30 พฤศจิกายน 2554 15:16 น.
รงค
๑.ตอนเจ้าเล็กเด็กน้อยคอยโย้เย้
ต้องไกว่เปลเห่กล่อมเหนื่อยหนักหนา
ต้องอดหลับอดนอนค้างคาตา
ด้วยลูกยาร้องกวนชวนปวดใจ
๒.คอยชงนมป้อนเจ้าเช้าบ่ายค่ำ
คอยอาบน้ำเปลี่ยนผ้าพาสดใส
คอยทาแป้งปัดยุงเหลือบริ้นไร
คอยห่วงใยอาทรทุกเวลา
๓.กว่าลูกโตพ่อนั้นแสนเหนื่อยหนัก
ด้วยฟูมฟักให้เจ้าเฝ้าศึกษา
สักวันหนึ่งหวังเจ้ามีวิชา
เป็นเครื่องกายาพ่อพอใจ
๔.คอยหล่อเลี้ยงลูกไว้ด้วยความรัก
เป็นที่พักพิงใจให้หลับใหล
ยามเจ้าเหนื่อยเมื่อยล้ามาครั้งใด
พ่อเหนื่อยใจหลายเท่าเฝ้าเมียงมอง
๕.ด้วยความรักยิ่งใหญ่พ่อมีให้
เมื่อยามใดเจ้าเศร้าเฝ้าหม่นหมอง
พ่อคนนี้เป็นหลักเข้าประคอง
ด้วยมือสองของพ่อคอยเยียวยา
๖.พ่อรักลูกเสมอเจ้ารู้ไหม
แม้เติบใหญ่ภายหน้ายังห่วงหา
ความหวังดีให้เจ้าทุกเวลา
ด้วยรักดั่งแก้วตาปานดวงใจ
๗.แม้วันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนเท่าไร
แต่ดวงใจของพ่อยังสดใส
ด้วยความรักที่มอบแด่ลูกไป
สิ่งใดใดไร้ค่ามาทดแทน
๘.เพียงหวังลูกทำดีมีความหมาย
จงเป็นนายตัวเองสร้างแบบแผน
ให้คนรักนับถือทั่วดินแดน
รักหวงแหนดูลูกตราบชีพวาย
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
8 พฤศจิกายน 2554 11:29 น.
รงค
พ่อยินดีเหน็ดเหนื่อยเพื่อลูกรัก
แม้งานหนักเท่าไรไม่บ่นหนี
ตั้งใจสู้เสมอทุกนาที
ปรารถนาที่ดีมีทุกวัน
แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าขนาดไหน
ยังมุ่งไปข้างหน้าท้าสู้ฝัน
เพียงหวังไว้ให้เจ้าเฝ้าผูกพัน
ได้มีวันดิบดีมีหน้าตา
คอยส่งเสียเจ้าเรียนเพียรเขียนอ่าน
ปฏิบัติการงานเร่งศึกษา
ยอมอดออมให้เจ้ามีวิชา
เพื่อภายหน้าเติบใหญ่ได้ดิบดี
อย่าคบเพื่อนเพียงเพื่อคอยเที่ยวเตร่
ช่วยเกเรเฮฮาพาบัดสี
จงมุ่งสร้างสะสมบ่มวิธี
สร้างศักดิ์ศรีติดตัวอย่ามัวเพลิน
อบายมุขทั้งหลายจงละเว้น
ที่หลีกเร้นเย็นค่ำควรห่างเหิน
อย่ามัวหลงระเริงบันเทิงเกิน
ความเจริญล้วนมาจากการเรียน
เจ้าจงเร่งร่ำเรียนนะลูกรัก
หากเหนื่อยนักพักผ่อนก่อนปวดเศียร
เพราะห่วงใยในเจ้ายังวนเวียน
พ่อจึงเพียรทำงานสร้างความดี
ด้วยพ่อหวังสักวันฝันของเจ้า
คอยไต่เต้าเติบใหญ่ได้ศักดิ์ศรี
สร้างหน้าที่การงานบารมี
เป็นคนดีที่สังคมชื่นชมกัน
พ่อยังสู้เสมอเพื่อลูกรัก
ความตระหนักตื่นตัวทั่วความฝัน
หลับตานึกถึงเจ้าอยู่ทุกวัน
ต้องคอยกั้นน้ำตาความห่วงใย
๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
หน้าส่วนตัว
1884
