~ คำรัก ~

รจนา

" คำรัก "

เธอไม่เคยแถลงแจ้ง "คำรัก"
จะทึกทักเองนั้นฉันไม่กล้า
ยังคงคลางแคลงใจอยู่เรื่อยมา
เฝ้าขบคิดกังขาจนบ้าบอ

เหตุอันใดไม่เอ่ยเผย "คำรัก"
เพราะปากหนักเกินไปหรือไรหนอ
หรือว่ายังรู้สึกไม่ลึกพอ
ฉันจึงควรต้องรอกาลต่อไป

หวังได้ยินเสียงเธอเพ้อ "คำรัก"
คงเป็นสุขยิ่งนักตระหนักได้
กระซิบเพียงเบาเบาก็เข้าใจ
แต่อีกนานเพียงไหนไม่รู้เลย

ตัวฉันก็อยากพร่ำพูด "คำรัก"
ทนเก็บกักเอาไว้ไม่กล้าเอ่ย
พยายามหลายครั้งตั้งท่าเปรย
เธอกลับแกล้งทำเฉยละเลยกัน

เมื่อไม่ยอมออกปากฝาก "คำรัก"
ฉันก็ชักวิตกอกไหวหวั่น
รอคอยเธอพูดย้ำความสัมพันธ์
เอ่ยปากบอกกับฉันอย่างมั่นใจ

อยากให้เธอพูดมาว่าเธอ "รัก"
อย่าปล่อยนานช้านักจะได้ไหม
หากเธอเผยคำนั้นเมื่อวันใด
ฉันคงสุขเกินใครหากได้ฟัง