรธเธอแต่กระนั้นทำไม่ลง
บอกตามตรงว่าใจฉันมันไม่กล้า
โกรธเธอไปไม่มีไรดีขึ้นมา
ตัดสินใจแต่งกลอนมาถามใจเธอ
5 มกราคม 2548 15:08 น.
รร.สิงห์บุรี
ดูโทรทัศน์ก็มีข่าวน่าสลด
สุดสับสนสร้อยเศร้าน่าสงสาร
แต่เมื่อเทียบกับตัวเราแล้วคิดนาน
เกิดอาการน่าสมเพศตัวฉันเอง
เธออาจถามว่าทำไมเป็นเช่นนั้น
เราไม่รู้เหมือนกันนะเธอจ๊า
แต่ที่รู้ก็คือรักเธอมากๆๆ
ปากต่อปากก็ยังบอกว่ารักเธอ
3 มกราคม 2548 16:12 น.
รร.สิงห์บุรี
โอ้โลกนี้ว่าด้วยถ้าขาดรัก
ก็เหมือนนักว่าโลกนี้ไร้ความหมาย
แต่รักมากทุกข์มากช้ำใจกาย
ใจละลายเพราะรักเค้าอยู่ข้างเดียว
แต่ตัวเราก็เต็มใจที่ได้รัก
แม้ถึงรู้ว่ารักเธอมิใช่ฉัน
ยังไงซะโอกาศหน้าต้องเป็นเรา
จงตั้งหมั่นเอาชนะใจของเธอ
แต่เมื่อเราให้รักแล้วเค้าไม่รับ
ควรจะทำยังไงดีหล่ะนี่
กลับไปถามหัวใจของเธอสิ
ว่าสี่ห้องหัวใจนี้จะให้ใคร
หน้าส่วนตัว
1008
