20 ตุลาคม 2549 08:39 น.

พร่า

รดา


เห็นเงาดำทาบทาบนฟ้ากว้าง
ความเวิ้งว้างย่างกรายมาอีกหน
แสงดาวลับเพ็ญดับในกมล
ตนเพื่อนตนหมองหม่นคนเดียวดาย

หรือราหูจ้องจ่อมาอมจันทร์
แค่หมอกควันเท่านั้นหรือลางร้าย
หรือเป็นเพราะดวงตาที่พร่าลาย
ในร่างกายที่เหนื่อยล้าและอ่อนแรง

ลมกรรโชกป่วนปั่นให้หวั่นไหว
พัดหัวใจพัดเมฆใหญ่บดบังแสง
กระแสลมร้ายลึกทิ่มเสียดแทง
จนใจแกว่งหวิดหวิวแทบปลิวลม

ท้อ ทุกข์ ทน ตนเท่านั้นมั่นคงอยู่
เผชิญสู้หวานชื่นหรือขื่นขม
สุขกับตนทุกข์กับตนรอฝนพรม
วันนี้ล้มวันหน้าลุกสุขสักวัน
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรดา
Lovings  รดา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรดา
Lovings  รดา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรดา
Lovings  รดา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงรดา