19 พฤศจิกายน 2547 07:24 น.
รดา
ถึงเวลาแล้วใช่ไหม
ได้โอกาสสร้างตำนานรักครั้งใหม่..อีกแล้วสิท่า
รักษาแผลรอยเก่าที่เคยช้ำแต่ก่อนมา
คงหายเจ็บหายชา..เพราะได้คนเยียวยารายต่อไป
อยากถามคุณนิดเดียว..จะได้ไหม
แล้วคุณยัดเยียดความผิดอันไหน..ให้กับเขา
เหมือนกันกับที่คุณให้ฉันมาหรือเปล่า?
เลยทำให้เขาต้องเศร้า..แล้วจากลา
เขาคงร้ายอีกแล้วสินะ
ร้ายมาก ร้ายน้อย หรือไม่ก็ร้ายกว่า!!
แต่ฉันเดาว่าไม่ใช่..มันคงแค่ถึงเวลา
คนต่อไปใหม่กว่า..น่าค้นหาน่าลอง
แต่ฉันว่าคราวนี้
คุณน่าจะมีมุขใหม่ไม่ซ้ำสอง
ร้ายน้อย! ร้ายมาก! ร้ายกว่า! มันน่าเบื่อ..ฉันขอร้อง
เหยื่อรายใหม่น่าจะต้อง..หามุขไม่เป็นรองใคร
17 พฤศจิกายน 2547 07:22 น.
รดา
ขอเถอะฟ้าอย่าทำร้ายกันมากนัก
หัวใจรักข้าฯปี้ป่นเกินทนไหว
ขอเถอะฟ้าส่งคนมารักษาใจ
ก่อนพิษไข้ลุกลามห้ามไม่ทัน
ขอเถอะฟ้าข้าฯเหนื่อยล้าข้าฯอ่อนไหว
มีหัวใจที่ไร้รักเหมือนหักฝัน
ขอเถอะฟ้ามีคนรักชั่วกัปกัลป์
ก่อนข้าฯนั้นจะวางวายมลายชนม์
ขอเถอะฟ้าอย่าปล่อยใจของข้าฯตาย
ปล่อยเดียวดายหายหน้าข้าฯหมองหม่น
ขอเถอะฟ้าส่งใครมาคลายทุกข์ทน
ขอสักคนให้ข้าฯรักช่วยชักพา
17 พฤศจิกายน 2547 07:03 น.
รดา
ฉันผิดหรือ ที่เจอ เธอวันนี้
เธอผิดหรือ ที่มี ใครมาก่อน
ฉันและเธอ เผลอใจ จึงร้าวรอน
เธอแค่ร้อน ฉันเพียงพัด ปัดเป่าใจ
ฉันอยู่ใน ที่ฉัน ควรจะอยู่
เธอก็รู้ ว่าควรอยู่ ที่ตรงไหน
ฉันไม่ดึง เธอมา จากอกใคร
เธอคงไม่ ทำร้ายใคร อีกเช่นกัน
ฉันเป็นเงา ซ่อนไว้ ให้มิดชิด
เธอมีสิทธิ เก็บฉัน ไว้ในฝัน
ฉันก้อมี สิทธิรัก เธอเช่นกัน
เราต่างฝัน ถึงกัน เท่านั้นพอ
เ ร า จ ะ ไ ม่ ทำ ร้ า ย ใ จ ใ ห้ ใ ค ร เ จ็ บ
เ ร า จ ะ เ ก็ บ รั ก มั่ น ใ น วั น ท้ อ
เ ร า จ ะ รั ก เ ร า รู้ จั ก คำ ว่ า พ อ
เ ร า จ ะ ต่ อ เ ติ ม ใ จ ใ ห้ แ ก่ กั น
15 พฤศจิกายน 2547 05:50 น.
รดา
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_63551.php
..^_^.. จะใส่ร้าย ป้ายสี ตีข้างหลัง
จะปิดหวัง ขวางกั้น ให้ตันตรอก
จะขัดขวาง ทางหัวใจ จนช้ำชอก
จะเป็นหอก ข้างแคร่ คอยแหย่ยัน
..^_^.. จะใส่ร้าย ป้ายสี ที่ทำได้
จะพ่นไฟ ใส่ฟาง อย่างใจฝัน
จะขัดขา กันสนุ๊กฯ รุกโรมรัน
จะขอกัน กั้นกลาง ตรงหว่างใจ
..^_^..จะใส่ร้าย ป้ายสี ตีไข่ใส่
เผาด้วยไฟ ให้ร้อนรน จนหม่นไหม้
จะเป็นมาร คอยรังควาน ให้สาใจ
สาดสีใส่ จนหัวใจ เป็นสีดำ
..^_^.. จะใส่ร้าย ป้ายสี ให้ดีเด่น
จะเล่นเป็น นางอิจฉา ดาราล้ำ
ตีบทแตก แหลกร้าว ดังกล่าวนำ
จะใส่คำ ใส่ไคล้ หัวใจเธอ ..^_^..
15 พฤศจิกายน 2547 05:39 น.
รดา
ตลอดมา รักมั่นไม่หวั่นไหว
ถามหัวใจทุกวันยังฝันถึง
เธอคนเดียวคนเคยรักคนเคยซึ้ง
ยังเป็นหนึ่งในหัวใจไม่ไหวเอน
ยังนึกถึง คำพร่ำพลอดกอดละมุน
ไออกอุ่นเคยหนุนแนบแอบฝันเห็น
สัมผัสรักคลอเคล้าทุกเช้าเย็น
ตอนนี้เป็นแค่อดีตคอยกรีดใจ
ตลอดเวลา ยังแน่วแน่ไม่แปรเปลี่ยน
ดุจแสงเทียนสว่างแจ้งแสงไสว
แม้เธออาจตัดขาดสิ้นเยื่อใย
ไม่เป็นไรฉันทำได้แค่รักเธอ
หน้าส่วนตัว
1005
