เพราะมัวหลงงมงายอยู่ในรัก จึงจมปลักดำดิ่งกลิ้งลงเหว มิอาจฝืนฟื้นตัวจากชั่วเลว ทุกอย่างล่มล้มเหลวเข้าเปลวไฟ กระแสเลือดไหลเวียนจนร้อนรุ่ม มรสุมโถมทับให้หมองไหม้ เหลือเพียงร่างซากหนึ่งซึ่งไร้ใจ หมดอาลัยในโลกที่โศกตรม จะขออยู่อย่างคนที่อ้างว้าง จงเชิญสร้างรอยแผลให้สาสม หากคิดว่าเรื่องนั้นอภิรมย์ จงชื่นชมต่อไปอย่าอาวรณ์ ขออยู่อย่างผู้แพ้ที่งมงาย จนสุดท้ายปลายทางอนุสรณ์ เพราะว่ารักคือให้และอาทร มิอาจถอนคืนได้แม้ร้าวราน
หน้าส่วนตัว
933
